EK EN JY, DIE SAADKORING

Transcription

1 EK EN JY, DIE SAADKORING Voorwaar, voorwaar, Ek sê vir julle, as die koringkorrel nie in die grond val en sterf nie, bly dit alleen; maar as dit sterf, dra dit veel vrug. Joh. 12:24 Hierdie deel handel oor JaHUsha se foltering, dood en opstanding. Om egter één te wees met Hom wie Sy lewe as die eerste Saadkorrel gegee het, is dit noodsaaklik dat ons Hom daarvolgens volg, om sodoende ten volle die doel van ons wese te vervul. In die eerste plek is die Woord die saad: Luk. 8:11 Die saad is die woord van Elohiem. 1 Pet. 1:23 want julle is wedergebore nie uit verganklike saad nie, maar uit die onverganklike, deur die lewende woord van Elohiem wat tot in ewigheid bly. Jak. 1:18 Volgens sy wil het Hy ons voortgebring deur die Woord van waarheid, sodat ons as eerstelinge van sy skepsels kan wees. Wat kan dan nou alles met so n koringkorrel gebeur? Daar is n paar moontlikhede, naamlik: 1. Dit kan gestoor word in n graanstoor. Matt. 3:12 Sy skop is in Sy hand, en Hy sal sy dorsvloer deur en deur skoonmaak en sy koring in die skuur saambring, maar die kaf sal Hy met onuitbluslike vuur verbrand. 2. Dit kan gebruik word om meel te maak waarmee brood gemaak kan word. Jes. 28:28 Word broodkoring fyngestamp? 3. Dit kan ook gesaai word om nog meer koringkorrels voort te bring. Die koring wat gestoor word, sal solank dit in die stoorplek is, nooit gekneus of gebreek word nie. Dit is dan ook nie nuttig nie, behalwe dat dit beskikbaar is as dit benodig word. Daar is gelowiges wat vasval in hulle geestelike lewe. Hulle val vas in n sekere kerk, of dogma of siening of sisteem. Dit het sy doel gedien, maar net totdat die plafon daarvan bereik is en sodra JaHUaH hulle iets wil leer wat n buite die raamwerk is as wat die betrokke sisteem dit toelaat, laat hulle hulle inperk en raak dan nutteloos in daardie opsig. Hulle sal net binne die bepaalde ruimte van die toelaatbaarheid van die betrokke sisteem kan funksioneer. Maar hulle is darem daar, gestoor vir latere gebruik. Daar is dus darem nog moontlikhede al is hulle vir n bepaalde tyd nutteloos vir sekere gebruike. 1

2 Maar die Woord fokus ook op brood. 1 Kor. 10:17 Omdat dit een brood is, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood. JaHUsha, as Brood van Elohiem, het die pad van foltering geloop om vir ons Brood te kon word. Joh. 6:33 Want die brood van Elohiem is Hy wat uit die hemel neerdaal en aan die wêreld die lewe gee. As JaHUaH ons wil gebruik, kom haal Hy ons ook uit die stoor uit en dan begin die proses van breking en kneusing. Jy sal gemaal en gestamp word, sodat jy net soos die koringkorrel, nie meer herkenbaar sal wees nie. Die oorspronklike wat was, het plek gemaak vir n ander, verbryselde, baie sagter vorm, maar dis net as jy saamwerk. Jy kan met wysheid deur die proses gaan en groei en bruikbaar word, selfs brood word, of jy kan rebelleer en teen die prikkels skop. Die Woord praat van die gelowiges as brood: Omdat dit een brood is, is ons almal een liggaam, want ons het almal deel aan die een brood. 1 Kor. 10:17. Die brood in die heiligdom van die tabernakel (Lev. 21:21), is n simbool van die karakter van JaHUsha en hoe Hy volkome aanvaar is by die Vader as die Een in wie Hy n welbehae het. Die brood bestaan uit baie koringkorrels wat gemaal en bymekaar gevoeg is deur vuur, om een brood te vorm. So is ons verbind aan Messias as ons Hoof (Ef. 5:22) en in Hom en met Hom in die Heiligdom, word ons die brood van Elohiem (Joh. 6:33), wat aanvaar is in die Geliefde. Die lewende Brood van JaHUaH voed ons nou nog vandag, dis ewig, dis die Woord wat vlees geword het en Hom as koringkorrel laat maal het. As jy vandag verbreking en verbryseling ondervind, is dit waarskynlik dat daar van jou brood gemaak word, waarvan ander gaan lewe. Dink net hoe heerlik is dit om na n wonderlike getuienis te luister. Dis so versadigend, maar iemand het die prys daarvoor betaal. Iemand moes dit lééf, iemand moes eers die toets deurstaan voordat dit vir ons brood kon word as n getuienis. Elke verleentheid is mos n geleentheid om brood te kan word. Elke omstandigheid wat ons oorwin en waarin ons geskool geraak het, behoort brood in ons hand te wees waarmee ons ander moet versterk. Elohiem sal sulke geleenthede skep om te kan deel. As die geleentheid hom voordoen, kan mens nog altyd kies, naamlik: gaan mens brood wees en vertel of gaan mens stil bly en die gestoorde graankorrel wees. 2

3 As die onaangename verbryseling kom, vra dan dat jy mag leer wat die Gees jou wil laat leer in hierdie situasie. Wees dan ook oop om na jouself te kyk en skoon te maak wat jy kan skoonmaak, sonder om onleerbaar te wees. n Krisis laat ons dikwels skoonmaak waar ons nooit eintlik skoonmaak nie. Dis mos in realiteit ook so. Ons skuif nie elke dag die stoof of die yskas weg om skoon te maak nie, maar as dit breek en dit moet hanteer word, word dit weggeskuif en dan slaan mens se asem skoon weg van verleentheid oor die aangepakte stof wat onder die yskas of stoof vergader het. Sien dus jou krisis as n geleentheid vir reiniging en skoling deur JaHUaH toe te laat om die besem daar in te stuur, nadat Sy lig daarop geval het. Die koringkorrels wat hulle beskikbaar stel om gesaai te word, sal vrug oplewer. Die saad wat in die goeie grond geval het, dra 30-,60- en 100-voudige vrug. Dis die ideaal. So sal daar altyd kos wees en daar sal ook saad wees. Maar wat is die proses wat hierdie arme koringkorreltjie nou moet deurgaan as dit gesaai word? Hy is eers een van baie koringkorrels. Almal in n snoesige nessie saam met ander koringkorrels aan die halm van die koringaar. n Baie gelukkige groepie. Dis heerlik warm in die sonskyn, geen duisternis nie, baie beskermend. Hulle verheug hulle in die verfrissende vars buie reën en die heerlike skoon somerlug. Hulle is almal Kinders van JaHUaH wat baie gelukkig is in die groepie of gemeente waar hulle aanbid. Hulle geniet die gemeenskap van die ander gelowiges rondom hulle en ook die wonderlike versadigende boodskappe vanaf hulle leermeester en sommer alles wat in die groepie aangebied word. Dis soos n warm huisgesin waar hy beskermd en versorg is. Dis sy hele lewe, dis sy koringaar. Hier waar hy nou rustig en knus in die koringaar se halm sit, is hy hoog bo die grond, hoog bo die ander klein plantjies wat nou net hulle koppies uitgesteek het bokant die grond. Hierbo is vrede van die gemaal, hier is afskeiding van die aardse dinge en baie lekker gemeenskap met sy eie groepie koringkorrels wat saam met hom aan die halm is. Maar daar is nie plek vir nog graankorrels nie. Die graankorreltjie is beperk tot dit wat hy beleef. Hy beleef net hierdie groepie waarin hy is en daarom dink hy dis al wat daar is. Hy kan so van ver af sien dat daar nog koringare met korrels is, maar hy dink dat syne die beste is. Dis n prentjie van groepies skape van die Opperherder wat saam met mekaar opgegroei het in gelukkige, goeie omstandighede. Hulle geestelike leefruimte is net binne hierdie bekende groepie. Dis maklik om vanaf hierdie snoesige nessie ander minder bevoorregte siele jammer te kry, om so selfgesentreerd te wees, dat mens holy yet hard word. Heilig maar hard en koud; sò ingeperk en nougeset in ons eie grense, maar mens sien dit nie raak nie. Dan beoordeel mens ander met daardie beperkte insig, oor wat reg is en oor wat verkeerd is. 3

4 Maar JaHUaH is nie tevrede daarmee nie. Hy het n ander visie vir die graankorreltjie. Dit het nog nie tot sy volle reg gekom nie en hy sit nou al lank genoeg aan daardie halm. Die korreltjie is nou ryp om gepluk en self gesaai te word. So begin die koringkorreltjie dan te wonder: Is dit dan alles wat daar is? Is dit die hele doel van my bestaan? Is daar nie iets wat ek mis nie? Nou is die korreltjie ryp om in die grond te kan val. Sy gemoedsvrae soek antwoorde. As die koringkorrel in die grond val, dan werk die dood in hom, maar dit bring lewe vir ander. Deurdat ons nie omgee om aan ons eie belang te sterf sodat ander kan lewe nie, word ander geseën en daar volg vele vrug. Deur sterwe kom daar altyd lewe, omdat JaHUsha opgestaan het uit die dood, omdat Hy die dood oorwin het. Matt. 13:38 beskryf ons as saad: en die saailand is die wêreld. Die goeie saad dit is die kinders van die koninkryk, en die onkruid is die kinders van die Bose. Nadat die saad eers die Woord was, is die Woord nou in ons en ons word die saad. Dis die prentjie van die koringaar. Hosea 2:22 beskryf hoedat ons gesaai word as Sy kinders, as Sy volk: En Ek sal haar vir my saai in die land en My oor Lo-Rugàma ontferm, en aan Lo-Ammi sê: Jy is my volk; en hy sal sê: My Elohiem! Die saadkorrel betree nou n fase waar hy bewus word van die rede van sy bestaan en hy gee homself oor aan die Landbouer om gesaai te word in die grond. Hy sien dat dit selfsugtig is om net vir homself te bestaan, vir sy eie groei en genot. Die Landbouer hoor die hart van die koringkorrel en begin dit voorberei om sy hunkering te vervul, n hunkering wat die Landbouer self in die hart van die koringkorrel geplaas het. Hy berei die korreltjie voor om gesaai te word, deur dit saggies los te maak van die bande wat hom bind aan die snoesige nes. Vir die koringkorrel lyk dit asof sy hunkering om bruikbaar te wees nie gehoor word nie, maar hy word ryper en losser van die aar, totdat hy heeltemal los is van die aar, los van die ou bande wat hom gebind het en nou is hy in die hand van die Saaier. Die Hand neem die korreltjie weg van die aar en laat dit val in n donker eensame aarde. Wat het hier gebeur!? Die saadkorrel het gevra om vrugbaar en bruikbaar te wees, nie vir hierdie vreemde en eensame, donker plek nie. Waar is die sonskyn? En waar is die vreugde? Waar is ek? Wat beteken dit? Waar is alles wat ek aan gewoond was en almal aan wie ek so goed bekend was? Wie is ek? So is die ou koringkorreltjie die een vraagteken op die ander. 4

5 Hierdie koue, donker aarde verinneweer sy jas en nou is hy nie meer daar bo aan die halm waar hy kon afkyk op diegene wat hy bejammer het nie. Sy hele dekking (geestelike instansie) gaan tot niet vir hom. Toe hy uiterlik nog aanvaarbaar gelyk het, het hy nie so baie omgegee vir die isolasie nie, maar nou lyk dit darem na n vreeslike ernstige agteruitgang. Wat kan dit wees? Hoekom voel dit dan vir hom of hy ingegee het vir dit wat rondom hom aan die gang is? Dit voel asof hy gebreek word daardeur en of hy nie in staat is om homself te beskerm soos toe hy daar bo aan die halm van die aar gesit het nie. Werklik, hy het nooit gedink hy sal weer so nou in kontak wees met hierdie aarde se goed nie. Maar tog. hierdie korreltjie weet dat hy maar in die getrouheid van JaHUaH moet rus, al is dit vir hom vreemd dat hy deur hierdie omstandighede moet gaan. Die arme korrel is nou begrawe onder die aarde, buite sig van iemand, vergete en geïgnoreer. Voorheen het die ander koringkorrels opgekyk na hom en met ontsag na hom geluister, maar nou draai hulle hulle koppe in skaamte weg. Hy is afgesny van sy ou ondersteuningstrukture, afgesny van alles wat vir hom bekend was. Wat die koringkorrel nie besef nie is dat die pad boontoe, eintlik ondertoe gaan. Alles is nou omgekeerd van wat as normaal bereken word. Om te sterwe is om te lewe. Miskien was hy in die goeie ou dae so besig met sy suksesvolle diens en aangename ervaringe, dat hy nooit empatie gehad het met die arme klein plantjies wat so sukkel om te groei nie. Hy was so streng met die wat geval het, en hy het heeltemal vergeet van Gal. 6:1. Broeders, as iemand ewenwel deur een of ander misdaad oorval word, moet julle wat geestelik is, so een reghelp met die gees van sagmoedigheid, terwyl jy op jouself let, dat jy ook nie versoek word nie. Dalk het hy neergesien op die klein plantjies wat sommer gaan lê het as n voet op hulle getrap het. Hulle was swak in die geloof, maar hy het hulle nie juis bemoedig nie. Hulle moes mos volwasse wees soos hyself is, maar hy het nie verstaan hoe om vir hulle ruimte te maak en hulle geduldig te bemoedig nie. Hy wou hulle eintlik so n bietjie aanjaag. Nou leer die korrel hierdie les, dat die lewe van JaHUaH in hom, nie kan deurbreek in vrugdra solank hy nie deur die hand van die Almagtige gebreek is nie. Hy laat al hierdie omstandighede toe, die alleenheid en die vernedering, sodat Hy die korrel kan uitlei in die oorvloedige lewe wat van JaHUaH af kom. Die koringkorrel begin hom gewilliglik oorgee aan hierdie hele ding wat met hom gebeur het en Matt. 16:25 het kans om in sy lewe te begin werk: Want elkeen wat sy lewe wil red, sal dit verloor; maar elkeen wat sy lewe om My ontwil verloor, sal dit vind. 5

6 Nou kan hy vrug dra. Sy lewe is weggegee aan almal wat uit hom voortkom. Sy eie begeertes is nie so belangrik nie want hy lewe in elkeen van die koringkorrels wat uit hom voortkom. Iets van homself is in elkeen van daardie koringkorrels en daardie iets is ook nie eers sy eie nie, hy het dit by JaHUsha gekry. Dis Sy karaktertrekke en Sy wese wat deur hierdie hele proses van sterwe van die ou korreltjie na ander saadkorrels oorgedra is. Kol. 3:3 Want julle het gesterwe, en julle lewe is saam met die Messias verborge in Elohiem. En siedaar, sonder dat dit die motief was, word die verborge manna die korreltjie s n. Open. 2:17 Aan hom wat oorwin, sal Ek gee om te eet van die verborge manna. Die versteekte rykdomme is net te krye met moeite, want dit lê so diep sien en niemand wil regtig so diep in die donker afgaan om dit te kry nie. Maar Hy lei ons soontoe en dan maak Hy Sy wil, ons wil. Eers dan loop ons daardie pad met vrymoedigheid. Jes. 45:3 En Ek sal jou skatte gee wat in die donkerheid is en verborge rykdomme, sodat jy kan weet dat Ek JaHUaH is wat jou by jou naam roep, die Elohiem van Israel. Die korrel word nou gevoed met die verborge manna wat net by die Vader se tafel bedien word en hy word die verborge wysheid geleer waarvan die prinse van hierdie wêreld nie weet nie en hy verkry die versteekte rykdomme wat net verkry kan word in die nagtelike tye van worsteling by Sy voete. Dan verstaan die korrel Rom. 8:28 : En ons weet dat vir hulle wat Elohiem liefhet, alles ten goede meewerk, vir hulle wat na sy voorneme geroep is. Daar in die diepte van die donker aarde is die korrel versteek van n hele paar onheile. Die korrel is versteek teen die aanslag van die tonge. Ps. 31:21 U verberg hulle in die skuilplek van u aangesig vir die samesweringe van mense; U steek hulle weg in n hut vir die twis van die tonge. Die korrel is versteek teen onheil. Ps. 27:5 Want Hy steek my weg in sy hut in die dag van onheil; Hy verberg my in die skuilplek van sy tent; Hy verhef my op n rots. Hy is ook versteek teen storms. 6

7 Jes. 4:6 En daar sal n afdak (tabernacle (KJV)) wees vir n skaduwee bedags teen die hitte en vir n skuilplek en toevlug teen die stortbui en die reën. Hy is versteek by JaHUaH en onder Sy vlerke. Ps. 17:8 Bewaar my soos n oogappel: verberg my in die skaduwee van u vleuels. Ps. 91:1 Hy wat in die skuilplek van die Allerhoogste sit, sal vernag in die skaduwee van die Almagtige. JaHUaH is daardie einste grond waarin die koringkorrel val, al lyk dit nie so nie. In Hom lewe ons en gaan ons en is ons hele wese. Nou gaan jy nie net meer as Hy jou stuur nie, jou hele lewe is nou as gestuurde. Jou lewe is nou diens aan Hom. n Pyl in die hand van JaHUaH, dis die koringkorrel. Jes. 49:2 En Hy het my mond gemaak soos n skerp swaard, in die skaduwee van sy hand het Hy my verberg; en Hy het My n skerp pyl gemaak, in sy pylkoker My weggesteek. Die siele wat weggesteek is met die Messias in Elohiem, is onder Sy beheer. Hy bring hulle slegs na vore wanneer die sendingmoment daar is. Soos blink gevryfde pyle, sag maar sekuur en gereed. Wanneer Elohiem die wapen hanteer, tref Hy altyd die kol, want Hy weet waar om in die mens se siel te mik. As hulle nie aktief in gebruik is nie, is sy pyle veilig versteek in Sy pylkoker. Om gepoleerde pyle te wees, het n voorbereiding gekos. JaHUaH se diepste werk is verborge werk. Hy berei n verborge koninkryk wat nie vernietig kan word nie. Dit sal verborge wees totdat Kol. 3:4 aanbreek. Wanneer die Messias, wat ons lewe is, geopenbaar word, dan sal julle saam met Hom in heerlikheid geopenbaar word. Dan verstaan ons en kan ons saam met andere wat in dieselfde bootjie was uitroep: Ek loof U, Vader, JaHUaH van die hemel en die aarde, dat U hierdie dinge verberg het vir wyse en verstandige mense en dit aan kindertjies geopenbaar het. Matt. 11:25. IF IT DIE If it die, oh, the message Falling from thy Lord. 7

8 If it die, much fruit it beareth, Tis thy Saviour s word. Would st thou see life work in others Thou thyself must die. Fall into the ground, be buried, Low in darkness lie. But He leaves thee not in darkness, Light shall greet thine eyes, And in glad new life and glory He shall bid thee rise. Dost thou crave to trod the pathway And His life to share? As thou passest through death s gateway He will meet thee there. Thou shalt learn the blessed secret: He shall live that dies, From a life poured out in secret Shall a harvest rise. (Outeur onbekend) Ina van Niekerk Hersien Februarie