Uitgawe 2 April 2011 Kontak ons by of

Transcription

1 Uitgawe 2 April 2011 Kontak ons by of info@carstensuitgewers.co.za

2 Inhoud 3 Redakteursbrief 4 Vrede, Rus en Vreugde op Lelieblom Darling 6 Hoe om te Blog met Tanya O Connor 7 Pienk Strikkies vs. n Skoon Canvas deur Skoppensvrou 9 Laat jou Inspirasie vir jou Werk deur Linda Knop 11 Lewe en Loopbaan van Dricky Beukes en AG Visser 12 In gesprek met Ryno Herbert 13 Kinderhoekie Kat kry n Naam 14 Hoe help ek myself deur Pandora My Dream by Bianca Matlala 15 Gedigte Hoekie 16 Moenie Oordeel Nie deur Evan 17 Om te sien deur Blinde oë deur Ryno Herbert 18 Inspirasie op die Etenstafel deur Skoppensvrou 19 Die Trourok Kortverhaal 20 Uitnodiging na Sugar Cakes Day 21 Kompetisie Tyd Wen R350 se boeke! 22 Inspirasie Kompetisie vir Maart 2011 Die inskrywings 26 Inspirasie vir die maand Indien jy ook n bydrae wil lewer en jou stem laat hoor in Inspirasie stuur gerus jou bydrae na info@carstensuitgewers.co.za met die woord inspirasie in die verwysings boksie. Besoek ook ons webwerf by http//:inspirasie.weebly.com/ of loer in by Carstens Uitgewers se Blad op Facebook.

3 Redakteursbrief Hier is ons weer. My gunsteling tyd van die maand. Die tyd wat ek kan kom sit om n brief te skryf oor hierdie wonderlike blad. Die meeste van julle weet dat hierdie blad nog in sy baba skoentjies is en dat ons tans besig is om soveel moontlik te doen om hierdie blad n heerlike leeservaring vir elke persoon daar buite te maak. So laat weet ons gerus waarvan hou jy? Waarvan hou jy nie? Bied ons lekker ontvlugting en inspirasie en waar kan ons verbeter? Dit is immers julle lesers se blad en ons wil dit graag so inspirerend moontlik hou spesiaal vir julle! Hierdie maand is ons natuurlik weer propvol inspirasie. Ons het ook gevind dat dit vreeslik belangrik is om soms te rus. So laai ons ook weer al ons batterye vol inspirasie. Kyk gerus na die pragtige artikel op bladsy 4. Beplan sommer nou al vir jou n naweek na hierdie pragtige gasteplaas! Linda Knop deel ook op bladsy 9 hoe sy haar inspirasie vir haar laat werk. Ja, jy het reg gelees! Sy gebruik haar inspirasie om geld te maak deur te doen waarvan sy hou en wat haar inspireer! Ons is ook weer terug met Tannie Dalene (Heksie) se pragtige kinderhoekie! Lees dit sommer dadelik vir daardie woelwater daar by die huis. Kyk ook op bladsy 11 na die Lewe en Loopbaan van Dricky Beukes en AG Visser. As dit nie vir hierdie skrywers was nie sou ons seker nie nou kon skryf soos ons graag wou nie. Ons is soveel dank aan hulle verskuldig. Evan deel weer hierdie maand iets meer geestelik met ons. Moet nie oordeel nie is haar tema hierdie maand. En watter ware woorde is dit dan nie? Ons is so lief om die spreekwoordelike boek aan sy omslag te oordeel. Miskien is dit tyd om daardie boek op te tel en te lees? Ons spog hierdie maand ook met ons heel eerste kosrubriek op bladsy 18. Dit is n heerlike pasta gereg wat vinnig, goedkoop en maklik is om te maak. En die hele gesin (en gaste) sal hulle lippe afkou met hierdie gereg. Skoppensvrou het ook die Walk of Live ten bate van kanker hierdie maand bygewoon. Op bladsy 7 skryf sy van haar ondervinding en op bladsy 6 vertel Tanya O Connor vir jou hoe jy ook kan blog. Op hierdie noot wil ek sommer vertel van ons eie Inspirasie webwerf wat nou beskikbaar is op die internet. Daar is ook n bladsy waar jy jou blog kan gaan opsit sodat jou Inspirasie met almal kan deel. Die link daarvoor is onderaan bladsy 2. Julle kan gerus ook die webwerf deur die maand dophou, want anders as die blad wat slegs een maal per maand uitkom sal daar meer gereelde artikels geplaas word. Hou egter aan om Inspirasie te lees aangesien alles hierin nie noodwendig op die webwerf verskyn nie. Op n ernstiger noot het ons natuurlik ook in die afgelope maand n ikoon aan die dood afgestaan. Elizabeth Taylor het op die ouderdom van 79 na n baie lang siekbed tot sterwe gekom. Ek hoop dat almal n gebed opgestuur het vir hierdie merkwaardige en inspirerende dame. En alhoewel sy nie meer hier op aarde is nie sal haar rolprente bly voortleef as n bewys van n lang, vol en inspirerende lewe. Dan in April is die hope vakansie dae natuurlik ook op ons met Paasnaweek om die draai. Vir dié wat weggaan wil ons hier by Inspirasie sê: Geniet dit. Ry veilig en kom weer veilig terug! En moet nie vergeet om ons te kom vertel van jou wonderlike paaservarings nie! Ek wil ook hierdie geleentheid gebruik om baie geluk te sê aan Roné Malan Niemand. Sy is die wenner van die Tanya O Connor skildery wat verlede maand gewen kon word. Baie dankie aan almal wat ingeskryf het. Moet asseblief nie ophou nie. Die Inspirasie wat julle bied is werklik ongelooflik! Loer gerus na die nuwe kompetisie op bladsy 21. En op hierdie inspirerende noot sluit ek eers af. Mag julle elkeen hierdie maand n heerlike maand van inspirasie ervaar. Tot volgende maand, Jaygé Carstens

4 Vrede, Rus en Vreugde op Lelieblom Darling Lelieblom. Darling Lelieblom - lui die Facebook naam, (elke respektabele plek het mos darem n Facebook profiel!),maar dis was nie ALTYD so nie! Wag... kom ons vat die pad van die begin af, daar van die Kaap af waar my man se droom my en my dogter se nagmerrie geword het... en toe ons tuiste... hier waar ons harte nou warm klop! My man, Michael het baie werk gedoen op die platteland en ons het op die buitewyke van Kaapstad gewoon. Al sy plattelandse gewerskaf het meegebring dat hy baie moes reis - hy is n plaaskind wat altyd terug gehunker het plaas toe en wat toe op n dag aankondig dat ons n plaas iewers moet koop, dat hy naby sy werk kon wees. Wel afgesien van die feit dat hy met my getroud is, is hy ook met die Cape Ads getroud, (deesdae met Gumtree!) waar hy toe op die lieflike plasie afkom! die klein pophuis as gastehuisie kan bedryf sodat ek ook darem weer n inkomste het. MAAR soos dit mos nou maar in die lewe gaan, woon ons al vier toe in die pophuis. Dit is huis, skool, kantoor eetplek en slaapplek - alles! As jy van gedagte wil verwissel gaan jy buite toe; daar is nie plek binne nie. Die water is boorgatwater en jou lieflike wit stads wasgoed het nou onaansienlike bruin roes vlekke op, (dit kom nie uit nie!!!!) Dit was tande kners en gevleuelde woorde jare daardie!!! Op n dag kondig hy aan dat hy n kontrak gekry het en dat ek die geld kon kry om die waenhuis in n woonhuis te omskep! Ek het n stukkie bordkryt geneem en op die mure in die waenhuis kruise getrek waar ek vensters en deure wou hê. So is die vensters en deure ingebreek en die rame ingesit. Nou is die geld eers weer op, maar ek het n sitkamer kom inrig voor een van die oop vensters met n koffie tafel en dekor daarby. Daar het gesit en tee drink en my huis bepraat met Joyce Meyer se boekie The Secret Power of Speaking God s Word as my inspirasie om moed te hou, want ek het eerlik waar nie gedink ek sal ooit in die waenhuis kom woon nie! Hy maak n afspraak met die verkoper en ons almal ry Darling toe om die plaas te kom kyk en toe ons so die plasie inry met net n groen watertenkie op n stellasie en die piepklein nuwe pophuisie-plaashuisie omring van net sand en sand en nogmaals sand... en die vervalle waenhuis... toe WEET ek aan my water dat ek hier gaan kom bly!! So is die koop toe deurgehaak en in Januarie 2004 trek hy Darling toe en ek en my dogter volg April Almal van ons in die pophuis! Ek, Michael, my dogter van 12 en my seun van 26 wat hier tragies verongeluk het, maar dis n storie vir n ander dag... Ek het in die stad tuine uitgelê en n eiendomsagentskap bedryf in die area waar ons gewoon het. Dit was my bron van inkomste en ek het my dogter getuisskool. Toe Michael die plaas koop het vir hom gesê hy moet die waenhuis vir my inrig dat ons daar kan woon dat ek Dis 2006/7; die Vader is getrou, ons kon die waenhuis klaar maak en intrek... MAAR SONDER KRAG!!!! Op die plaas moet jy dit self aanlê en dit kos BAIE BAIE geld en Michael LEEN NIE! So het ons vir 2 jaar aangekarring sonder elektrisiteit met krul hare wat in die Kaap ALTYD perfek geblaas was in n netjiese styl, wat nou maar gelos word om in n natuurlike mop styl droog te word en badwater wat op die gasstoof gekook word en allerhande ander ou dingetjies wat mens so vanselfsprekend aanneem. As alles so vir jou voorgesit word in die stede en dorpe, jy neem dit as n basiese reg aan dat jou erf gediens en gebedraad en gedraad is!!! Michael parkeer n generator buite wat met n baie lang tou getrek moet word om te start en as ek die hare geblaas wil hê dan moet ek self die tou kom trek, want daar is nie mans op die werf wat vir my generator toue

5 kan kom trek nie. Nog gevleuelde woorde, maar ek trek soms suksesvol met reguit hare as goeie gevolg en soms onsuksesvol met mop styl. Dis waar manlief se droom toe mos ons nagmerrie word! En kyk ek is toe mos darem nou ook nie meer 25 nie ek moet nou al die Mercedes en trimming gehad het!!! Maar wat wou, hier trek ek anderkant die berg en BEGIN van VOOR af! Ons werk alles met kerse. Kerse teen die mure, kerse in kandelare van die dak af, kerse op die tafels. Dit lyk baie mooi en kos net soveel soos krag in n maand, maar as ek dan nou soos n pioniersvrou moet leef in die 21ste eeu dan sal ek dit met styl doen. Mopkop, rooi naels, lippe, die hele gedoente! Saans as jy moet badkamer toe in die donker en jy val jou half dood oor iets wat in die pad lê dan praat jy eers weer in allerhande tale, maar ons het oorleef. Twee jaar later toe het ons krag! dag. Ons eet om lang tafels en dis egte boerekos, opregte plaas gasvryheid en mense wat omgee. Hier is geen pretensies nie, dis n egte boereplaas ervaring met baie diere die wêreld vol. Deesdae doen ons klein troues, verjaardagpartytjies, huweliksherdenkings en eenmaal n maand kry ons n kunstenaar wat hier in ons waenhuis huis kom optree. Mense soos Danielle Pascal, Danie Niehaus, Niel Rademan om net n paar te noem het al hier gesing. Dis altyd baie feestelik. Ek het geleer mens is nooit te oud om iets nuuts te begin nie, ouderdom is net n nommer! Elke nuwe dag is n nuwe blad om op te skryf en n geleentheid om jou omstandighede beter te maak. Mens moet glo in jouself en jou talente en deur druk. As iets die moeite werd is dan kan mens maar bietjie ongerief verduur, dis maak die uiteinde soveel soeter! Ek het die stad met al die geriewe agtergelaat om op n skoon doek te kom skilder, die huis, die tuin, dis nog nie klaar nie. Daar is nog baie wat moet gebeur om my wêreld te maak soos ek dit baie graag wil hê, maar dis elke dag lekker om die natuur naby aan jou te voel, te sien, te ruik te ervaar. Die pragtige sonsondergange in skelpienk soms en ander aande n sagte goue glans en n fluweelsagtewindjie wat om jou waai. Dis alles gratis!!! Dis doodstil hier, Lelieblom is ongeskonde mooi! My hart lê hier stewig op die vlaktes, hier vir altyd verloor! Ek het vir Michael gesê toe ons hier in die waenhuis intrek, dat die waenhuis altyd vol mense moet wees. Dis waar ons toe die idée gekry het om n plaashuis restaurant in ons huis te begin. Mense bespreek om te hier kom eet en word deel van die plaasgesin vir die

6 Hoe om te Blog deur Tanya O Connor Jy sal ook kritiek kry en mense lewer kritiek vir vele redes. Of jy het n snaartjie aangeraak wat sensitief van aard is vir jou leser, of jou positiewe/negatiewe uitkyk geval nie die persoon wat jou blog lees nie. Daar is ook die wat jou sal inspireer met hul opbouende kritiek, luister daarna en gebruik dit. Jy sal dadelik weet of iemand net eenvoudig aaklig is in hulle kritiek en of hulle werklik gelees het wat jy skryf en dit hulle ook laat dink het. n Blog leer jou om n dik vel te kry en n blog leer jou ook van selfvertroue. Elke woord wat jy neersit is joune en hoe jy die wêreld en jouself sien is jou keuse, It is your take on whatever subject you choose. Skryf soos jy praat, skryf soos jy dink, moenie dink aan hoe ander skryf of hoe skrywers skryf nie, hou dit oorspronklik. Indien jy absoluut taal korrek wil wees koop Die Afrikaanse Taal en Spelreëls, dit is beskikbaar by Exclusive Books en Wordsworth, die boek handelaars sal dit ook vir jou bestel indien hulle nie voorraad het nie. Verskeie aanlyn publikasies bied blog geleenthede, Media 24, Leef en Sarie tydskrifte. Jy kan ook op Facebook onder Notes jou skrywes plaas en jou vriende tag. Begin net, begin sommer nou en geniet elke woord wat jy skryf! Ek kuier elke tweede week in n woud, en elke keer wanneer ek die woud inry om nog n onbekende paadjie te gaan ontdek is daar iets nuuts wat op my wag. Die bobbejane het nie meer swartbruin pelse nie, hulle begin al hoe meer groen lywe kry, altans so lyk hulle wanneer hulle deur die woud galop. Dit is asof die bome verander, asof hulle rondskuif en rondspring net wanneer ek wegkyk. Die paaie is net so skelm, hulle verander gedurig van vorm en my bande ry elke keer op n nuwe stukkie aarde soos n vorige woudbewoner of bakkie wat selde hier ry dit verskuif. Ek skryf alles neer wat ek ervaar en wanneer ek dit weer lees is dit elke keer nuut, ek is bly ek lê my lekkerte vas op papier en op n skerm. Ek het begin dagboek hou twee dae nadat my man in my arms dood is, ag jaar is al verby en ek doen dit nog steeds so. Ek het begin skryf met n inkpen in n A5 boekie en wanneer ek nou weer die woorde lees kan ek sien hoe ek as mens gegroei het. Hoe ek gesond geword het en hoe ek nou na die wêreld kyk. Dit is die wonder van skryf en die wonder van om n blog te skryf. Jy kan jou wêreld, jou lewe deel en ander kan hulle opinie gee en jou verder inspireer. Jy kan skryf net wat jy wil, hoe jy die lewe ervaar en hoe jy jou dag ervaar. Jy kan onmiddelike terapie kry met elke woord en sin wat jy sien voor jou n prentjie maak. Jy gaan ook elke keer beter skryf as skryf jou dryfveer is agter bloggery. Jy gaan al hoe meer maniere kry om dit wat om jou is te beskryf en jou kop gaan aan die beweeg kom. Kyk ook uit vir Tanya O Connor se boek Hallo, Lewe by jou naaste boekwinkel. Sy vertel van haar lewe. Haar ma, pa, man en ouma is oor n tydperk van 12 jaar oorlede. Een elke drie jaar. n Ma wat aan depressie gely het, n perdry ongeluk wat haar van haar reuksintuig stroop en haar man wat sy laaste asem in haar arms uitblaas is net van die dinge waaroor Tanya skryf. Sy het begin blog om haar dag tot dag inspirasie van opstaan en aangaan met ander te deel. Hierdie is n storie van opstaan, hoop, inspirasie en geluk na die ongeluk. Loer ook in by of vir Tanya se weeklikse blogs!

7 Pienk Strikkies vs. n Skoon Canvas deur Skoppensvrou Ek en my vriendin (ons is al twee survivors) is deel van my dogter Lindie se skoolspan. Ons daag net betyds by die verrigtinge op om te sien hoe die survivors met survivor-bande om hulle lywe die middernag haal ek die masker af bang en hartseer skyn soos dag in die spieël n dubbel-beeld koggel my ek draai om en vergeet nie hoe het ek eens gelyk ek sit die masker versigtig trug tot die volgende middernag. skouperd rondte doen. Die toeskouers staan op die gras en klap hande, hulle cheer die stofpad brigade jillend en gillend aan. Die naarheid stoot in my keel op, dit is na my mening totaal en al onaavaarbaar. Daar is baie waardiger maniere om saam met die survivors hul dankbaarheid te toon/vier. Pienk strikkies en kopdoeke van alle kleure om al die onkundiges of die kannie worry dit raak ons nie in te lig oor kanker of die vroeë opsporing daarvan. Kanker is aan die toeneem dit word gevrees of afgelag. Jý wat te bang is om die siekte op sy naam te noem ek daag jou uit om dit tien keer of meer luid uit te gil. Kanker, kanker dit heet nie Groot k of Groot C nie. Jy hoef dit ook nie agter n bak hand te fluister nie. Dit is nie n skande siekte nie, niemand verdien dit nie. Dit is nie net ander mense wat dit kry dit nie. Die onwelkome gas, kanker, klop aan enige deur - enige tyd - ongeag wie of wat jy is. RELAY FOR LIFE; ek besluit ek om vir die eerste keer daaraan deel te hê. Het ek maar liewer bly wonder. Ek byt om my tande, maak ek nou my mond ook sal die woord-woede-braaksel die rugbyveld oorstroom. By ons karavaan word ek en Dot aan die personeel bekendgestel, ons maak ons tuis op ons kampstoele, ek verkyk my aan die joligheid om my. Moet my asseblief nie verkeerd verstaan nie, ek het nie n lang gesit treurmare verwag nie, net n waardige smaakvolle herdenking aan vriende, kennisse en familie wat deur kanker dood is of survive het. Ek het absoluut niks teen die okkasie nie - net die wyse waarop dit aangebied word is so onaanvaarbaar dat ek nie die regte woordkennis het om my teenkanting behoorlik uit te druk nie. Nege uur Saterdagaand. Is daar twintig vrywilligers wat op die verhoog kan kom staan om die kerse (as die lig van lewe) te kom aansteek. Ek gryp my vriendin aan die hand. Kom Dot laat ons, ons lig van lewe gaan aansteek. Saam met n handjie vol stap ons die trappies op na die verhoog. ( stage wat buite opgerig is ) Die voo-

8 raf seremonie is roerend en smaakvol aangebied. Op die tafel voor ons is n groot glaskandelaar met n kers in, een vir een stap ons verby en steek ons die klein kersie aan. Na n minuut stilte stap die toeskouers saam met ons na die saal waar die gedenk-sakkies dig teen mekaar gepak staan. Tussen al die honderde brande fakkels herken ek dadelik my sakkie wat ek vir vriende, kennisse en familie met kanker of dié wat dit oorleef het gemaak het. Ek het dit die vorige aan met helder orange en geel akriel verf versier met brande kerse daarop. Dit lyk pragtig en staan soos n baken tussen die ander uit Die knop in my keel verdik, ek sukkel om asem te haal, ek staan voor die sakkie wat my Lindie-kind vir my gemaak het. Die mooiste, teerste woorde, haar liefde wat uit elke letter en woord straal tref soos n vuishou my hart. Onwillekeurig loop trane van dankbaarheid oor my wange. Ek vee dit nie af nie, ek gee nie om wie my sien nie, my hart loop oor, ek prewel dankie Jesus vir U kosbare grote genade, dankie dat ek my baby kon sien grootword. Dankie, Liewe Jesus, sy was maar net drie jaar oud daardie eerste keer. Ek druk my amper ag en twintigjarige dogter styf teen my vas en ons trane meng saam in dankbaarheid. Ons stap tussen die rye sakkies - my hart wil breek by die lees van die boodskappe, die foto s van oud en jonk. Liewe Jesus wees hulle genadig Ek neem my vriendin en kind se hande en woordeloos stap ons uit die saal. Terug by ons karavaan sit Lindie langs my op die grond met haar kop teen my bene. Mamma ek het maar net altyd aan kanker soos verkoue gedink. Jy is siek en jy word gesond. Ek druk haar styf vas terwyl hartseer nie die woorde uit my keel kan wurg nie, weereens is die knop wurgend groot. In stilte dank ek weer die Here omdat ek altyd, ongeag hoe ek gevoel het, nooit my seer, vrees of pyn voor my kinders gewys het nie. Dít het ek snags in die badkamer met oop krane en n waslap in my mond uitgegil en geween. Die vrese probeer verwerk en besweer. Ek kon deur God se genade hulle die fisiese uitmergeling van Kanker spaar. Die res van die nag het ons as span mekaar afgelos en vir leef en hoop om die baan gestap. Ons was veronderstel om tot die volgende Sondagoggend 6h00 te bly. Gelukkig of ongelukkig besluit maar vir jouself het een of ander stoutgat/grapgat die rugbyveld se sproeier laat afgaan. Toe die eerste water spat het almal n droë kol gesoek waar die sproeier nie kon bykom nie, ek het my teen die aangrensende army tent kleingemaak. Van die brawe manne het stoele gegryp en oor die waterpunte gesit. Dit het weer die water laat opdam. Ons stoele was poeletjies water en ek het geweet dat daar of die res van die oggend gestap en gestaan gaan word. Noodeloos om te sê ons is huis toe. Dit was kwart oor vier Sondagoggend. Terug by die huis het slaap my ontwyk. Die nag se gebeure het by my gespook. Jy vra of ek weer sal gaan? NEE, honderd maal NEE. Indien hulle nie die relay for life op n waardiger manier hanteer nie, sien relay van onwaardigheid my NOOIT weer nie. Werk vir KANSA sal ek wel, geld sal ek insamel. Behalwe Relay for life sal ek alles in my vermoë doen om kanker vir ander makliker en mensliker te help maak. Mag daar spoedig n kuur ontdek word teen die haatlike siekte. Kanker is n siekte (my mening) uit die hel gebore!!! Hoe het ek die hele petalje (relay for life) verwerk, blanko canvas en kwas. Glo my as ek sê dat skilder die beste verweer teen depressie en neerslagtigheid is. Dankie, dat jy nog lees - Kanker kan oorwin word. Daarvan is ek n lewensgroot gesonde bewys van. Ek glo dat jou geloof in God, jou medikasie en jou positiewe wil om te oorleef die sleutel van oorwinning oor kanker is. Spreek daardie siek selle aan, werp hulle in die diepte van die lieflike blou see of waar jy ook wil. Spreek lewe en lewe van oorvloed oor jou lewe en dit sal so wees. Tot ons volgende maand weer gesels Skoppensvrou.

9 Laat jou Inspirasie vir jou Werk! deur Linda Knop Vandat ek kan onthou wou ek nog altyd met my hande werk. Dit was altyd vir my heerlik om te kon prentjies teken; iets maak uit niks... Die liefde wat ek het vir skep beoefen ek al 'n baie lang tyd. Ons het so 13 jaar gelede verhuis van Pretoria na Kaapstad en ek het uiteindelik die geleentheid gehad om my kantoorwerk te bedank en te verruil vir 'n werk waarin ek skeppend kon wees. Ek het geen pottebakkers ondervind gehad nie, maar wou dit graag beoefen. Ek het vir weke in die plaaslike biblioteek in Durbanville gesit en navorsing doen uit boeke wat my meer kon leer daaroor. Ek het wyd en syd gery oor die Kaap van die een fabriek na die volgende. Op soek na kennis en toerusting. Vier maande later koop ek vir my 'n kiln en al die benodigdhede en laat lê sommer ekstra krag aan by die huis. Dis ongelooflik baie werk as jy alle van nuuts af doen. Ek het ongeveer 45 vorms ten duurste natuurlik, vir my laat maak en begin werk. Ek wou dit doen. Ek wou dit maak in die bedryf. Ek was so geïnspireerd dat niks my sou stop nie; ek en wou anders wees. Ek het baie skoolgeld betaal. Duur skoolgeld in die begin stadiums, maar mettertyd het dit so goed gegaan dat ek nie glo dat ek self 'n ontwerpers teepot, koppies en pierings kan maak van nuuts af, en die bonus was natuurlik dat mense my goed wou koop. Dit het my nog net meer aangepor om beter te doen, ek druk myself altyd tot die uiterste as ek sien ek is suksesvol, ek voel ek kan nog beter doen. Ek weet ek kan nog beter doen!!! Dit was heerlik ek het die onderneming 5 jaar gehad en vreeslik baie bestellings gekry van winkels, onder andere, Gifts at Oxford en Arcadium. Dit het baie goed gegaan en ek kon soms nie voorbly met bestellings nie. Dis baie harde werk maar niks het my gestop nie, van teepotte met vrouens met hoede op tot skokhelder oranje met swart 3D kolletjies op wit. Dit was wonderlik om gebruiksartikels te skep. Daar was ook pragtige beelde van vroue geskep, waarvan daar nog twee in my eie tuin pruik; vrouens was gaande daaroor. Dit was heerlik en baie leersaam. Elke item gaan deur drie bakprosesse van ten minste 1000 grade en dit kos baie geld en omdat dit in die tyd was wat krag kort-kort duurder geraak het, het ek besluit om die onderneming te verkoop. Daarna het ek vir 3 jaar met kristalle en piouter gewerk, dit was ook ongelooflik bevredigend en het weereens aan winkels en vriendinne verkoop. Ek het dit baie geniet en gereeld werk gehad. Ek was nog altyd baie lief vir binnehuisversiering. Dink ek is gebore met 'n groot liefde daarvoor. Ek het 'n oog vir 'n mooi meubelstuk, oud of nuut, mooi engele en dekor items en ek weet hoe om 'n spasie te versier. Ek het oor 'n tydperk van 8 maande 'n wonderlike kursus saamgestel waarin ek die beste wenke en raad ooit gee om bestaande meubels en items in 'n vertrek reg aan te wend. Mens hoef nie noodwendig duur uitgawes aan te gaan om 'n verandering in 'n vertrek aan te bring of goed te laat lyk nie. Jy moet net slim te werk gaan. Die kursus dek ook 'n baie wye area, vanaf jou voordeurpaadjie, reg deur jou huis, kinderkamers, tienerkamers, leefareas, kombuis, buite kuiervertrekke, ens. Ek het al in die verlede binnehuisversiering beoefen en dit baie geniet. Ek het my liefde vir mosaïek begin beoefen en weereens 'n groot sukses gemaak daarvan. Ek het groot 3D harte gemaak en aan winkels en vriendinne verskaf. Ek het 'n groot 1 en 'n half meter by 1

10 meter muurbehangsel buite teen my huis muur gemaak van spieël, kristal en engele. Ek het 'n boekrak en verskeie tafels in my huis versier en selfs 'n plafeiblok. Tans is ek besig met 'n vintage prent van 'n vrou wat ek mosaïek. En binnekort gaan ek 'n 3D mosaïek cupcake maak van pienk, wit, room en spieël. Op 'n dag was ek weer besig op die internet en het besluit om navorsing te doen oor koekversiering. Dit het ek omtrent 'n maand lank elke dag gedoen. Navorsing en nogmaals navorsing. Toe besluit ek om koekversiering te beoefen. Ek het klas begin loop, twee keer per week en binne 3 en n half maande my eie webtuiste naamlik, gehad. Ek is baie trots op Sugar Cakes. Ek werk baie hard en kan nie gou genoeg leer om meer kennis op te doen nie. Ek het so ver gekom in die 7 maande wat ek Sugar Cakes het, dat ek soms verstom staan, maar ek is baie dankbaar!! Ek geniet dit vreeslik baie, daar is so baie dinge wat my inspireer, my mosaïek-roos-tafel wat ek self gemaak het. My familie - veral my twee dogters, onderskeidelik, 21 en 18; albei baie kreatief. As ek my oudste dogter se skeppings sien, (sy in nou in haar 3e jaar by Elizabeth Galloway International School of Fashion Design) dan klop my hard warm van trots. My jongste dogter is nou in Gr 12 en het ook kuns as vak. Die pragtigste skildery; 'n naak vrou, is deur haar gemaak. Hier hang engele in my huis wat hulle elkeen geskilder het. My liefde vir musiek, goeie leersame flieks, my dekor in my huis en Franse dekor, my cherubs en my engele, harte, voëls, gedigte, goeie boeke, inspirerende stukke, positiwiteit, my rose in my tuin (ek het ongeveer 70 roosbome), alles waarmee ek my omring wat vir my mooi is - dit inspireer my. Ek is lief vir nuwe dinge skep. My Sugar Cakes skeppings is anders, ek is baie moeite en liefde daarin en glo elkeen moet 'n signature item van Sugar Cakes en my handewerk wees. Ek doen alles self, dis baie harde werk. Maak alles self, maar dit bly my trots. My studio in die dakvertrek, wat ek in pienk en wit ingerig het met twee inspirasieborde inspireer my. My studente vir wie ek klas gee inspireer my. Ek word geïnspireer deur Franse en Spaanse musiek al verstaan ek nie 'n woord nie. Die pragtige natuur inspireer my, mense se handewerk en skeppings, pragtige kunswerke. Wat my egter die meeste inspireer is die feit dat ek 'n gawe gekry het en dat ek dit wil uitleef, wil wys wat ek kan bereik en doen en skep met my hande. Die feit dat ek kan visualiseer is ook volgens my 'n gawe, ek kan iets uitdink en in my kop sien nog voordat ek dit gemaak het, en glo my, dit lyk altyd nes ek dit "gesien" het in my kop. Soms lê ek nagte wakker en "sien" al die nuwe dinge wat ek wil skep met Sugar Cakes. Dit is nou my muse, my trots en my liefde en ek glo dis waarmee ek nog vir baie lank sal en wil aangaan. Al die ander dinge wat ek voorheen beoefen het was vir my 'n steppingstone tot waar ek nou is. Ek is gelukkig in myself, dis wat ek wil doen - mense gelukkig maak met wat ek met my hande doen. Ek glo ook dat elke mens kuns in hom het, ons verskil net, maar dis daar... My Skepper en my familie se onvoorwaardelike ondersteuning inspireer my en ek weet ek maak mense gelukkig met wat ek doen. Ek glo ook vas aan Coco Chanel se woorde: "In order to be irreplaceable, one must always be different" - ek glo my, dit sê alles oor Sugar Cakes. Linda bied ook klasse aan in koek versiering. Kontak haar gerus by en besoek haar webwerf by

11 Lewe en Loopbaan ven Dricky Beukes Sy is op 29 Desember, 1918 in Prieska gebore as Hendrika Johanna van Staden. Sy was die jongste van 13 kinders en het grootgeword op Karos naby Upington, op die oewers van die groot Oranje, in die Noord-Kaap. Dit was ook hier op Karos, waar sy haar skoolopleiding begin het en was later n student aan die Hoër Handelskool in die Paarl, waarna sy later posmeesteres geword het.. Sy is later getroud met Abraham Opperman Beukes van Prins Albert. Abraham Opperman Beukes was die eerste skoolhoof van die Laerskool Vredelust in Bellville en hy het self ook twee kinderboeke geskryf. Hulle het drie kinders, naamlik 'n seun en twee dogters gehad. AG Visser Andries Gerhardus Visser is op 1 Maart 1878 op die plaas Zaaifontein, in die distrik van Fraserburg, Republiek van Suid-Afrika, gebore. 'n Groot droogte het sy ouers van hulle plaas in Carnavon afgedryf, en hy is in n tentjie op die werf van die plaashuis, onder die skaduwee van 'n peerboom gebore. Hy gaan skool in Daljosafat, (twee ander bekende skrywers, Totius en D.F. Malherbe is in dié tyd ook saam met hom op skool), ontvang opleiding in onderwys aan die Normaalkollege te Kaapstad, en studeer as geneesheer in Edinburg, Skotland, vanaf 1901 tot Hy werk as dokter te Carnarvon ( ), Steytlerville ( ) en Heidelberg ( ). Hy word groot vriende met die digter Eugene Marais in die Heidelberg-jare. Hy trou twee maal, in 1913 met Lettie Conradie, oorlede in 1920; en in 1927 met Marie de Villiers. Hy sterf op 10 Junie Beukes was die skryfster van 110 Afrikaanse romans, verskeie kortverhale en talle Afrikaanse radiovervolgverhale, waarvan talle maande lank voortgegaan het, veral op die destydse kommersiële radiosender Springbok Radio. Haar eerste kortverhaal is gepubliseer toe sy nog maar agtien jaar oud was. Haar eerste roman in boekvorm is egter eers in 1945 uitgegee, net na die afsterwe van haar moeder. Sy was ook veral bekend vir haar daaglikse radioverhaal Die indringer wat om 3 uur op die destydse Springbok Radio uitgesaai was met die aangekondig: `` 'n verhaal wat elke moederhart sal roer''. Daar was ook Skaduwees oor Summerdown, Blinkwater en Dokter Karenien. Visser publiseer vroeg reeds; op agtien, in Ons Kleintji. Sy werk word egter gesien nie as deel van die Eerste Taalbeweging nie, maar as die einde van die poësie vir die periode tot Hy wen twee maal die Hertzog-prys vir letterkunde: vir beide sy eerste en tweede digbundels. Sy verse is kenmerkend eenvoudig en sangerig. Hy dryf die spot met die Afrikaner en sy gewoontes, maar met 'n goeie hart. Hy maak gebruik van tradisionele versvorms soos die rondeel; van intertekstuele verwysings; en tegnieke soos die omdop van idiome, puntdigte, e- pigramme en woordspelings. Sy is op 8 November, 1999 in Huis André van der Walt in Bellville oorlede.

12 In Gesprek Met Ryno Herbert Waar het die pad as skrywer vir jou begin? Die pad het begin toe ek in Graad 9 was toe ek aan my eerste boek begin werk het op n foliobladsy in die klas. Van daar het die idée van Ginlaw begin. Die res soos hulle sê is geskiedenis Jy het sopas jou tweede boek voltooi wat in Junie die lig sal sien. Hoe voel jy daaroor dat dinge so vinnig vorder? Ek is baie dankbaar en ja, ek is baie trots op wat ek bereik het. Juis omdat ek blind is het ke nooit gedink dat dit sal so vinnig gebeur nie. Dinge vorder so ongelooflik vinnig dat ek myself soms moet knyp om seker te maak dat ek nie droom nie. Bestaan die karakters in jou boeke werklik of is hulle pure fiksie? Almal is pure fiksie. Dit is karakters wat geskep is in my brein, maar wat almal dinge beleef wat werklik gebeur. Veral in my tweede boek Winkende Sterre beleef die tieners ware dinge. Ons sal nooit kan besef hoe moeilik en vol moeilike keuses tieners se lewens werklik is nie. Is die gebeure ware lewens insidente of ook uit die duim gesuig? Dit is alles op ware gebeure gegrond. DIt is dinge wat elke dag met kinders kan gebeur, en jammer om te sê wel gebeur. Hierdie dinge gebeur selfs met grootmense ook, wat baie hartseer is as jy so daaraan dink. Wat is jou gunsteling karakter/s in beide jou boeke? In Ginklaw is ek veral geheg aan Mecha en Witfeer. Mecha is gebasseer op my broer wat altyd daar is vir my en Witfeer is vir my net te bekkig. Ek kan nie anders as om hulle baie lief te hê nie. In Winkende Sterre sou ek sê my gunsteling karakters is Kevin en Lisa. Kevin is weereens op my broer gebasseer en Lisa is vir my n inspirasie, want sy glo altyd in hoop, geluk, liefde en sy gooi nooit tou op nie. was in Winkende Sterre vir my ongelooflik emosioneel. Het jy enige kritiek gekry oor jou eerste boek? Nee, ek het werklik geen kritiek gekry nie. net positiewe terugvoer. Ek is baie dankbaar en bevoorregd wat dit betref. Hoe is die gevoel wanneer jy die laaste woord in n boek tik? Verligting Dankbaarheid Opgewonde en dan natuurlik ook n tikkie hartseer om te moet afskeid neem van die wodnerlike vriende wat ek gemaak het in die boek se karakters. Hoe voel jy wanneer jy die eerste keer jou voltooide boek in jou hand vashou? Ongelooflik trots en baie opgewonde. Ek is baie dankbaar aan die mense wat die pad saam met die boek loop en dit laat gebeur. Dit is n gevoel wat eintlik nie in woorde beskryf kan word nie. Dis een van daardie knopin-die-keel oomblikke wat jy werklik moet beleef om dit te kan verstaan. Wat was die beste terugvoer wat jy nog gekry het oor Ginklaw? Dat my boek in n fliek moet verander word. Dit wys dat mense dit werklik genoeg geniet het om dit voor hulle ook te wil sien afspeel. Het jy enige raad aan jong skrywers? Glo in jouself en moenie laat ander vir jou sê jy gaan jou naam met n plank slaan nie. Hou aan en moet nooit moed opgee nie. Daar gaan tye wee swat jy voel jy wil opgee, maar byt net vas. Wanneer jy die vrugte vir jou harde werk begin pluk is daar niks wat wonderliker is nie. En enige brokkie inspirasie wat jy wil deel? Maak nie saak hoe donker jou lewe voel nie die lig sal weer skyn. Jy sal wel bo uikom. Dinge is nooit so donker soos wat dit lyk nie daar is altyd lig. Wat was in jou oë die moeilikste deel van skryf? Om net te begin. Daardie eerste stap om net te gaan sit en te begin tik is altyd die moeilikste. van daar af vloei alles net uit jou uit. Is daar stukke wat vir jou emosioneel is om te skryf? Ja baie beslis. Om te besef date en tiener se lewe heeltemal verander het en dat hy nooit weer sal kan loop nie

13 Kinderhoekie Kat kry n Naam deur Dalene Laing (Heksie) Maatjies, julle onthou nog hoe Blikkies en Brakkenjan n kat tussen die bosse opgetel het ne? Ouma het haar veearts toe geneem en vir die kinders gesê hulle mag haar maar hou. Kat moet n naam kry en Lollie het besluit sy moet n baie mooi naam kry. Wat van Kietsie? vra Blikkies. Nee, almal gee hulle katte se name kietsie of Sokkies sê Lollie. Nee sy moet n besonderse naam hê. Wat van Miaw Miauw? sê ouma. Nee dit klink nie reg nie, sê Lollie. Almal dink en dink dat die rook so trek. Dis nie so maklilk om n naam uit te dink nie. n Klomp name word genoem. Liefie, Skatie, Hartjie, Skapie, maar nie een naam gly lekker oor Lollie se lippe nie. Kom ons skryf n klomp name neer en sit dit in n papbak, die eerste naam wat jy trek sal Lollie se kat se naam wees, stel oumma voor. Ja dis n slim plan, sê Blikkies. Nee dit maak dit nog nie besonders nie, sê Lollie. Ag man, Lollie jy is n pretbederwer, raas Blikkies. Kat se naam gaan Estertjie wees, sy kry n Bybelnaam. Ek vernoem haar n koningin Ester in die Bybel. Net soos Ester gaan sy wonderlike dinge vir ons doen. Haar lewe is gered om vir my en Blikkies te leer hoe awesome God is.hy kan n kat gesond maak, sê Lollie Estertjie, Estertjie, sê Blikkies die kat se naam hardop. Estertjie lig haar kop en miaauw saggies om te sê ek hou van my naam. Awesome sussie, as Jesus n kat kan gesond maak dink net wat kan hy vir ons mense doen! Estertjie, Estertjie, jou oulike kat, en die kinders streel oor Estertjie se lyfie. Ja kinders, julle is reg dink net wat kan Jesus vir ons mense doen, sê ouma. Ons moet net glo. Lollie. Estertjie is n besonderse naam vir kat. Die twee kinders sit albei by Estertjie op die grond en hou aan om haar te streel. Estertjie maak purr, purr van lekker kry. Estertjie, my kat kind ek is so bly Brakkenjan het jou in die bos gevind. Nou het ek en Blikkies albei n beste maatjie, sê Lollie. Brakkenjan jy maak nie vir Estertjie seer nie, sy is nou ook jou beste maatjie, hoor sê Blikkies vir Brakkenjan. Brakkenjan tjank opgewonde oor die nuwe maatjie en lek vir Estertjie waar die vislyn vas was. Soet honne, sê Blikkies vir Brakkenjan en krap ook vir Brakkenjan agter sy ore. Lollie en Blikkies julle moet mooi kyk na julle diere kinders.julle moet onthou om hulle twee keer per dag kos en en altyd vars water te gee. Julle moet hulle gereeld borsel en baie aandag gee, herhinner oumma vir Blikkies en Lollie. Ja ouma ons sal, belowe die kinders plegtig. Ek weet, ek weet! roep Lollie opgewonde uit.

14 Hoe help ek Myself? deur Pandora Het jy al ooit n selfhelp boek gelees? Het jy al n ander se storie gelees wat in n sukses verhaal eindig? Lees jy graag woorde wat jou inspireer? Stem jy saam met frases, kwotasies soos JY KAN n VERSKIL in JOU LEWE MAAK? Tel jy boeke soos The Secret en Die Krag deur Rhonda Byrne van die rak op wanneer jy in n boekwinkel stap? Alles klink so maklik, die antwoord om jou lewe te verander, te verbeter en n verskil te maak in jou eie direkte omgewing is in al hierdie boeke of so wil hulle my laat glo? Nou hoekom werk dit nie? Hoekom is ons dan nie omring deur suksesvolle, gelukkige, blye, tevrede mense nie? Hoekom is daar dan soveel wat sukkel met verhoudings, vriendskappe, misverstande, probleme van emosionele aard? Dit het my lank gevat om n moontlike antwoord op my vrae te kry en ek weet nog steeds nie of ek die regte antwoord ontdek het nie. Ek lees die boeke, ek verslind hulle nou hoekom sukkel ek dan nog? Die eenvoudige antwoord is ek lees, ek dink, ek wonder, ek beplan, ek kies maar... EK DOEN NIE WAT EK KIES NIE! Ek soek aanhou verskonings om daardie finale stap te neem na verandering, verbetering en dit wat ek in my lewe mis. Sonder dade, sonder om die spreekwoordelike bul by die horings gryp gaan ek nêrens kom nie. Sonder om nou te gaan en te gaan praat oor wat my pla, sonder om nou te gaan en die deur toe te maak op dit wat my afbreek en nadelig is vir my gaan ek boek op boek lees en dit sal my niks help nie. Gaan vandag oor tot aksie indien jy n verskil in jou lewe wil maak, skryf jou besluit neem, dra dit sommer saam met jou. Skryf dit op jou hand en jou hart en in jou verstand neem en DOEN DIT NET! My Dream W hen I was eight, I used to dream of being a rock star. Then I was nine and I dreamt of being voted most popular. Soon enough I was ten, and I stopped dreaming. My dream makers were gone, both of them, GONE! Buried three months apart-miles apart. Funny that I wasn t hurt at all, rather excited. Something new was happening. Or maybe I was confused-so confused because I couldn t believe my dreams were stolen. Shattered. Ripped away-for months on end I was trying to feel pain; I was dying to feel. I guessed I wasn t feeling anything cause nothing felt real. Now I am fifteen and I started dreaming again; and I try to push back these dreams. Who dreams without a dream maker? Who makes these dreams real? ME! I DO! Five years later, I started feeling pain, started crying, started cursing, but I also started believing in myself. ME! The person in me bound by the limit of imagination in her mind. ME! A dream maker that wasn t hard to find. ME! The eight year old dreaming of being a rock star. Who made these dreams? ME! If you can dream to be what you want to be then you can be what you want to be. My dream makers were never gone, but hidden deep within me. So many times, we rely on people to be and do for us what we have the capacity to be and do ourselves. ME! A future leader. ME! An orphan chosen by God. ME! A special, gifted, talented, and inspiring individual who can become tomorrow. And I ask myself If my so called dream makers hadn t left when would I become the dream maker myself? ME! One of the most influential women of my time. And why? Because I have a dream. One that I made and no dream maker can take away. You have this constant fear within you because you are the only person who can take away the dream maker that becomes you. ME! That even though I can fail and be called a failure, I can teach me that I will succeed. That no matter how many No s, You cannot s, It s impossible s I might hear, it's only in me to decide if its true. I learned quite some time ago that the only person I can control is me. I ll never stop dreaming for my dreams have become me, an orphan with absolutely nothing to lose. And sometimes we lose everything. Sometimes we lose our minds, our jobs, our loved ones, even ourselves, but as long as we stand up in the morning to see the sun there's hope, and where there's hope, there is me, Bianca Matlala-a young lady with a great mind who in the next twenty years will be voted one of the most influential minds of my time. And even if I don t reach my goal and I die trying, I would die the winner, undefeated by my biggest enemy-my biggest threat. ME! The prizes of any Olympic game are never at the beginning, but at the end-when everybody is out of breath and falls on the floor. I am no sheep waiting to be praised by my shepherd. I am me! The slaughter house of failure is not my destiny. My life will not end with a failure because failure has no part of me. So when you sleep at night in the cosiest of homes with every thing you need, say "Thank you, LORD for making me." And when you go to bed with nothing but an empty stomach, look to the stars and say to yourself, "This is not me, it's part of the dream-the ride. The bumpy ride-the demons and pain I will face to become ME." I might never succeed in being what you want me to be, but I have the means to succeed in being me. I AM CHANGE. I AM LOVE. I AM POWERFUL. I AM THE MIND. I AM THE DREAM MAKER. You might ask yourself who I am. I AM ME-THE MAKER OF MY DREAM! Your Faithful Dreamer BIANCA MATLALA (ME)

15 Gedigte Hoekie Swart deur Anneke Hoe beskryf ek die leë gevoel in my hart En eindig ek my lang dae van smart Die leemte van liefde hang soos n swaard oor my kop Die gevoel van iemand wat die stof in my oë skop Die seermaak woorde wat op my neer reën Waar is die persoon op wie ek jare kon steun Beteken belofte dan so min Waarom die wraak in elke sin Sal ek ooit weer liefde ken Sal jy ooit weer my hart kan wen Na soveel seerkry Wanneer voel ek dan weer vry Met gemengde gevoelens in my hart Wil ek graag n einde maak aan my smart Jy maak my gelukkig deur Jaygé Carstens Jou gelag soos 'n kabbelende waterstroom Die heerlike wakker word as ek van jou droom Jy's dalk nie myne, maar ek wens jy was Ek is bly ek en jy is uit die kas Jou stralende persoonlikheid trek my nader aan jou Ek voel verliefdheid blom hopeloos te gou Ek dink reeds aan 'n toekoms al weet ek dis te vroeg Ek is egter klaar daarmee om alleen te wroeg Jy maak my gelukkig sonder dat ek weet Ons eerste dag saam sal ek nooit vergeet Ek gee nie om oor reg of verkeerd Ek wil als vir jou sê ongesteurd Dat ek verdrink in jou oë Dit kan werk jy moet dit vas glo Ek wil jou in my arms neem Vir jou die oë van my hart leen Ek hoop jy voel ook soos ek Ek glo dat hier kan liefde verwek n Droom gedagte deur Joherk As die maan vlegsels sou hê Sou ek graag op my rug in sy hare wou lê En droom van sterre, ruimte, wolke en mis Dan voel ek lus En gly teen n vlegsel af en swaai deur die lug Spring op die sterre En trek deur die Melkweg bo-oor die Orionsgordel En vra aan die Suiderkruis : Waar is my huis? En strek my arms dat die Sewe Susters my vang Soen ek die maan saggies op sy wang Vra ek hom: Waarheen ek met al my bekommernisse sal gaan? Sê hy: Ag man, stuur dit maar na die maan.

16 Moenie oordeel nie deur Evan D it is n ding wat ons baie doen. Om te oordeel. Gewetenloos te oordeel. Sonder om te dink wat dit aan ander mense doen, maar laat daar nou net n vinger na hulle gewys word dan is die gort gaar. Hoe durf? Hoe kan? Wie gee jou die reg? Vergete is al die oordeel wat jy net gister gefel het. Waar het dit alles begin. Hierdie oordelery. Ek dink daar reg aan die begin toe satan vir Eva verlei het en haar die oordeel laat neem het om te dink die Here wil net Sy eie beuel blaas met die skinderstorie dat hulle net soos die Here sal wees as hulle van die vrug van die lewe eet. En watter verkeerde besluit was dit nie! Soms dnk ek satan het die Here op een of ander manier gekloon. Hoekom? Want orals waar n mens jou bevind staan daar n god wat staan en vinger wys. Hoe kon jy? Het jy gehoor? Om elke hoek en draai staan iemand reg om jou siel uitmekaar te trek. Gewetenloos. Die Here sê so duidelik in vele boeke vam die Bybel.: Moenie oor ander oordeel nie, sodat.. oor julle nie geoordeel word nie..want met met dieselfde oordeel waarmee julle oordeel, sal julle geoordeel word. Waarom sien jy die splinter raak wat in jou broer se oog is.. maar die balk in jou eie oog sien jy nie raak nie. Jy sien self: Vir die man wat praat sonder om te dink.. is daar minder hoop as vir n dwaas. As n dwaas sy mond oopmaak. Is sy ondergang naby n Godlose mens laat n ander. ten gronde gaan. n Onverstandige persoon. praat met minagting van ander Mense, asseblief wees versigtig met die tong. Dit is n magtige wapen. Hy beweeg teen n spoed wat nie gepeil kan word nie. Jou tong beweeg vinniger as verstand en as daardie woorde eers uit is kan jy dit eenvoudig net nie weer terug trek nie. Dit is nie ons werk om te oordeel noe. Dit is ons hemelse Vader s n. Ons kan nie, ons mag nie oordeel nie, want môre doen ons dalk net dieselfde en dan het ons n ander geoordeel en veroordeel, Om te oordeel is om te dink jyself is volmaak en verhewe en my mens niemand is verhewe nie, voor God bly ons almal dieselfde grote. Niemand kan smetloos lewe nie. Almal, almal maak foute, ander s n is net meer opmerkbaar as party mense s n. Dit is nie vir ons om dit ten toon te stel nie. Ons is breekbaar en het gevoel, elkeen van ons. Neem dit in ag. Plaas n wag voor jou mond: As jy nie iets goed kan sê nie, bly liewer stil. Laat die een sonder sonde die eerste klip gooi. Die liedjie Huise van glas sê so mooi. Waarom sien jy die splint in n ander een se oog en staar ons blind in die van ons. Moenie oordeel nie en wys nie n vinger nie. Ons almal bly in huise van glas. Vriend, vriendin mag die krag van Jesus Christus jou behoed om te oordeel, want daar sal soveel keer meer oor jou geoordeel word op die dag van die groot oordeel. Jesusliefde, Jou vriendin in Christus, Evan

17 Om te sien deur Blinde Oë deur Ryno Herbert Ek was n normale tiener nes enige ander. Ek het daarvan gehou om saam met vriende te kuier, games te speel en om die normale dinge van die jeug te doen. Toe ek matriek kom het ek nes enige ander jong mens van my ouderdom na die toekoms begin kyk. Vir my was die toekoms om London toe te gaan. Ek was redelik goed met rekenaars en my dinge was stadig besig om in plek te val. Al my papierwerk was alreeds in orde en ek moes net my eindeksamen deurkom en weg is ek London toe vir twee jaar waar ek as it konsultant sou gaan werk het. In die middel van my matriek jaar het ek begin agterkom dat my oë sig besig was om te verswak. Ek het nie juis vir my daaraan gesteur nie. Ook jonk en ook dom - weet mos altyd beter en niemand kan jou mos enige iets leer of vertel nie. Aan die einde van my matriek jaar is ek verpletter gewees toe ek by die besef kom dat ek nie meer London toe sal kan gaan nie, weens my swak sig. My sig het so verswak dat ek daardie jaar my eerste oogoperasie sou kry. Niks het meer vir my saak gemaak nie. My sig het ingegee deur Diabetes en bloedvate wat agter die oë gevorm het. Met die aanloop tot die eerste oog operasie het ek al meer en meer depressief begin raak. Na die operasie was dit tien keer erger. Ek wou nie uit die huis kom nie. Ek wou nêrens heen gaan nie. Ook in die begin wou ek niemand naby my hê nie. Nodeloos om te sê het al die kamstige vriende wat ek op skool gehad het soos mis voor die son verdwyn toe hulle agterkom dat ek besig was om blind te raak. Net een van my ou skool vriende het by my gestaan en nog na my toe gekom. Vandag is ons steeds vriende en ek sal hom ewig dankbaar wees vir wat hy vir my in daardie tyd gedoen en beteken het. Ook van my vriende buite die skool het net n handjie vol oorgebly. Hulle was daar en hulle het my moed in gepraat tesame met my familie. Uit lojaliteit uit vir een van my buite skool vriende het ek net na hom toe gegaan. Hy behandel my steeds soos een van die ouens. Later van tyd het ek nog mense in my lewe gekry wat vandag nog by my staan en my ten volle ondersteun. Op een stadium was ek so depressief dat selfmoord gemiddeld twee keer per dag deur my kop gegaan het.ek het vir ure en ure op my bed gelê en na niks gestaar nie. My familie het my opgekikker deur vir my te lees of om te kom vra of ek net by hulle sal kom sit en gesels. In daardie tydperk het ek ook nie eens in rekenaars belangstelling gehad nie. Met tyd en baie liefde en omgee opregte vriendskap en deur die regte mense het dinge begin beter word. Ek is so dankbaar vir die mense wat n rol gespeel het om my deur daardie donker drif te trek dat ek vandag my lewe vir hulle sal gee. My behoud was rekenaars. Gelukkig is ek vandag nog redelik goed met dit en kan die keybord uit my kop uit onthou. Dis ook hoe ek skryf op n dood normale keybord sonder braille. Ek skryf omdat dit my tweede liefde is en omdat ek soveel genot en satisfaksie daaruit kry. Vandag kan ek nie meer n IT tegnikus wees nie, maar ek weet genoeg van rekenaars om myself te help en om ander te help. Ek sien nie skryf as my werk of loopbaan nie vir my is dit lekker en ek geniet dit terdeë. Om blind te wees en te skryf word met tye baie moeilik, maar dan kyk ek op. Ek besef dat ek n inspirasie kan wees vir ander in my posisie. Dat maak nie saak wat met jou gebeur nie jy kan altyd steeds bo uitkom. Ten minste weet ek dat ek as blinde skrywer dit netso veel geniet om te skryf as ander skrywers wat kan sien. Tot volgende keer, Ryno Herbert

18 Inspirasie op die Etenstafel deur Skoppensvrou DELIZIOSAMENTE (MAKLIK) Somer baklei baie hard om haar plek in die jaar se draai te hou maar winter is op haar hakke en die uitklophou is n realiteit. Dit is mos n uitgemaakte saak dat die soppotte een van die dae weer heerlik gaan prut, lus vir ietsie anders maak my volgende dis. Dit is heerlik en maklik. PASTA A FAGIOLI dit klink volksvreemd en nee dit is nie n vloekwoord nie Die Italianers in die platteland was/is nie baie welgesteld nie en het van die land af geëet, (wat n voorreg en gesond (geen dodelike pesgif nie)en om uit jou agterplaas groente, kruie ens. te gaan haal, dit laat my nou aan Jan in die boontjierank dink, voorwaar n rariteit. Die pasta het hulle self gemaak met net meel en eiers. PASTA E FAGIOLI Jy benodig 3 Kopies gekookte Cannelli bone (ek gebruik die in die blikke, minder moeite en net so lekker. 3 Eetlepels Olyf Olie 2 Wortels hulle chopped dit, ek rasper dit! 2 Selery stingels fyn gekap 1 klein rooi uit fyn gekap(moet asseblief nie vervang met wit uit nie) 2 huisies knoffel afgeskil en fyn gedruk 4 groot ryp Pruim-tamaties 4 tot 5 Kopies hoenderaftreksel. (ek maak verseker nie my eie aftreksel, die blokkies werk net so goed, wees net versigtig vir te veel ) 1 is voldoende. Sout en Peper. (hou die southand eers lig, proe wanneer dis klaar is) ¼ Koppie vars pietersielie fyn gesny 1 Teelepel droë Origanum 2 Koppies droë pasta jou eie keuse (ek hou van klein skulpies, is gou sag, nie te sag nie) 1 Koppie gerasperde parmesaan kaas. Laaste ekstra Olyf olie vir die opdien, - hier stop ek, ek hou daarvan om my kos in olyfolie te braai, maar dan nog oor die gaar dis gooi, dit is vir my net een stappie te ver.! (net my opinie) Verhit die olie en braai die uie, selery wortel en garlic tot sag en geuring, (NIE BRUIN NIE). Gooi die 4/5 koppies hoenderaftreksel en die boontjies by en kook vir 10 minute. Geur met sout, peper, origanum en helfte van die pietersielie.(sal jy lag as ek jou kielie!:-) Sny die tamaties in die helfte en druk liggies om al die pitte uit te kry. Sny die tamaties in klein blokkies, gooi dit saam met jou keuse van pasta in die pot en kook tot die pasta reg is, ongeveer 10 tot 15 minute. Gooi nog hoenderaftreksel by indien dit te droog lyk. (ek hou daarvan nie te sopperig nie) Meng die helfte van die parmesaan kaas in. Skep in mooi bakkies. Versier met orige pietersielie en parmesaan kaas. Die Italianers se eet dit saam met Italiaanse brood en of groen slaai. Ek het brood en slaai bedien maar ek het myne nie so souserig gemaak nie. (ek het so bietjie gekierang en prosciutto (gerookte) enige ou gerookte vleisie is goed maar die prosciutto maak dit meer Italiaans all in the mind ( in my gereg gebruik, net vir ekstra geur). Die meeste resepte en daar is baie variasies gebruik nie vleis nie. gustare il pasto As jy skep, skep sommer hoog-vol!

19 Kortverhaal van die Maand Die Trourok deur Jaygé Carstens Ek staan in die paadjie en kyk voor my uit. Die groot dag waarvoor almal gewag het het aangebreek. Ek vryf my hande oor my pragtige ivoor-wit rok, laat sak die sluier en stap stadig in die paadjie af. Elke oog in die kerk is op my gerig. Hulle staar my aan. Ek kan elke persoon se oë op my voel brand, maar ek bly gefokus. Ek hou my oë gerig op my ouma wat voor in die kerk vir my wag Dit was die dag voor my matriek afskeid wat my Ouma my in haar kamer in geroep het. Die ou wa kis het oop gestaan en die reuk van motbolletjies het my neus gekielie. Die troufoto's was besaai oor die bed. Stadig het ek een van die foto's opgetel. My ouma was 'n mooi vrou toe sy jong was; sy is egter nog steeds. Die ouderdom het ongelukkig met die swaarkry van die jare die vonkel uit haar oog geneem wat tog nog hier op die wit en swart foto glinster. "Hou jy daarvan?" kom my Ouma se stem van agter my. Ek skrik so groot dat ek die foto weer op die bed laat terug val. "Ja Ouma, dis baie mooi," antwoord ek terug met 'n gebrek aan beter woorde. "Dis joune jy weet. Jy gaan ook eendag daardie rok dra. Ek gaan voor in die kerk vir jou staan en wag, reg oorkant jou bruidegom," praat Ouma en trek 'n antieke rok uit die wa kis uit. Die ivoor-wit het al 'n geel skynsel, maar die rok lyk steeds nuut. Ek neem die pragtige rok in my hande en gly my hand oor die fyn kant wat om die boordjie is. Ek lig die rok op en laat gly die sagte ivoor sy oor my wang. Dis ragfyn en ek kan die sentiment uit die rok uit voel straal. Daarna het Ouma die rok geneem en dit weer in die kis toegesluit. Ek sou dit eendag kon aanpas as die dag reg is het Ouma gesê. Die trane rol oor my wange soos ek afstap in die paadjie. Die dominee staan voor in die kerk. Gereed om die seremonie te begin. Hy wag net vir my die persoon waarom alles draai. Ek voel selfbewus voor die mense en die pad na die voorkant van die kerk lê soos 'n ewigheid voor my uit. Nog die helfte van die paadjie om te gaan. Ek voel hoe ek duiselig word, maar ek stap voort. Daar is niemand wat my deur hierdie seremonie kan regop hou nie. Hierdie is iets wat ek alleen moet doen. Ek vind my Ouma se glinsterende gesig voor in die kerk. Dit gee my moed om verder te stap Met my 30ste verjaarsdag het my Ouma behoorlik uitgehaal en gewys. Koek gebak en terte in die yskas geprop. Van drank was daar nie sprake nie, alhoewel Ouma nie die brandewyn gesien het wat ek saggies oor die wortelkoek gegooi het nie. Solank sy net nie daarvan eet nie sou als reg verloop. Nadat al my vriendinne weg is het my Ouma my na haar kamer geneem om my geskenk vir my te gee. "Die kis is joune kind. Ek weet nie wanneer jy tot trou gaan kom nie, maar dis joune. Jy mag egter nog nie die sleutel kry nie. Die hou ek tot jy trou. Ek sal dan voor in die kerk vir jou staan en wag tot jy voor kom. Ek wil mooi sien hoe die rok aan jou gaan lyk. Jy moet nou maar net plan maak om te trou, jy het nou die rede om te trou. Ek raak ouer en nie jonger nie," sê Ouma terwyl ek haar op die wang soen om dankie te sê vir die mooiste geskenk in die wêreld. Ek kyk af na die wit rose in my hand. Die ruiker is pragtig gedoen. Die rose lyk asof hulle in die reën gebaai het en nou glimlag oor die skielike son. Ek stap verder af in die paadjie, die pad voel so ongelooflik lank. Ek wonder of die mense sal omgee as ek eers sou omdraai en terug hardloop vir 'n glas water en 'n kalmeer pil voor ek verder stap. Dan vang my oog weer my Ouma en ek besef dat ek sal moet deurdruk. Ek sal moet aangaan en voortgaan en voor in die kerk uitkom. Gouer eerder as later. Die mense gaan nie verewig wag nie. My veertigste verjaarsdag was reg om die draai. Ouma se lewe het na die winter daarvan begin sluip

20 en ek het geweet dat ek vinnig 'n plan sou moes maak. Ek sou die eerste beste man moes nader sleep. Dis tog al wat my Ouma ooit van my gevra het. Sy het so baie vir my gedoen en al wat sy wou hê was om te sien hoe ek in die kerk se paadjie af stap in haar pragtige trourok. Dit is ook beslis die een ding wat ek graag vir haar wil gee as 'n geskenk. Die satisfaksie om my in haar trourok te sien... Ek het uiteindelik die einde van die paadjie bereik, en tog talm ek. Ek wil nie vorentoe loop nie, maar ek kan ook nie daaraan dink om om te draai en te vlug nie. Hierdie doen ek vir my Ouma en nie vir my nie. Ek kom voor my Ouma tot stilstand en kyk in haar lewendige oë... Die mense in die kerk kyk my steeds aan, ek weet dit. Ek is mos die hoof aap van hierdie sirkus, maar dit maak nie aan my saak nie. Ek doen dit vir my Ouma. Dis immers al wat sy nog ooit van my gevra het. Ek lig die rose in my hand tot by my lippe en soen die middelste roos sag. Dan sit ek dit voor Ouma se foto neer, wat op die eikehout kis staangemaak is, waar Ouma soos beloof vir my voor in die kerk gestaan en wag het. geskryf deur Jaygé Carstens SUGAR CAKES DAY Create your own masterpiece! 11 th JUNE :30 am Join us on the 11th of June 10:30 am at LELIEB- LOM FARM in Darling where we will set a festive table for a morning of glamorous Sugar Cake creations!! LINDA KNOP of SUGAR CAKES will demonstrate the exquisite art of creating spectacular sugar cake decorations. Each lady will create her own little novelty animal under the careful guidance of Linda's master hand. Paintings and hand painted greeting cards by TANYA O'CONNOR,author of HELLO LEWE, will be for sale "Kind, dit lyk nie vir my jy gaan ooit trou nie. Jy's dan al vandag glad veertig! Hier is die sleutel tog nou maar. Gaan trek aan die rok laat ek kan sien hoe jy lyk," sê-raas Ouma en oorhandig die sleutel aan my. "Nee Ouma, nie vandag nie. Ek sal trou, ek belowe Ouma. Ek sal nog die rok dra en ek belowe Ouma dat Ouma heel voor in die kerk vir my kan staan en wag," antwoord ek terug. "Dan is dit goed so my kind," sê Ouma en sak terug in haar stoel. 'n Traan loop oor my wang terwyl ek in my Ouma se oë staar. JAYGE CARSTENS author of several books will open the morning with a few motivational words to get us all in high spirits for a creative morning full of fun and laughter! COST: R300.00p/p includes all materials and a light meal. Each guest will receive a signature SUGAR CAKES CUPCAKE, specially designed by LINDA KNOP. ADVANCE BOOKING ESSENTIAL PLEASE Tel: karen@lelieblom.co.za

21 Kompetisie Tyd!!! Wen hierdie maand n boek pakket ter waarde van R350! Om n boek pakket ter waarde van R350 te wen kan jy die volgende doen: In minder as 500 woorde vertel ons wat jy sien in die onderstaande pret. Laat dit jou kraai van die lag? Laat dink dit jou dalk aan die buurvrou wat so aanhoudend kan kekkel? Sien jy dalk iets daarin wat niemand anders sien nie? Vertel vir ons in jou woorde waaroor die prentjie gaan! Stuur jou inskrywing na info@carstensuitgewers.co.za met die woord inspirasie kompetisie in die verwysingsblokkie. Terms en voorwaardes: 1. Die beoordelaars se besluit is finaal. 2. Die prys kan nie vir kontant verruil word nie. 3. Deur in te skryf gee die skrywer toestemming dat sy skrywe in die April uitgawe van Inspirasie mag verskyn en dat hy/sy geen vergoeding daarvoor sal eis nie. 4. Die foto op hierdie blad is nie die skildery wat gewen kan word nie. Hierdie is slegs n voorbeeld. 5. Werknemers van Carstens Uitgewers en hul naaste familie mag nie inskryf nie. 6. Beoordelaars sal eers bekend gemaak word na die wenners aangekondig is. Sluitings datum is 25 April 2011 om 12nm. En die wenner van Maart maand se Inspirasie Kompetisie is Roné Malan Niemand! Sy stap weg met n oorspronklike Tanya O Connor skildery! Baie geluk Roné en baie dankie dat jy jou inspirasie met ons gedeel het!!! Lees gerus op bladsy 22 Roné se inspirerende en hartroerende storie. Gaan kyk ook gerus daar vir nog n paar inskrywings wat ons ontvang het wat ons hartsnare net so vreeslik geroer het!

22 Inspirasie Kompetisie Maart 2011 Die inskrywings! Ek se dankie aan al die engele in my lewe wat my inspireer. Van die boemelaar tot by die vrou wat by die Hemelpoort wag! Roné Malan Niemand Ek rol die woorde in my brein rond, en my kop tol soos 'n tuimeldroër. Ek wil eerder vra, wat inspireer my nie? Hoe maklik kyk ons nie inspirasie rondom ons mis nie? Daar is soveel in die natuur wat bonatuurlike inspirasie bied, maar ek het besluit om my te skaar by die Kroon van God se skepping: Die mens. Die aansteeklikste inspirasie kom vanaf mense met passie en entoesiasme vir hul projek, stokperdjie of werk. Dis soos lewende vibrasies wat ek wil inslurp. Dit maak my so opgewonde, ek wil somaar inspring en probeer! Mense bied vir my 'n kaleidoskoop van inspirasies. Die een se skaterlag, die ander se "status updates", en die mense met 'n altyd positiewe gesindheid. Ook my diereliefhebber vriendin wat elke verwaarloosde troeteldier sou inneem as sy kon. Priceless! Ek het 'n pragtige tannie in my lewe. Ten spyte van haar groot gesin en eie verdriet, het sy 'n passie vir weeskinders. Hope mensies is al deur haar liefdevolle hande vertroetel. Dit noem ek goud. As ek deur 'n kankersaal stap en ek sien kinders met die gevreesde siekte, breek my hart in stukkies. Wat my vervul met inspirasie is die mamma wat langs daardie bed sit. Dag en nag. Haar oë gevul met ontelbare liefde en moed. Mens voel somaar hoe hang haar smeekgebede in die lug. Watter geskenk het God ons nie in 'n Ma gegee nie? Onbeskryflik! My sussie was een van daardie Mammas. Wanneer ek aan haar dink en in die angsbevange tydperk, vloei strome krag deur my are. Sy het aan haar terminale dogter behoort dag-en-nag! Nie vir een sekonde het haar kind geweet wat in haar gemoed aangaan nie. Haar verlammende vrees, magteloosheid en haar kind se pyn het sy soos dolke in haar borskas rondgedra. Sy het my geïnspireer om die paadjie wat nou voor my le, met dieselfde krag aan te pak. Wanneer ek 'n boemelaar dronk op die straat sien lê, inspireer dit my. Ja, om my lewe nuttig te lei. Dit laat my besef dat ek iets moet ek kan doen om die gebrokenes in die lewe te help. Hoe bevoorreg is ek nie? Dan is daar my oudste suster. 'n Merkwaardige vrou wat haar komende sterfbed vierkantig in die oe gestaar het. Sy was 46. Haar woorde aan my refrein steeds: "Roné, ek het geen vrees nie. God is in beheer! Maak die beste van jou lewe, elke sekonde wat jy het. Ek sal by die Hemelpoort vir jou wag." Gevolg deur: "Kom ons beplan my begrafnis. Onthou, jul moet almal vrolike kleure dra!". Wow, dis al wat ek kon dink terwyl my trane skaamteloos bly drup het. Wat sê die woordeboek, is inspirasie nou eintlik? My oë soek koorsig en honger om by die ware weet uit te kom. A sudden brilliant idea, a happy idea, an inspiring influence, a divine influence, to breath in, infuse thought or feeling into, to create My gedagtes hardloop en gaan haal mense om pasmaats te wees vir elkeen van dié woorde. Ek put my energie uit mense. Mense en hul dinge is vir my - sudden brilliant ideas. n Vriendin wat my, soos vanoggend, op kort kennisgewing bederf met n coffee shop ontbyt. Die hartskuier daarmee saam is vir my voorwaar a happy idea, an inspiring influence Daar is 2 vaders in my lewe wat tot nou toe, sekerlik vir dié grootste inspirasie gesorg het. Die een wat die Bron is van alle lewe. Noem Hom/Haar wat jy wil. God, Universe My divine influence, indeed. n Inspirasie-in-persoon wat my nog nooit in die steek gelaat het nie, wat my sorgsaam waarsku, bemoedig en beskerm. Wat my boweal aanvaar en lief het nes ek is. Geen straf is ooit aan die orde van die dag. Net onvoorwaardelike aanvaarding. Die ander vader, die een wat meegedoen het aan my DNA, wat die lewe gehelp skenk het aan my, my aardse Pa. My rots. Hy doen verseker sy naam gestand. Petrus. Vir almal is hy sommer Pieter. En onwillekeurig kom Jes 51:1 op in my hart Aanskou die rots waaruit julle gekap is Verseker het hy al die kwaliteite van dié Rots. Hy leef dit selfloos uit in omgee, geduld, vergifnis, liefde, vreugde en lewe. Die woorde to breathe in, asem hulself uit via my kosbare vriende hulle word die ink wat uit my pen vloei en is voorwaar dit hulle maak n merk, lig my, skakel my aan, bou my op tot by my Ware Self. die water van lewe in my stroom van vrede,met die Bron as gemene deler.

23 Tans inspireer die nuwe, groot liefde in my lewe my die meeste!met woorde wat soos malvalekkers in die kies wegsmelt en aanraking wat alles wat dood is weer laat opstaan tot nuwe vars lewe. Hy sorg vir soveel nuwe geboortes in my lewe. En bowenal is hy vir my die epitome, die samevatting, die opsomming van wat vrede en wysheid werklik is. My gedagtes dra kinders aan tot by die woorde infuse thought or feeling into.kinders met hul nogonaangetaste-uitkyk en belewenis van die lewe. infuse dit inspireer my tot in die kleintoontjie van my siel, die manier waarop hulle, ons grootmense-van-dietoekoms, hulself ingiet in n absolute geniet van die lewe. Hul onsmeltbaarheid maak hul immuun teen die konvensionele boks van aangeleerde gedrag. Die woorde to create, gaan haal die mense wie se skryfwerk my siel in die lewe hou. Wie vir my n inspirasie en n suurstoftenk vir my siel, my hele wese is. Wat en wie my inspireer aanvaar my onvoorwaardelik en is verseker sonder mure en in die oomblik van nou. Nothing brings down walls as surely as acceptance. Deepak Chopra Alone we can do so little, together we can do so much. Helen Keller Diana Stassen Vir my is inspirasie soos n kleurvolle laslappiekombers of n tapiserie of n reënboog vol malse kleure. Ek word nie net deur een voorval of persoon geinspireer nie, maar deur n magdom van dinge. n Mooi minnelied, n mooi natuurtoneel, woede, hartseer, liefde, n ander skrywer se artikel. hang af in watter gemoedstemming ek is. Inspirasie is om n gevoel van n klomp fladderende skoenlappers in jou maag te kry dat jy eintlik die gekielie in jou maag kan voel en van pure lekkerkry uitbundig aan die lag gaan of om n sjampanjeglas te vul en die borrels daarin te sien opstyg tot die glas oorloop van plesier. Jy kan die inspirasie in jou mond proe en sien jy al jou skeppingswerk in jou geestesoog vorm en jou hande begin al ritmies die beweging van jou aksies uitvoer. Dit beweeg heen en weer maak nie saak wat jou kunsinnigheid gaan fabriseer nie. Solank dit net tot uiting kom. Vir my as skrywer, om geisnpireerd te wees, is soos om op n stortvloed van woorde branderplank te ry. Die woorde spoel dan hoog, dan wild en maal dit onder op die bodem tot dit sin maak en spoel dit dan saggies uit oor die goue sand aan die soom van sagte skuimende brandertjies waar dit rustig in die son lê en droog bak. Om dit dan een vir een bymekaar te maak in n blokraaiselmandjie en dan te gaan herrangskik tot daar n storie uitvloei wat die leser op presies dieselfde rit te neem as waar dit oorspronklik vandaan kom Met al hierdie dinge werk ek my inspirasielaslappiekombers aan mekaar met n dun lyn van ink of werk ek elke stekie van my tapiserie ink vir woord, kleur dit in met die kleurrykheid van die reënboog en vergaap my aan die talent van kunstigheid geinspireer deur die grootste talent en inspirasiegewer van alles en almal. Ons wonderwerkende Skepper van die grootste skepping ooit Die aarde, mens en dier. Elsabé van der Westhuizen Die mens wat my die meeste geïnspireer het was my moeder. As ek moeg raak vir lewe en voel als raak nou te veel, dink ek aan hoe sy was en als raak beter. Sy het n baie moeilike lewe gehad sy was baie sieklik. Sy het n breuk gehad en dit het veroorsaak dat sy nie meer kon loop of langer as n paar minute staan nie. Sy het vir 5 jaar in die huis gesit sonder om êrens te gaan. Al wie sy gehad het was haar verf werk wat haar besig gehou het, n paar lojale vriende en liefdevolle familie om haar by te staan. Dis nie n lewe wat ek enige iemand sal toewens nie, maar tog het sy elke dag opgestaan met n hoop in haar hart dat als sal beter word; n glimlag op gesit en almal moed in gepraat terwyl sy geweet het daar is geen hoop vir haar nie. Sy is vandag nie meer met ons nie maar nog steeds is my gedagtes baie by haar. So die mens wat my die meeste inspireer is Madelene Moore, my moeder. Dit was n vrou met wilskrag wat my verstom het. Christel Moore

24 Teen die einde 1994, het ek 'n ongelooflike vrou ontmoed... Op daardie stadium het ek nog nie besef dat die vrou eendag my inspirasie sal wees nie. Deur ongewone en tog 'n opwindende tyd van my lewe het ons paaie gekruis. Met tyd het ek geleer dat die vrou, al 'n dogtertjie van twee weke, moes af staan aan die dood, en op die ouderdom van 14 het haar een seun verdrink, kort daarna, het sy ook haar man verloor, deur 'n tragiese veldbrand. Ongeveer 6 jaar later het sy ook haar oudste seun verloor, deur 'n tragiese Swaarvoertuig ongeluk, op die ouderdom van 26. Maar nooit, het haar geloof in God geknak nie... Die 13de September 2010 is sy ook oorlede en laat twee kinders, en 'n kleinkind agter. Selfs in die tyd wat sy geleef het, was dit vir my merkwaardig dat een vrou so alleen, so sterk kan staan. Swaarkry het die vrou baie goed geken, veral in die laaste tydjie van haar lewe. Maar tot op die laaste, het sy altyd net die positiewe van die lewe raak gesien, drie keer 'n week, was sy pligsgetrou in die huis van God, selfs al was haar twee voetjies soos twee balle op geswel, het sy verkondig dat sy dit doen vir God, en dat sy gelukkig voel om die voorreg te he om die klein opofferingtjie vir Hom te doen. Die merkwaardige vrou Marietjie von Wielligh, sal vir so lank as wat ek leef in my gedagtes en hart voort bestaan. As die vrou, voor sou baie grafte moes staan, en nog steeds na al die pyn, geestelik en liggaamlik, so sterk kon staan in die woord van God, en by haar twee kinders en kleinkind, kon staan deur dik en dun, en altyd iets kon vind om voor uit te sien... Wie is ons, om soms God se wil te bevraagteken, en hoekom kan ons nie ook net eerder die goed raak sien nie. En dankbaar wees, vir wie en wat ons is en het nie? Verder kan ek nie veel se nie, die seer is nog so rou, haar afwesigheid in liggaam en stem, word ongelooflik baie gemis... Elida Jansen van Niewoudhuizen Ek is 43. Ek word een Sondag more wakker, en my midlife crisis staan op n groot donker perd voor my hek. Kyk, ek kan seker vir my n blink motorfiets, met tossels aan die handvatsels, en patroondoppe op die trappe, gaan aanskaf, en hoop die ding is n waardige terapeut. Dit werk blykbaar uitstekend vir die helfte van die noordelike voorstede... Iets pla my egter. As ek more deur n Putco bus moertoe gery word, het ek nie n enkele ding wat ek agter los nie.nada...zilts. Ek het altyd n storie in my kop gehad. Die donker perd proes lawaaierig, en skyt in my oprit. Ek skuif die verslete sleutelbord reg, en begin skryf. Inspirasie moet objektief na gekyk word. Mooi wolke en groen gras doen dit nie vir my nie. Ek is n Oos Rander. Gomgatgeit is deel van ons mondering. Ons praat lelik, en ons is natuurlik maar skuurpapiererig. As ek oom PH Nortje se boeke lees, en sien hoe hy skilder met woorde, dan skiet ek kort. My stories kan nie so vertel word nie. Ek wil kan relate. Deon Meyer het daardie deur vir my tipe mens oopgemaak. n Vars nuwe styl, en ek kon n groen lig vaagweg sien flikker. So, hier is ek. My inspirasie is direk gekoppel aan my ouderdom en al die stront wat daarmee gepaard gaan. Deon as my rolmodel, en die movies in my kop. Riekus van der Westhuizen Wie was daar van my heel eerste herineringe? Wie het my die meeste gelei, geleer en gedra? Wie is nogsteeds my bron van inspirasie? My Nanna! My Ouma op moeder kant, n klein vroutjie net 5 voet hoog en hoogs Engels. N vrou wie die konvensionele sieninge van haar tye teengestaan het. Op 17 jarige ouderdom, en met haar familie se ondersteuning besluit Clara Francis Cobbing om haarself as onderwyser te bekwaam. Nie die norm van trou en kinders nie, dankie. Sy het tot met die geboorte van haar 3de kind skoolgehou en tot vandag toe is daar n skildery van Nanna op n klein plekkie genoem Three Bells waar sy skoolgehou het. Sy het op my Oupa verlief geraak terwyl sy op Onderwyskollege was maar het besluit om vir eers klaar te studeer en ten minste 2 jaar klas te gee. Weereens hier met die liefde was sy heel eie. Oupa se ouers was nie getroud nie en sy Pa se familie het hom nooit erken nie. Maar vir Nanna was hy haar liefde en na 42jaar se diepe liefde is hy oorlede. Nanna het 7 kinders gehad van wie net 4 volwassenheid bereik het. Aan elk van haar kinders het sy een ding ingeboesem, dat jy enige iets kan wees en dat daar geen limiet is nie. Nie geld of enige omstandighede kan jou weerhou om jou doelwit te bereik nie. Dit het haar 3 seuns en my Ma duidelik verstaan en almal het loopbane gevolg waar hulle baie sukses behaal het. Maar Nanna het dieselfde van haarself verwag. Sy het altyd n paar hoenders, eende en n speenvarkie gehad om

25 aan die vleis te voorsien. En haar groentetuin was n lushof van oordadige lewe. Sy het ook n ekstra geldjie ingebring deur die fynste baba klere vir die destydse Greatermans te verskaf. Met haar kleinkinders het sy voortgegaan om ons die beginsels van lewe en lewe volheid te leer. My heel eerste herinering is van myself en my 3 neefies en 1 niggie, almal op ons matrassies met Nanna se handgemaakte kwilte, eie vir elke kind. Daar was sy besig om voor middag slaapie n Peter Rabbit deur Beatrix Potter voor te lees. N daaglikse instelling. Ons het almal voor ons skool begin het, gelees en geskryf en n diepe liefde vir lees gekweek. Sy het ook verwag dat ons nooit die woord kan en nie saam gebruik nie. Dit is net n situasie waar jy moet soek vir die manier waar jy dit kan doen. Nanna het haar familie, elke een, elke oggend aan God opgedra. Maar net so ook het sy nooit vergeet wat sy self kon doen vir haar familie nie. Elke November die 1ste is al 6 groot oondplate uitgehaal en dan het sy begin bak. As ek van skoolaf by die voordeur ingestap het was dit n reuk van neut, kaneel, botter, gemmer, suiker en elke moontlike genot,wat deur die huis beweeg het. Sy het lakens gehad wat sy oor die eetkamer en kombuis tafel gesprei het en hierin het sy die goue genot uitgestort soos elke baksel klaar was. Soetkoekies, hawermout koekies, sjokolade koekies, gemmer koekies en hope hope Hertzog koekies. Al hierdie wonderlike genot was versigtig tussen 4 stelle koekblikke verdeel. 4 blikke per kind is elke Desember oorhandig sodat sy kon weet waar ookal ons sou wees, elke familie sou soete genot tydens Kersfees beleef. Die kerskoek is reeds vroeg gebak en binne hulle koekblikke geberg. Elke paar dae is die wonderlike baksels met brandewyn besprinkel, soos n doop plegtigheid. Nanna het met haar hande, met haar woorde, met haar hart en met haar hele wese liefde uitgestraal en ook uitgeleef. Sy is en bly my grootste inspirasie. Willene Venter Na die gebeure van die afgelope 2jaar voel ek leeg, 'sad' ag sommer net nie lus vir nuwe dinge nie, ek vat elke dag soos hy kom. My huis is deurmekaar, net soos my kop. Ek het beheer verloor, niks is op hul plek nie, ek vrees die woorde "liefie weet jy nie waar is die: die flitslig, die swart skêr, die rooi Pacer pen nie? NEE! wil ek skree, maar ek kry skaam want alles is deurmekaar, NET SOOS MY KOP. Ruk jou reg Ouma begin by die begin en pak die berg aan jy kan, probeer ek myself oorreed. Ok, ek besluit die huis is Everest, dis dalk beter om met iets kleiner te begin en die Rondawel word gekies. Die spinnekoppe pak hul tassies want hierdie ouma is op 'n 'mission', die mat word uitgetrek en die kaal sementvloer lyk sommer weer mooi, kaste word rond geskuif en hope van my goetertjies wat ek so opgaar vlieg by die deur uit. Al die kamp goed staan weer bymekaar, die voëls en honde kos is mooi in hul houers (wat ek al 2 jaar terug aangeskaf het) My kinders (almal Groot) se speelgoed (jip ek kry dit nie oor my hart om hul speelgoed weg te gooi nie) is weer uitgesorteer. Ek is moeg maar met nuwe innerlike krag wat my voortdryf pak ek die naaldwerk kabinet aan, ek gooi al die lappe uit op my mooi nuwe sement vloer. Daar tussen die lappe ontdek ek toe weer die dele van my menswees. Met elke stukkie lap wat ek uit die hoop trek, trek ek die herinneringe ook terug in my kop. My dogter Santjie: die baba blou satyn van jou matriek afskeid skepping wat ek van 'n prentjie af moes bou. 'Ma kan mos' onthou ek jou woorde. Jy sal nooit weet hoe ek ge'stress' het nie. Die trots het by my ore uitgeloop toe jy die aand uit die geel taxi met die kwaito musiek klim, die rok was perfek, jy was perfek. I DID IT! My seun Andries: die 'surf short' lap was jou idee. Al jou maats het gespog met hul billabong en ander 'name brand' surf shorts, jy het geweet dis bo ons vuurmaakplek en saam het ons beplan aan jou eie spesiale 'mamma style' shorts. Jy het dit met trots by die dorp swembad vir almal gewys, Velcro gulp en all. I DID IT! My seun Frederik: Jou skapie kostuum van jou kleuterskool konsert lê nog mooi opgevou in n plastiek sakkie. Ek het dae aaneen wol stukkies daaraan vasgestik, jy was die wollerig'ste skapie op die verhoog, 'sorry' ek het daai aand opgelet hoe sweet jy, het bietjie vergeet van die Noord-Kaapse klimaat in die somer maande. Jy het geblink op al die foto's maar nooit het jou glimlag verdwyn nie. I DID IT! Stukkie vir stukkie tel ek toe weer my lewe op, ek raak opgewonde kry nuwe moed. Ek moet net nou eers vir Everest gaan uitklim, my rugsak is gepak met lappe vol herinnering en eendag gaan ek weer sê 'I DID IT! Annette Vorster

26