DALAM MAHKAMAH RAYUAN MALAYSIA DI PUTRAJAYA [BIDANGKUASA RAYUAN] RAYUAN JENAYAH NO: N-05(M) /2015(VNM) ANTARA DAN

Transcription

1 DALAM MAHKAMAH RAYUAN MALAYSIA DI PUTRAJAYA [BIDANGKUASA RAYUAN] RAYUAN JENAYAH NO: N-05(M) /2015(VNM) ANTARA NGO THI LIEN PENDAKWA RAYA DAN PERAYU RESPONDEN DIDENGAR BERSAMA RAYUAN JENAYAH NO: N-05(M) /2015 ANTARA KIEN THI NGOC LINH PERAYU DAN PENDAKWA RAYA RESPONDEN (Dalam perkara Mahkamah Tinggi Di Seremban Perbicaraan Jenayah No: & 14-08/2012 Antara Pendakwa Raya Lawan 1. Ngo Thi Lien 2. Kien Thi Ngoc Linh) 1

2 KORUM: AHMADI BIN HJ. ASNAWI, HMR KAMARDIN BIN HASHIM, HMR ABDUL KARIM BIN ABDUL JALIL, HMR ALASAN PENGHAKIMAN Latarbelakang [1] Perayu, Ngo Thi Lien (perayu 1) dan perayu Kien Thi Ngoc Linh (perayu 2), kedua-duanya wanita warganegara Vietnam telah dipertuduhkan secara berasingan masing-masing dengan satu pertuduhan memperedarkan dadah berbahaya di bawah seksyen 39B(1)(a) Akta Dadah Berbahaya 1952 (Akta) yang membawa hukuman mati mandatori di bawah seksyen 39B(2) Akta. [2] Butir-butir pertuduhan perayu-perayu adalah seperti berikut: Pertuduhan terhadap Perayu 1: Bahawa kamu pada 14 Mac 2012, jam lebih kurang 3.30 petang di Pejabat Kastam Cawangan Narkotik, Kampung Jijan Tengah, Nilai, di dalam daerah Seremban, dalam Negeri Sembilan Darul Khusus, telah didapati mengedar dadah berbahaya iaitu Methamphetamine seberat gram, dan dengan itu kamu telah melakukan satu kesalahan di bawah seksyen 39B(1)(a) Akta Dadah Berbahaya 1952 yang boleh dihukum di bawah seksyen 39B(2) Akta yang sama. 2

3 Pertuduhan terhadap Perayu 2: Bahawa kamu pada 14 Mac 2012, jam lebih kurang 2.30 petang di Pejabat Kastam Cawangan Narkotik, Kampung Jijan Tengah, Nilai, di dalam daerah Seremban, dalam Negeri Sembilan Darul Khusus, telah didapati mengedar dadah berbahaya iaitu Methamphetamine seberat gram, dan dengan itu kamu telah melakukan satu kesalahan di bawah Seksyen 39B(1)(a) Akta Dadah Berbahaya 1952 yang boleh dihukum di bawah seksyen 39B(2) Akta yang sama. [3] Di akhir perbicaraan, perayu-perayu telah disabitkan atas pertuduhan masing-masing dan dijatuhkan hukuman mati oleh Hakim Mahkamah Tinggi. Perayu-perayu sekarang merayu ke Mahkamah ini terhadap sabitan dan hukuman mati yang telah dijatuhkan ke atas mereka. [4] Kami telah mendengar dan mempertimbangkan rayuan perayuperayu pada Kami dengan sebulat suara telah menolak rayuan perayu-perayu dengan mengekalkan sabitan dan hukuman mati oleh Mahkamah Tinggi. Alasan-alasan bagi penolakan rayuan perayuperayu adalah seperti berikut. 3

4 Kes pendakwaan [5] Naratif kes pendakwaan melalui keterangan saksi-saksi secara ringkasnya adalah seperti berikut. Pada , jam lebih kurang 10 pagi, Pegawai Kastam Alex Lee (SP3) semasa menjalankan tugas pemantauan di Cawangan Pemeriksaan Penumpang, Balai Ketibaan Antarabangsa di KLIA telah melihat perayu-perayu berjalan ke arah laluan keluar dengan membawa bagasi masing-masing dalam keadaan yang mencurigakan. SP3 terus mengekori perayu-perayu. Pada masa itu perayu 1 menarik sebuah beg besar berwarna kelabu (P45) jenama Travelman. Manakala perayu 2 sedang menarik sebuah beg besar berwarna coklat jenama Travelman (P46) serta menyandang satu beg sandang berwarna biru jenama Sport (P54). SP3 telah mengarahkan perayu-perayu untuk membuat imbasan terhadap bagasi yang mereka bawa. [6] Hasil imbasan, SP3 mendapati terdapat imej yang mencurigakan dalam beg P45 dan juga imej yang sama dalam beg P46. Perayu-perayu kemudiannya telah dibawa ke kaunter pemeriksaan. Perayu-perayu didapati baru tiba dari Phnom Penh, Cambodia dan merupakan warga Vietnam. 4

5 [7] Di Kaunter Pemeriksaan, Pegawai Kastam Narendran a/l Arumugam (SP4) bersama Pegawai Kastam Stanley Anak Simon Johny (SP6) bersama seorang lagi Pegawai Kastam telah menjalankan pemeriksaan terhadap kedua-dua bagasi tersebut. Perayu-perayu telah membuka bagasi masing-masing setelah diarahkan untuk pemeriksaan dilakukan. SP4 dan SP6 mendapati sebaik P45 dan P46 dibuka, terdapat bau gam yang kuat daripada beg-beg tersebut. Pemeriksaan ke atas begbeg tersebut mendapati bahagian bawah beg-beg berkenaan agak tebal. Beg-beg berkenaan kemudian telah dikosongkan dan didapati beg-beg tersebut masih lagi berat. Apabila diimbas sekali lagi, didapati masih terdapat imej berwarna hijau yang mencurigakan dalam kedua-dua beg P45 dan P46 tersebut. [8] Perayu-perayu dan bagasi masing-masing telah kemudiannya di bawa ke Pejabat Kastam Cawangan Narkotik, Nilai, untuk tujuan pemeriksaan lanjut. Dalam pemeriksaan lanjut tersebut, Pegawai Kastam Eh Tet a/l Eh Tek (SP9) telah memotong bahagian beg yang agak tebal dengan pisau dan mendapati satu pelapik keras pada beg P45 dan beg P46. SP9 juga mendapati terdapat kesan gam di sekelilingnya dan setelah dicungkil, terdapat 6 bungkusan aluminium mengandungi pita pelekat kuning dengan serbuk kristal jernih dalam setiap satu beg 5

6 tersebut. Ujian awal menggunakan test kit mendapati bahan kristal jernih tersebut positif dadah berbahaya jenis Methamphetamine. [9] Ahli Kimia, Norhaya bte Jaafar (SP1) mengesahkan hasil pemeriksaan dan analisis yang beliau jalankan, bahan kristal jernih yang ditemui dalam 6 bungkusan yang disembunyikan dalam beg P45 yang ditarik oleh perayu 1 mengandungi dadah berbahaya jenis Methamphetamine dengan jumlah berat gram. SP1 juga mengesahkan bahan yang sama yang ditemui dalam beg P46 yang dimiliki oleh perayu 2 mengandungi dadah berbahaya jenis Methamphetamine dengan jumlah berat gram. Dapatan hakim bicara di akhir kes pendakwaan [10] Di akhir kes pendakwaan, hakim bicara berpuashati setelah membuat pertimbangan yang maksima bahawa pihak pendakwaan telah berjaya membuktikan kes prima facie terhadap kedua-dua perayu. Hakim bicara berpuashati semua intipati setiap pertuduhan telah berjaya dibuktikan oleh pihak pendakwaan. [11] Hakim bicara menerima keterangan SP1 dan laporan Kimia (P50 dan P52) yang mengesahkan barang kes yang dirampas daripada perayu-perayu mengandungi dadah berbahaya jenis Methamphetamine dengan berat masing-masing gram dan gram. Hakim 6

7 bicara turut mendapati perayu-perayu mempunyai jagaan dan kawalan ke atas barang kes dadah yang dipertuduhkan yang tersimpan di dalam bagasi perayu-perayu. Hakim bicara telah menggunapakai anggapan di bawah seksyen 37(d) Akta untuk membuktikan elemen pengetahuan di pihak perayu-perayu terhadap dadah-dadah yang dipertuduhkan. Untuk elemen pengedaran, hakim bicara membuat dapatan fakta bahawa dadah-dadah berbahaya yang dipertuduhkan telah dibawa oleh perayuperayu dalam penerbangan dari Phnom Penh ke KLIA terjumlah kepada perbuatan pengedaran seperti ditakrifkan di bawah seksyen 2 Akta. Hakim bicara juga mendapati jumlah dadah berbahaya yang terlibat adalah satu jumlah yang besar menunjukkan dadah-dadah tersebut bukan dimiliki untuk kegunaan perayu-perayu sendiri. [12] Dengan itu, perayu-perayu telah diperintahkan oleh hakim bicara untuk membela diri terhadap pertuduhan masing-masing. Pembelaan Perayu 1 [13] Perayu 1 memilih untuk memberi keterangan membela diri secara bersumpah dari kandang saksi. Keterangan membela diri perayu 1 secara ringkasnya adalah seperti berikut: 7

8 (a) pada semasa berada di Ho Chi Minh dia telah menerima satu panggilan telefon daripada perayu 2 yang dikenali selama 6 bulan untuk membawa masuk barangan kosmetik dari Kemboja ke Malaysia dengan upah sebanyak RM600; (b) perayu 2 telah membelikan tiket dan membuat pasport untuk perjalanannya. Mereka kemudiannya telah menaiki bas pergi ke Kemboja dengan membawa beg pakaian masing-masing; (c) setibanya di Phnom Penh, perayu 2 telah menghubungi seseorang yang dia (perayu 1) sendiri tidak kenal. Pada sebelah malamnya, seorang lelaki yang tidak dikenali telah datang ke hotel penginapan mereka dan telah berbual dengan perayu 2. Lelaki itu memperkenalkan dirinya sebagai A Tang dan A Tang telah mengajak mereka untuk makan malam di rumahnya. Di rumah A Tang, perayu 1 melihat ada 2 orang lelaki Afrika. Setelah masuk ke dalam rumah, lampu telah terpadam dan mereka hanya duduk di satu sofa tanpa menikmati makan malam yang dikatakan. Mereka berasa amat takut pada ketika itu; (d) A Tang kemudiannya memberitahu perayu 2 supaya membawa 2 buah beg balik ke hotel. Perayu 1 ada bertanya tentang kandungan 2 buah beg tersebut dan perayu 2 menyatakan begbeg tersebut mengandungi barangan kosmetik. Perayu 1 ada meminta untuk melihat kandungan beg-beg tersebut, tetapi perayu 2 menyatakan tidak mempunyai anak kunci; (e) pada keesokkan pagi, A Tang telah datang ke hotel dan telah mengejutkan mereka dari tidur supaya bersiap untuk ke 8

9 lapangan terbang. Perayu 1 mendengar A Tang memberitahu perayu 2 untuk memasukkan beg asal mereka ke dalam beg besar. A Tang telah memasukkan baju ke dalam beg yang besar. Perayu 1 mendapati baju yang dia bawa dari Vietnam telah tiada namun dia tidak sempat untuk membuat pemeriksaan oleh kerana kesuntukan masa; (f) di lapangan terbang, A Tang telah memberikan tiket penerbangan, wang dan 2 anak kunci kepada mereka. Selepas beg-beg mereka didaftarkan masuk, mereka menaiki penerbangan ke Malaysia. (g) setibanya di KLIA, mereka pergi menukar wang dan menuju ke mesin pengimbas di mana seorang Pegawai Kastam telah meminta pasport mereka dan meminta mereka membuka beg masing-masing. Perayu 1 telah menggunakan anak kunci yang diberikan oleh A Tang tetapi sukar untuk membuka beg berkenaan. Perayu 1 memberitahu itu bukan beg miliknya. Seorang Pegawai Kastam telah menggunakan isyarat tangan dan telah membantu perayu 1 untuk membuka beg berkenaan. Selepas 20 minit mencuba akhirnya beg itu (P45) telah berjaya dibuka; (h) mereka kemudiannya telah dibawa ke satu pejabat kastam dimana beg-beg mereka telah dibuka semula dan perayu 1 melihat barang-barang kes dadah telah ditemui. Setelah diberitahu oleh Pegawai Kastam bahawa barang-barang kes mengandungi dadah, perayu 1 menangis dan dia telah meminta bantuan pihak kedutaan melalui internet. Perayu 1 menyatakan seterusnya dia telah dibawa ke lokap dan dia telah jatuh pengsan dan telah dibawa ke hospital untuk rawatan; dan 9

10 (i) perayu 1 menyatakan dia bersetuju untuk membawa barangan tersebut kerana dia percaya ianya barangan kosmetik untuk mendapat upah bagi menyara hidup keluarganya. Perayu 1 mendakwa dia tidak dapat untuk membuka beg berkenaan kerana kesuntukan masa dan dia tidak mempunyai anak kunci untuk membuka beg tersebut. Pembelaan Perayu 2 [14] Perayu 2 juga telah memilih untuk memberi keterangan membela diri secara bersumpah. Secara ringkasnya, perayu 2 menyatakan seperti berikut: (a) perayu 2 telah berjumpa dengan seorang wanita bernama Quyen yang memintanya untuk membawa losyen ke Malaysia dengan bayaran RM600. Quyen memerlukan dua orang bagi urusan tersebut. Perayu 2 telah mengajak perayu 1 untuk tujuan tersebut dan perayu 1 telah bersetuju; (b) setelah mereka tiba di Phnom Penh dan ketika berada di hotel, dia telah menghubungi rakan Quyen yang bernama Thanh melalui telefon. Thanh memaklumkan akan datang bertemu dengan mereka di hotel. Namun seorang lelaki bernama A Tay yang telah datang berjumpa dengan mereka di hotel. A Tay telah membawa mereka ke rumahnya untuk makan malam namun sebelum sempat makan malam bekalan elektrik telah terputus. Perayu 2 sempat melihat 2 orang lelaki berkulit gelap dan berbadan besar berada di rumah A Tay. A Tay telah 10

11 menyerahkan 2 beg besar yang dikatakan berisi barangan kosmetik untuk di bawa ke Malaysia; (c) A Tay juga menyuruh mereka untuk berpindah ke hotel yang lain. Perayu 2 menyatakan dia telah menelefon Quyen memaklumkan tentang 2 buah beg tersebut dan turut menyatakan hasrat mereka untuk balik ke Vietnam. Quyen telah memberitahu jika mereka enggan ke Malaysia, mereka perlu membayar semula harga tiket sebanyak USD2,000. Quyen turut menyatakan bahawa tiada sebab untuk menipu perayu 2 kerana dia (Quyen) turut mengenali keluarga perayu 2; (d) perayu 2 menyatakan bahawa dia tidak mempunyai masa untuk memeriksa beg berkenaan kerana A Tay berada berhampiran dengan mereka; (e) apabila tiba di Malaysia dan setelah menukar wang, mereka telah melalui pemeriksaan kastam. Setelah diarahkan oleh pihak Kastam, perayu 2 telah membuka beg (P46) dengan menggunakan anak kunci yang diberikan oleh A Tay. Dia mendapati sukar untuk membuka beg berkenaan. Setelah beg itu berjaya dibuka, dia melihat kandungan beg itu adalah baju dan bukannya barangan kosmetik; (f) di Pejabat Kastam dan setelah beg itu diperiksa, Pegawai Kastam telah menjumpai barang kes disyaki dadah. Perayu 2 menafikan mempunyai pengetahuan bahawa beg itu mengandungi dadah; dan 11

12 (g) semasa siasatan dijalankan, perayu 2 menyatakan dia ada memberitahu berkenaan penama Quyen, Thanh dan A Tay dengan memberitahu alamat dan nombor telefon mereka. Perayu 2 juga ada menyatakan bahawa A Tay adalah orang yang sama yang dipanggil A Tang oleh oleh perayu 1. [15] Hakim bicara mendapati pembelaan perayu-perayu hanya rekaan untuk melepaskan diri mereka. Cerita perayu-perayu mengenai penama Quyen, Thanh, A Tay dan 2 lelaki Afrika tidak pernah dicadangkan kepada mana-mana saksi pendakwaan. Selain itu perayu-perayu juga gagal memberikan butir-butir lengkap tentang penama-penama tersebut untuk membolehkan satu siasatan dapat dijalankan oleh pegawai penyiasat. Hakim bicara juga mendapati pembelaan pembawa tidak bersalah atau ikhlas (innocent carrier) yang cuba diketengahkan oleh perayu-perayu tidak dapat diterima oleh sebab perayu-perayu telah dengan sengaja menutup mata dan memilih untuk tidak memeriksa bagasi mereka walaupun wujud keadaan yang mencurigakan berdasarkan keterangan pembelaan perayu-perayu. [16] Hakim bicara akhirnya telah menolak pembelaan perayu-perayu dan mendapati pihak pembelaan telah gagal untuk menimbulkan sebarang keraguan yang munasabah terhadap kes prima facie yang ditimbulkan oleh pihak pendakwaan. Hakim bicara juga mendapati 12

13 perayu-perayu telah gagal untuk mematahkan anggapan di bawah seksyen 37(d) Akta tentang pengetahuan mereka terhadap dadah-dadah yang menjadi hal perkara dalam pertuduhan masing-masing atas imbangan kebarangkalian. Hakim bicara berpuashati bahawa pihak pendakwaan telah berjaya membuktikan pertuduhan terhadap perayuperayu melampaui sebarang keraguan yang munasabah berdasarkan keseluruhan keterangan yang ada di hadapan hakim bicara tersebut. [17] Perayu-perayu telah disabitkan atas pertuduhan masing-masing dan dijatuhkan hukuman mati mandatori. Oleh itu, timbulnya rayuan perayu-perayu di hadapan kami. Rayuan Perayu-Perayu [18] Di hadapan kami, peguam bela terpelajar bagi perayu 1 telah membangkitkan hanya satu alasan rayuan untuk mengetepikan sabitan dan hukuman terhadap perayu 1. Aduan peguam bela terpelajar adalah terhadap kegagalan hakim bicara untuk membuat pertimbangan secukupnya kepada keterangan pembelaan perayu 1 yang disokong oleh keterangan perayu 2. 13

14 [19] Peguam bela terpelajar bagi perayu 2 turut membangkitkan isu utama yang sama mengenai kegagalan hakim bicara menimbang sewajarnya pembelaan perayu 2. Peguam bela terpelajar menghujahkan hakim bicara telah terkhilaf apabila menolak pembelaan innocent carrier yang ditimbulkan oleh kedua-dua perayu dalam kes ini. Keputusan kami: [20] Alasan utama dalam hujahan peguambela yang terpelajar bagi perayu-perayu berkisar mengenai isu bahawa hakim bicara telah terkhilaf dan tersalah arah dalam dapatan yang melibatkan tiga perkara utama yang berikut apabila menolak pembelaan perayu-perayu: (a) bahawa keraguan timbul apabila perayu-perayu beranggapan dalam bagasi P45 dan P46 mengandungi bahan kosmetik seperti yang diberitahu kepada mereka oleh A Tang. Oleh itu perayuperayu tidak mempunyai pengetahuan tentang dadah yang berada dalam beg P45/P46 yang dibawa oleh mereka; (b) apabila hakim bicara mengkritik terhadap kegagalan perayuperayu untuk memanggil saksi-saksi untuk menyokong pembelaannya sedangkan prinsip undang-undang mantap bahawa beban atas perayu-perayu hanya untuk menimbulkan keraguan yang munasabah terhadap kes pendakwaan seperti yang telah diputuskan oleh Mahkamah dalam kes Tan Foo Su v. PP [1967] 2 MLJ 19; Mohammad Radhi bin Yaakob v. PP [1991] 3 MLJ 169 dan Pang Chee Meng v. PP [1992] 1 MLJ 137; 14

15 (c) apabila hakim bicara telah membuat komen yang berlawanan (adverse comment) terhadap kegagalan perayu-perayu untuk mengemukakan percakapan beramaran mereka ke Mahkamah dan ini bercanggah dengan prinsip yang telah diputuskan dalam kes Alcontara a/l Ambross Anthony v. PP [1996] 1 MLJ 209. [21] Kami telah meneliti penghakiman hakim bicara seperti terkandung di muka surat 7 hingga 87 RR Jld. 1. Kami tidak bersetuju dengan dakwaan peguam bela-peguam bela yang terpelajar bahawa hakim bicara telah gagal untuk membuat pertimbangan dengan sewajarnya pembelaan perayu-perayu. Kami juga tidak bersetuju dengan dakwaan bahawa hakim bicara telah terkhilaf apabila menolak pembelaan perayuperayu. [22] Kami mendapati hakim bicara telah membuat dapatan yang betul dan tepat apabila menolak pembelaan perayu-perayu dengan melabelkan pembelaan perayu-perayu sebagai tidak boleh dipercayai, satu penafian kosong dan semata-mata rekaan atau pemikiran terkemudian serta gagal untuk menimbulkan keraguan yang munasabah ke atas kes pendakwaan dan gagal menyangkal anggapan di bawah seksyen 37(d) Akta. Hakim bicara telah memberikan alasan-alasan berikut, yang mana kami sebulat suara bersetuju (di m/surat RR Jld.1): 15

16 141. Setelah Mahkamah menilai dan menganalisa keterangan Tertuduh dan membandingkan dengan keterangan saksi-saksi pendakwaan, Mahkamah memutuskan keterangan pembelaan adalah tidak boleh dipercayai, satu penafian kosong dan semata-mata rekaan atau pemikiran terkemudian yang gagal menimbulkan keraguan yang munasabah ke atas kes pendakwaan dan gagal menyangkal anggapan Seksyen 37(d) ADB Alasan Mahkamah adalah seperti berikut: 1. Pihak pembelaan telah gagal untuk mencabar keputusan Ahli Kimia bahawa serbuk kristal yang ditemui di dalam beg P45 yang dibawa oleh OKT 1 dan di dalam beg P46 yang dibawa oleh OKT 2 bukan tergolong di dalam dadah berbahaya di bawah Jadual Pertama ADB Pihak pembelaan samada melalui keterangan OKT 1 atau OKT 2 gagal mencabar keputusan Ahli Kimia yang konklusif. Pihak pembelaan (sic) gagal untuk kemukakan pakar mereka untuk mencabar segala ujian yang dijalankan dan keputusan akhir yang dicapai hasil dari ujian dan analisa yang dibuat. Mahkamah memutuskan oleh kerana keterangan dan keputusan Ahli Kimia tidak tercabar maka keputusan bahawa serbuk Kristal pihak yang ditemui dalam beg P45 yang dibawa oleh OKT 1 dan beg P46 yang dibawa oleh OKT 2 sebagai dadah Methaphetamine adalah suatu keterangan yang kredible dan konklusif. 2. Keterangan kedua-dua OKT adalah tidak disokong oleh saksisaksi lain pembelaan. Kedua-dua OKT di dalam keterangan telah meletakkan blame kepada Ah Tang. Kedua-dua OKT menyatakan dadah yang ditemui di dalam beg P45 dan P46 adalah kepunyaan Ah Tang. Namun begitu mereka gagal untuk memanggil mana-mana saksi seperti ahli keluarga mereka, Ah Tang, Quyen atau Thanh. Pihak pembelaan telah 16

17 gagal untuk memberi keterangan yang menyakinkan tentang kewujudan nama-nama tersebut. Fakta ini menyokong keterangan saksi-saksi pendakwaan bahawa nama-nama tersebut tidak pernah disebutkan oleh kedua-dua OKT sewaktu penahanan mereka bagi menafikan dadah bukan kepunyaan mereka. 3. Mahkamah dapati kedua-dua OKT hanya memberikan nama umum tanpa memberikan nama penuh, butir-butir peribadi, nombor telefon yang boleh dihubungi kepada Pegawai Penyiasat SP 11 supaya siasatan lanjut dapat dijalankan bagi membuktikan kebenaran pembelaan. 4. Di dalam kes ini pihak pembelaan gagal untuk kemukakan cautioned statement yang diambil dengan mendapat bantuan penterjemah Vietnam. Jika benar penama-penama tersebut disebutkan dalam cautioned statement ia akan menjadi sokongan kepada mereka tetapi ini tidak dilakukan. 5. Mahkamah juga mendapati sewaktu saksi-saksi pendakwaan memberi keterangan tidak ada cadangan yang dibuat bahawa dadah yang dibawa oleh OKT 1 dan OKT 2 di dalam beg P45 dan P46 adalah untuk A Tang atau Quyen atau Thanh atau milik 2 lelaki Afrika dan bukan milik OKT-OKT. Oleh itu, adalah terlewat untuk pembelaan membangkitkan pada peringkat pembelaan. 6. Oleh itu Mahkamah berpendapat kegagalan memanggil saksisaksi sokongan, kegagalan mengemukakan cautioned statement mengenai fakta tersebut dan kegagalan pembelaan membangkitkan jalan pembelaan sewaktu kes pendakwaan hanyalah menunjukkan kedua-dua OKT hanya mereka-reka cerita untuk melepaskan diri. 17

18 7. Kedua-dua OKT gagal untuk menimbulkan keraguan yang munasabah ke atas keterangan saksi-saksi pendakwaan bahawa mereka mempunyai kawalan dan jagaan ke atas begbeg yang dibawa berserta kandungan dadah. Keterangan saksi-saksi pendakwaan yang melihat kedua-dua OKT membawa beg P45 dan P46 selepas mengambil dari konveyor sehingga ditahan dan membuka sendiri beg dengan kunci yang berada di dalam milikan kedua OKT telah gagal disangkal. Malahan kedua-dua OKT mengakui bahawa mereka yang membawa kedua-dua beg sehingga ditahan. Kedua-dua OKT tidak menyatakan beg-beg tersebut diberi oleh orang lain kepada mereka sebelum sampai ke tempat pemeriksaan kastam. Mahkamah memutuskan tidak ada orang ketiga yang menyerahkan beg-beg tersebut kepada kedua-dua OKT sebelum mereka ditahan. Hanya OKT-OKT yang membawa beg-beg tersebut dan nombor tag bagasibagasi adalah sepadan dengan nombor boarding pass keduadua OKT. Mahkamah memutuskan OKT-OKT gagal untuk menimbulkan keraguan ke atas kes pendakwaan bahawa OKT-OKT mempunyai kawalan dan jagaan kepada beg P45 dan P46 yang mengandungi dadah berbahaya seperti pertuduhan. [23] Seterusnya, butir-butir pembelaan perayu-perayu telah diulas oleh hakim bicara dan alasan telah diberikan mengapa beliau telah menolak pembelaan perayu-perayu. Di muka surat RR Jld. 1, hakim bicara menyatakannya seperti berikut: 142. Di dalam pembelaan OKT, mereka menyatakan mereka tidak mempunyai pengetahuan bahawa barang di dalam beg adalah dadah, Apa yang berada di dalam pengetahuan mereka adalah di dalam beg 18

19 tersebut adalah kosmetik. Mahkamah berpendapat keterangan ini amat mencurigakan. Jika benar beg-beg mengandungi kosmetik iaitu bukan barang illegal, A Tang tentu akan memaklumkan butir-butir penerima kosmetik, nombor telefon penerima, tempat di mana perlu di hantar. Tetapi OKT-OKT gagal memberi butir-butir ini kepada Pegawai penyiasat atau semasa memberi keterangan di Mahkamah Semasa OKT 2 memberi keterangan beliau ada menyatakan Quyen dan Thanh ada menelefonnya mengenai urusan penghantaran kosmetik namun begitu hasil daripada pemeriksaan kepada kedua-dua OKT, tidak dibuktikan penemuan telefon bimbit. Ini kerana berdasarkan keterangan OKT 2, sudah semestinya handphone akan tersenarai dalam borang bongkar. Fakta ini menunjukkan tertuduh mereka-reka cerita Keterangan pembelaan menunjukkan kedua-dua mereka bersetuju mereka mempunyai masa yang mencukupi untuk memeriksa dan menyemak kandungan beg yang dibawa terutama apabila telah sampai ke Malaysia selepas mengambil di konveyor belt. Mereka bukanlah dalam keadaan tergesa-gesa untuk keluar atau ditunggu oleh sesiapa. Tidak ada keterangan mengenai fakta ini. Akan tetapi mereka berdua memilih untuk tidak berbuat demikian. Mahkamah berpandapat ini jelas menunjukkan mereka tahu di dalam beg mempunyai dadah berbahaya. [24] Kami turut tidak bersetuju dengan dakwaan peguam bela yang terpelajar bagi perayu 2 bahawa hakim bicara telah gagal untuk membuat pertimbangan terhadap pembelaan perayu-perayu atas dasar pembawa tidak tersalah atau ikhlas (innocent carrier). Kami mendapati hakim bicara telah membuat pertimbangan terhadap isu tersebut dan kami bersetuju 19

20 dengan dapatan hakim bicara yang telah menolak pembelaan tersebut sebagai tidak terpakai terhadap perayu-perayu seperti dinyatakan berikut (m/s RR Jld.1): PEMBELAAN INNOCENT CARRIER 145. Berdasarkan keterangan-keterangan OKT 1 dan OKT 2, Mahkamah berpendapat pembelaan ini adalah tidak terpakai kepada OKT 1 dan OKT 2. Dapatan ini adalah berdasarkan fakta berikut:- 1. Kedua-dua OKT dalam pembelaan menyatakan barang-barang diberi oleh A Tang dalam keadaan yang pelik. Walaupun baru berjumpa A Tang seorang yang tidak dikenali sanggup menerima beg-beg besar tanpa memeriksa dan selepas berlaku black out di rumah A Tang yang menurut OKT satu keadaan yang pelik. Jika benar perkara ini berlaku, maka sepatutnya curiga dan berpeluang untuk memeriksa sebaik tiba di LCCT kerana di luar pengawal A Tang. Oleh itu, cerita mereka adalah tidak munasabah sebab lebih-lebih lagi identiti sebenar A Tang tidak pernah dibuktikan. 2. Berdasarkan keterangan OKT-OKT dan dokumen perjalanan mereka, kedua-dua OKT mempunyai pengetahuan dalam merantau ke luar negara dengan penerbangan antarabangsa. Mereka tahu dan sedar mengenai notis-notis mengenai dadah dan hukuman mandatori. Okt 1 juga pernah sebelum ini ke Kenya untuk membawa barang kosmetik pada tahun Manakala, OKT 2 pernah ke Kuala Lumpur pada tahun Dalam keadaan situasi pelik yang dinyatakan di atas dimana beg-beg diterima dari A Tang yang tidak dikenali tanpa butir-butir penerima, tanpa nombor telefon untuk dihubungi, tanpa alamat 20

21 untuk delivery, mereka sepatutnya boleh meninggalkan begbeg tersebut. Mereka boleh sahaja meninggalkan beg-beg tersebut tetapi mereka tidak melakukannya walaupun mendapat peluang Mahkamah memutuskan berdasarkan keterangan yang dibincangkan kedua-dua OKT sengaja menutup mata. Mereka memilih untuk tidak memeriksa beg-beg kerana telah sampai di LCCT. Mahkamah memutuskan dalam keadaan ini, prinsip willfull blindness adalah terpakai terhadap Tertuduh Mahkamah merujuk kepada kes Hoh Bon Tong v PP [2010] 5 CLJ 240 dimuka surat 272. [73] The defence of innocent carrier must necessarily bring into the picture the concept of willful blindness. And according to Yong Pung How CJ (Singapore) in Public Prosecutor v Hla Win (Supra) at p. 438, the concept of willful blindness qualifies the requirement of knowledge. And his lordship continued further by saying (at the same page): As Professor Glanville Williams aptly remarked in his Textbook on Criminal Law, at p. 125: the strict requirement of knowledge is qualified by the doctrine of willful blindness. This is meant to deal with those whose philosophy is: Where ignorance is bliss, this folly to be wise. To argue away inconvenient truths is a human failing. If a person deliberately shuts his eyes to the obvious because he doesn t want to know he is taken to know. [74] Continuing at the same page, his Lordship said: In Ubaka v PP [1995] 1 SLR 267, the principles laid down in Warner v Metropolitan Police Commissioner [1968] 2 AII ER 356; [1968] 2 WLR 1303 and modified in Tan Ah Tee v PP [1980] 1 21

22 MLJ 49 were applied by the trial judge. In its grounds of judgment, this court quoted the following passage by the trial judge: Ignorance is a defence when there is no reason for suspicion and no right and opportunity of examination and ignorance simpliciter is not enough Oleh kerana, mereka menutup mata pada perkara-perkara yang jelas, maka mereka hendaklah dianggap tahu mengenai dadah yang dibawa. Wujud banyak perkara yang menimbulkan curiga dan keduadua mereka mempunyai peluang untuk memeriksa tetapi tidak mengambil peluang Dengan demikian, Mahkamah memutuskan bahawa pembelaan bahawa mereka ignorance dan innocent carrier adalah tidak terpakai. Mereka sengaja menutup mata untuk membawa dadah-dadah untuk mendapat upah walaupun tahu risikonya. Mahkamah memutuskan pembelaan telah gagal menyangkal anggapan Sek. 37(d) ADB. [25] Mengenai isu berkaitan dengan dakwaan peguam bela terpelajar bagi perayu 1 bahawa hakim bicara telah tersalah arah apabila membuat komen terhadap kegagalan pihak pembelaan memanggil saksi-saksi dan gagal mengemukakan percakapan beramaran, kami mendapati hakim bicara tidak membuat komen yang bertentangan (adverse inference) terhadap pihak pembelaan atas kegagalan itu. Hakim bicara tidak mengguna pakai anggapan yang berlawanan di bawah seksyen 114 (g) Akta Keterangan 1950 sebagaimana yang telah dilakukan oleh Tuan 22

23 Majistret dalam kes Tan Foo Su (Supra) yang dirujuk oleh peguam bela yang terpelajar dalam hujahannya. [26] Kami berpandangan keadaan yang berlaku dalam kes di hadapan kami adalah sangat berbeza. Dalam kes di hadapan kami, hakim bicara telah mengguna pakai anggapan di bawah seksyen 37(d) Akta untuk elemen pengetahuan. Dalam keadaan itu, perayu-perayu memikul beban bukan hanya atas evidential burden untuk menimbulkan keraguan yang munasabah terhadap kes pendakwaan. Sebaliknya, perayu-perayu memikul beban atas imbangan kebarangkalian termasuk dengan memanggil saksi-saksi untuk mematahkan anggapan pengetahuan terhadap barang kes dadah yang dipertuduhkan. Adalah tidak memadai dengan hanya menafikan pengetahuan dipihak mereka sedangkan pengetahuan boleh di infer secara munasabah berdasarkan kepada fakta dan keadaan dalam sesuatu kes. [27] Kami mendapati hakim bicara tidak terkhilaf dan tidak tersalah arah dalam dapatan beliau. Pembelaan perayu-perayu bertumpu kepada elemen pengetahuan dengan menyatakan bahawa Quyen dan Ah Tang memaklumkan kepada mereka bahawa beg P45 dan P46 itu berisi bahan kosmetik. Kami perturunkan semula penghakiman hakim bicara 23

24 melibatkan perenggan-perenggan yang dibantah oleh peguam bela terpelajar (m/s 76 dan 77 RR Jld.1) seperti yang berikut: 2. Keterangan kedua-dua OKT adalah tidak disokong oleh saksisaksi lain pembelaan. Kedua-dua OKT di dalam keterangan telah meletakkan blame kepada Ah Tang. Kedua-dua OKT menyatakan dadah yang ditemui di dalam beg P45 dan P46 adalah kepunyaan Ah Tang. Namun begitu mereka gagal untuk memanggil mana-mana saksi seperti ahli keluarga mereka, Ah Tang, Quyen atau Thanh. Pihak pembelaan telah gagal untuk memberi keterangan yang meyakinkan tentang kewujudan nama-nama tersebut. Fakta ini menyokong keterangan saksi-saksi pendakwaan bahawa nama-nama tersebut tidak pernah disebutkan oleh kedua-dua OKT sewaktu penahanan mereka bagi menafikan dadah bukan kepunyaan mereka Di dalam kes ini pihak pembelaan gagal untuk kemukakan cautioned statement yang diambil dengan mendapat bantuan penterjemah Vietnam. Jika benar penama-penama tersebut disebut dalam cautioned statement ia akan menjadi sokongan kepada mereka tetapi ini tidak dilakukan. Konklusi [28] Atas alasan-alasan yang dinyatakan di atas, kami mendapati tiada merit dalam rayuan perayu-perayu terhadap sabitan. Kami mendapati sabitan terhadap perayu-perayu adalah selamat dan wajar dikekalkan. 24

25 Dengan itu kami menolak rayuan perayu-perayu dan mengesahkan sabitan dan hukuman Mahkamah Tinggi. Bertarikh: 30 Disember 2016 t.t. (KAMARDIN BIN HASHIM) Hakim Mahkamah Rayuan Malaysia Peguamcara: Bagi Pihak Perayu 1: Tina Ong, Tetuan Li Yen & Co., No: 16-1, Jalan Solaris 3, Solaris Mont Kiara, Kuala Lumpur. Bagi Pihak Perayu 2: Kee Wei Lon, Tetuan Kee, Shamril & Co., No. 7-2, Jalan Dwitasik, Dataran Dwitasik, Bandar Sri Permaisuri, Kuala Lumpur. Bagi Pihak Responden: Samihah Bt Rhazali Timbalan Pendakwa Raya Jabatan Peguam Negara Putrajaya. 25