Maybe that was the reason why I ended up doing this every night of my life.

Transcription

1 <center><h1>hands all over</h1></center> <hr> Put your hands all over me... <center><h1>prologue: Moonshine</h1></center> <hr> I was looking at the vanity mirror in front of me. Tulad nang mga nakaraang gabi ay tinatanong ko ang sarili ko kung ano ba ang nangyari sa akin at napunta ako sa ganitong trabaho. My life wasn't as fucked up as I remember it was, I had a family. My dad had a growing business, I was a college student in a famous university, I had friends who looked up to me like I am a goddess. I have a little brother whom I loved so much, my mom was very loving and kind pero nawala ang lahat ng ito sa isang iglap lang. Maybe that was the reason why I ended up doing this every night of my life. "Moonshine, ikaw na!" I looked back when I heard my stage name. I have a stage name, every time I come up on stage, ako si Moonshine. Sa pagkakataong iyon, nakakalimutan kong ako si Aura Selene, sa stage na iyon, ako si Moonshine, ang babaeng walang limitasyon. "Aura, para sa'yo." Binalingan ko ng tingin si Tequila. She was handing me a new mask. Kinuha ko iyon at saka pinakatitigan. The mask was pretty, it was bedazzled. May ngiting sumilay sa mga labi ko habang hawak ko iyon. Ang masakarang iyon ang magsisilbing pangangga ko sa mga tao sa labas. "Salamat," I looked at myself again and as I put on the mask, I told myself that I should stop wondering why I am here and why I am doing this. Ito na ang buhay ko at alam kong kahit anong gawin ko ay hindi na ako makakaalis sa putikang pinagdapaan ko. I took a deep breath as I walk out the stage. Nang makita nila ay naghiyawan sila. I gave them the sexiest smile I could ever give them. Humawak ako sa pole. Ito ang trabaho ko. I am a stripper. I strip for money, I let strange men touch my body. Nagsimula ang tugtog. I started dancing, people were cheering for me. I kept on shaking my hips, giving them what they want. Bumaba ako ng stage, I saw an old man smiling at me, waving his money, nilapitan ko siya, I sat on his lap, I seductively touched his face, gumapang naman ang kamay niya papunta sa likod ko, he unclasped my bra and threw my bra away, now I am very exposed in front of these men and I didn't care - I used to care a lot, I used to cry every night after the show because I could still feel their touch pero ngayon, matibay na ako. Kayak o nang sikmurain lahat ng haplos at halik nila. The man cupped my left breast. I took the money from his hand and as I do that, he sucked mu nipple. Nakadama ako ng pandidiri sa ginawa niya, pero hindi ako kumibo, matapos iyon ay dahan-dahan akong umalis sa kandungan niya at saka bumalik sa stage. I faced them, I started taking of my panties. Lalo silang nag-init. Not a moment later, I was naked in front all of them. I started giving them the

2 show of their lifetime. They started throwing me their money at habang ginagawa nila iyon, lalo kong pinagbubuti ang pagsayaw. One man even come up to the stage to touch me down there as he slips his money on my mouth. He put a finger inside my core and I fought the urge of pushing him away and slapping his face. I wanted to cry. Alam ko na kung bakit gabi-gabi kong tinatanong kung bakit ako nandito dahil kahit sabihin ko pang sanay na ako at matibay na ang sikmura ko, nandidiri pa rin ako sa ginagawa nila sa akin. Hindi ko pa rin kaya ang pambababoy nila sa katawan ko. Natapos ang tugtog, lumuhod ako at pinulot ang lahat ng perang nakuha ko mula sa kanila, pagpasok ko sa dressing room ay agad kong tinakpan ang sarili ko. Inilagay ko sa bag ang mga perang nakuha ko. I looked at myself in the mirror again. I am not ugly, pero sa tuwing tititigan ko ang sarili ko ay kapangitan ang nakikita ko, ang dumi-dumi ko na. Wala nang magmamahal sa akin dahil sa dumi ng pagkatao ko. Ganito ako, pero kahit paano ay umaasa ako ng isang taong darating para pulutin ako sa putik na pinagsadalakan ko. I wanted to be a damsel in distress, I needed some saving, I need a hero pero sa kalakaran ng mundo ko, walang ibang sasagip sa akin kundi ang sarili ko... <center><h1>1. A not so "Bachelor" party</h1></center> <hr> "Anak, hindi ka pa ba magre-resign diyan sa call center na iyan?" Nakatingin lang ako kay Mommy habang nagsusuklay ng buhok, halos kauuwi ko lang noon sa bahay, as usal, umaga na naman ako nakauwi at ang alam ni mommy at nang lahat ng tao sa bahay ay galing ako sa call center dahil ang alam nilang trabaho ko ay agent. Hindi ko sumagot agad. I had been lying to my family for a very long time. Hindi ko naman pwedeng sabihin na ang ipinapakain ko sa kanila ay galing sa pamumuhunan ko sa katawan at laman ko. I just smiled. "Ma-maayos naman po ang kita, diba Mom?" I said to her. Tumayo siya sa likod ko at kinuha ang suklay, siya na mismo ang nagsuklay sa akin. She was looking at me in the mirror. "Oo, pero hindi ka pa ba napapagod? I mean, ang sabi mo kapag nakaipon ka na, mag-aaral ka ulit. Aura, you're not getting any younger, you have to finish your degree. Hija, kahit naman na-bankrupt tayo, your dad still wants you to graduate." I sighed. Paulit-ulit na lang itong sinasabi ni Mommy. She wanted me to quit my job because I have to go to school. Hindi ko naman pwedeng gawin iyon dahil nag-aaral pa ang kapatid kong bunso. Miguel is in his third year of Architecture, dalawang taon pa ang bubunuin ko para makatapos siya, maybe after he passes the board exams, I'll stop being a stripper and find a real job - ang problema ay kung kaya ko ba. Sa totoo lang kasi, malaki ang kita ko sa paghuhubad. I earn fifteen to eighteen thousand weekly, hindi pa kasama ang tip ng mga clients ko, hindi pa rin kasama doon kapag may kasamang extra-service. Masakit man aminin pero hindi ko sigurado kung kaya kong iwan ang paghuhubad, natatakot ako na sa oras na mangyari iyon ay maghirap na naman kami.

3 Hindi naman kami mayaman, tama lang, hindi kami kinakapos, hindi rin nagkukulang, sapat lang ang kinikita ko para sa gastusin namin sa bahay, para sa gamot ni dad at para sa pag-aaral ni Miguel. "Hindi ko pa alam, Mom, hindi pa tapos mag-aral si Miguel." Pagdadahilan ko. She sighed again. Niyakap niya ako. Maya-maya ay naramdaman kong umiiyak na naman siya. "Mom, stop crying." Saway ko sa kanya. "Hindi ito ang pinangarap kong buhay ninyong magkapatid. Ikaw ang prinsesa namin ng daddy mo, you should have a life better than this, iyong hindi ikaw ang nagtatrabaho, kung hindi lang sana naipatalo ng daddy mo ang pera natin sa sugal---" "Ma, tapos na iyon, okay na. Tanggap ko na na ganito tayo. Ang mahalaga lang naman ay iyong magkakasama tayo." Pilit akong ngumiti. Kumalas si Mommy mula sa sa yakap namin at saka pinahid ang mga luha niya. "Magpahinga ka na, mamamalengke pa ako. Nasa ibaba ang daddy mo, tulog naman siya, matulog ka na." Tinanguan ko si Mommy, lumabas siya ng kwarto at saka isinara ang pinto, nahiga naman ako sa kama at pilit kong iwinawaglit sa akin isipan ang mha haplos at halik sa akin ng mga estrangherong iyon. I sighed. Hanggang kailan ba ako sa ganito? Minsan gusto ko na talagang umalis, kung hindi ko lang iniisip na maghihirap na naman kaming muli ay matagal ko nang tinalikuran ang trabahong bumababoy sa buong pagkatao ko. Ipinilig ko ang aking ulo at saka pinilit matulog. Ang hiling ko lang sana, kahit na madumi na ako, kahit na ang pangit-pangit ko na, sana dumating pa rin ang panahon na may isang lalaking tatanggap sa akin ng buong-buo. Gustong-gusto ko nang matulog pero mailap ang antok sa akin, bumangon akong muli at saka bumaba, pinuntahan ko si Daddy sa silid nila ni Mommy, I saw him sitting by the window looking out. Nilapitan ko siya at saka hinagkan sa noo. "Dad..." Nakangiting wika ko sa kanya. Wala akong narinig na salita mula sa kanya. Dahan-dahan kong iniharap sa akin ang wheelchair niya at saka muli siyang hinagkan. "Uhhmmm..." Maluha-luha akong tumingin sa kanya. Hindi na nakakapagsalita si Daddy, four years ago, intake siya sa puso, naparalisa ang buong katawan niya. Isa rin si Dad sa dahilan ko kung bakit hindi ako makaalis sa trabahong pinasok ko, paano ko mabibili ang gamot niya kung hihinto ako? Mamamatay si Dad kapag hindi siya nakapaggamot. "Dad, I love you..." Sabi ko sa kanya. "Hmmm..." He made that sound again. He tried holding my face. Ako na mismo ang naglapit sa kanya ng mukha ko, lagi niyang ginagawa iyon sa akin lalo na noon sa tuwing uuwi siya sa bahay galing sa opisina - he used to tell me that I am his little princess, mahal na mahal ako ni Daddy at lahat ng gusto ko noon ay ibinibigay niya sa akin. Kung hihingin ko sa kanya ang buwan, sigurado akong gagawa siya ng paraan para lang maibigay iyon sa akin, ganoon ako kamahal ni Dad. "Hmnn.. A-aura..." Tawag niya sa pangalan ko. Nginitian ko na lang siya.

4 "Dad, wag kang magsalita, mapapagod ka lang." Sabi ko sa kanya. "Gusto mo bang humiga?" Tanong ko. "A-aura... Dam." Wika niya. Tinitigan ko siya. "Ano po, Dad?" Tanong ko. Pilit niyang itinaas ang daliri niya, itinuro niya iyon sa dvd player na nasa kabilang side ng sislid. "Manonood ka ng DVD?" Ngumiti ako. Tumayo ako at saka binuksan iyon. Naghahanap ako ng dvd na ilalagay sa loob nang bigla iyong mag-play. Nanigas ang likod ko nang makilala ko ang kantang iyon... Ikaw at ako, pinagtagpo Nag-usap ang ating puso Nagkasundong magsama habangbuhay. Nagsumpaan sa Maykapal Walang iwanan, tag-init o tag-ulan Haharapin bawat unos na mag-daan. Sana'y di magmaliw ang pagtingin Kaydaling sabihin, kayhirap gawin Sa mundong walang katiyakan Sabay natin gawing kahapon ang bukas... "Au-aura... Dam..." Muling nagsalita si Dad. Binalingan ko siya. Hindi ko matiis na hindi maluha dahil lang sa kantang iyon. I was just standing there, looking at dad while shedding the tears of yesterday. "Au-aura... Dam..." Pinilit kong ngitian si Daddy. Ngayon ay alam ko na kung anong sinasabi niya, kung ano talaga ang gusto niyang iparating sa akin. "W-wala na si Dam, daddy." Huminga na lang ako nang malalim at saka pinatay ang dvd. Nilapitan ko si Dad, napansin kong tulad ko ay umiiyak din siya. "Wala na si Dam..." Maaga akong pumasok sa club nang gabing iyon. Hangga't maaari kasi ay nais kong lunurin ang utak ko sa ibang bagay para hindi ko maisip ang nangyari kanina sa bahay, ayokong marinig ang kantang iyon dahil naaalala ko lang ang isang bagay na nawala sa akin at hindi ko pinahalagahan. Kapapasok ko lang sa loob ng dressing room nang salubungin ako ni Mitchie. Si Mitchie ang manager namin lahat sa club na iyon. Sa kanya lumalapit ang mga clients kapag may gusto silang ilabas o kung gusto nilang masolo ang isa sa amin sa loob ng private room. "Moonshine!" Tawag niya sa akin. Hinagkan niya ang dalawa kong pisngi. Ngumiti naman ako. Mitchie was wearing his usual pants and shirt na

5 pinatungan ng colorful sa scarf. Trademark niya iyon, mukha daw kasi siyang sosyal. "Yes, Ateng anong atin?" I gave him my jolliest smile. "Home service. Wag ka nang magbihis, ipapahatid kita doon ngayon." Nanlaki ang mga mata ko. Ayoko sa lahat ang home service. Kapag home service kasi ay hindi ako pwedeng tumanggi sa kahit na anong ipapagawa sa akin. I swallowed hard. "Ateng alam mo naman na ayaw ko ng ganyan." Sabi ko sa kanya. "Naku, Aura, pumayag ka na, hindi kasi pwede si Sicily, may sakit, si Antonniette naman, buntis!" Hinawakan niya ang kamay ko. "Ikaw na lang kundi, malalagot ako kay Mamu. Sige na! Bachelor's night ito!" Huminga ako ng malalim. Nag-iisip ako ng dahilan para hindi ako maipadala sa kung saan man ako dapat mag-service pero wala, sa huli naawa din ako kay Mitchie at pumayag na rin. Ang pinaka-consolation ko na lang ay iyong fact na sa home service, ay iyong bachelor lang ang gagamit sa akin. Kung may mga kasama man siya, hawak at haplos lang iyon. Masisikumura ko iyon, kakayanin ko, kapag ganoon kasi malaki ang bigay. Sinamahan na ako ni Mitchie sa parking lot. Isinakay niya ako sa taxi at saka sinabi ang address na pupuntahan ko. Nagpaalam ako sa kanya, I even wave him goodbye. Nang tuluyan siyang mawala sa likuran ko ay saka lang ako tumingin sa may driver. Alas siyete pa lang ng gabi, masyado yatang maaga ang party na iyon. Hindi ko na masyadong inisip. Sigurado na hindi lang pagsasayaw at paghuhubad ang gagawin ko ngayong gabi, pero okay na rin, sana lang mabait ang client na iyon, naranasan ko na kasing maging punching bag, nang mangyari iyon ay halos isang linggo akong hindi umuwi sa amin dahil ayokong makita nila Mommy ang mga pasa sa mukha at katawan ko. I stayed with Rian also known as Tequila. Sa mundong ginagalawan ko kasi, si Rian lang ang maitutuiring kong kaibagan. Halos sabay lang naming pinasok ang mundong ito pero magkaiba kami ng dahilan. Rape victim si Rian, pero hindi tulad ng iba - hindi siya na-traumatized, she actually said to me that the incident awakened something inside her and that was why she ended up doing this job. Mabait siya, pero minsan naaawa ako sa kanya, itinakwil na kasi siya ng pamilya niya mula nang malaman ng mga ito kung anong trabaho ang meron siya. Maya-maya ay huminto ang taxi sa tapat ng isang mataas na building. I sighed, I paid the driver and I walked out of the car. I was wearing a corporate attire; props ko ito tuwing aalis ako sa bahay. Pumasok ako sa building. Mukhang mayaman ang client ko ngayong gabi. The building was one of the most prestigious residences in the Metro. It was owned by the Consunji's - iyong prominent family that was known or their big ships and expensive cruise ships. Killa ko sila dahil minsan ko nang nakasalamuha ang pamilya nila - noong may negosyo pa si Dad. Naglakad ako patungo sa elevator ang sabi sa akin ni Mitchie sa pent house daw ang destination ko. I have no idea about my clients. Ni hindi ko alam ang pangalan nila basta ang alam ko lang sa pent house ko siya o sila hahanapin. Nang makarating ako doon ay hindi naman nagging mahirap ang paghahanap ko dahil pagbukas ng elevato ay ang mismong pent house na nadatnan ko.

6 The room was huge. Mababakas ditto ang karangyaan na natatamasa ng nakatira doon. I could see antique paintings everywhere. Maybe the owner was an art enthusiast o something. I walked slowly my heels were making sounds I looked around to see where the party was. Agad kong sinuot ang mask na ibinigay sa akin ni Tequila noong isang gabi. Ilong at labi ko lang ang nakikita nila tuwing suot ko ang mask na iyon. May naririnig akong mga boses maya-maya ay nakita ko ang isang lalaking matangkad na nakatayo malapit sa may sliding door. "Sancho! I think she's here!" Sigaw nito. Sancho? Iyon ba iyong pangalan ng groom? A man taller than the other emerged inside the room. He was wearing a three piece black suit, the guy named Sancho looked so handsome. Siya ba ang groom? Dahil kung siya, pwede na rin. Iilan lang ang mga client kong masasabi kong may hitsura talaga at kung sakali man ay siya na ang isa doon. Matapos kong titigan ang Sancho ay tinitigan ko naman ang lalaki sa tabi niya. He's hot too, too hot - actually. He had this mischievous smile on his face at kahit hindi pa siya masyadong nagsasalita, I know that he was rough, the men in front of me were both hot that I couldn't really decide on who I wanted the groom to be. "Is she the stripper, Luke? I mean she looked like an office girl." Komento nang lalaking tinawag na Sancho. I shrugged. "Ever heard of props, Mr.?" I didn't know why my voice turned seductive. They just looked at me. "Start na tayo, uuwi pa ako sa asawa at mga anak ko." Sabi ulit ni Sancho. Tumalikod siya at naupo sa couch, sumunod naman ang Luke na iyon. They were now sitting on the couch waiting for me. Kung may asawa na ang Sancho na iyon, ibig sabihin iyong Luke ang groom. I walked towards the middle of the living room. Ibinaba ko ang bag ko. I was actually expecting a bigger crown like seven to ten people pero mukhang silang dalawa lang. "Uhm, is it just the two of you?" I asked them. "Actually, we're still waiting for out brother. He'll be here in a minute." Sabi ni Luke. "Just start already. Mamaya-maya nandito na rin iyon." Wika niya habang nakatingin sa akin. Luke has rougher features that the guy named Sancho. Sancho had a face of an angel; he looked like he's a gentleman. Luke was holding a remote, he pressed the button and music filled the air. I took a deep breath. Kung ganito na tatlo lang sila ay hindi ako mahihirapan. Mas madali kung kaunti, hindi nakakatakot at isa pa, mukhang mabait naman sila. I started dancing seductively, one by one I was taking off my clothes, I took my blouse off, then my pants. I walked towards the two of them, I sat on Sancho's thigh. He smiled at me. "No, Miss." Sabi niya. "Go to Lukas." Itinuro niya ang kapatid. Lumipat ako roon and I started flirting with him. "My god!" He said. I smiled. "I cannot believe that this doesn't feel right!" Nalaglag ako sa sahig nang bigla siyang tumayo at saka lumayo. I saw him took his phone out from his pocket and seconds later he was talking to someone.

7 "Hey babe, I missed you." Lumabas pa siya sa balcony. I looked at Sancho. He was busy texting too. Bigla kong naitanong sa sarili ko kung bakit ako nandito if they don't seem interested. "Excuse me." I said. I am almost naked and yet wala pa rin sa akin ang atensyon nila. Sancho looked at me. "Why am I here? You two doesn't seem to care." I said sarcastically. "Sorry, miss. Ako iyong groom. My brother Lukas just wanted to give me a stag party." He smiled. "Ikaw naman pala iyong groom. Let me give you a lap dance." Lumakad ako patungo sa kanya pero bigla naman siyang tumayo. "Miss, kasal na ako. Papakasalan ko lang ulit ang asawa ko because I wanna make things right for her. I wanted to give her a beautiful wedding. Every woman deserves that." He smiled at me. Hindi naman ako nakakibo. Bigla ay nakadama ako ng inggit sa asawa niya. "Ang swerte niya." Sabi ko. "Ako ang swerte kasi ako ang pinili niyang mahalin." Nakangiti siya sa akin na para bang sinusubukan niya akong bigyan ng kasiyahan na nararamdaman niya. I felt sad for myself, sana, may isa pang lalaking tulad niya na makakahanap sa akin at tatanggapin ako kahit gaano na kadumi ang buong pagkatao ko. He sat again. "You can get dressed now. Babayaran ka pa rin namin, Miss." Sabi niya. Noon bumalik ang kapatid niya sa loob. "Miss sorry, pwede ka naman sumayaw wag mo lang akong landiin. Magagalit iyong asawa ko." Sabi pa niya sa akin. Sancho laughed. "You told Apollo about the stripper you hired?" "Oo, I tell her everything, para wala nang itatago sa isa'tisa. I've learned my lesson." "So sasayaw na lang ako? I won't touch you too?" "You can touch our brother if he gets here on time." Sabi ni Lukas. "Teka nasaan na ba si Adam?" Nanginig ang tuhod ko nang marinig ko ang pangalang iyon. Hanggang ngayon pala ay may epekto pa rin sa akin ang pangalang iyon. Tiningnan ko silang dalawa. "He's on his way, na-traffic lang. Did you tell him about the stripper? Baka magulat iyon." Sabi ni Sancho. I was just standing in the middle of the living room, listening to them. I wanted to know more about the Adam they were talking about. "Laking kumbento yata iyon. Sabi ko sa kanya, hindi siya Consunji kung hindi siya mahilig sa babae!" Natawa pa si Lukas. Nakahinga naman ako nang maayos dahil nalaman ko na ang Adam sa isip ko ay hindi ang Adam na sinasabi nila. I smiled to myself, maraming may ganoong pangalan sa mundo. Hindi lang ang Adam na iyon ang taong maaaring maging Adam.

8 "Let's start again." I said. I took the remote from Lukas. Ako na mismo ang namili nang kantang sasayawan ko. I started dancing again. Kahit naman sinabi nilang sasayaw lang ako, I still want them to have a good time so I gave my heart out. I was silently wishing na tulad na lang ng mga lalaking ito ang mga client ko. They don't require touching or more than that. I started taking off my bra, I was teasing the both of them. Lukas was looking at me, Sancho was drinking his scotch. I stood on the coffee table, I took off my heels seductively, isinunod ko ang bra ko. Now I am exposed in front of them and yet they seemed not to mind. "Miss, pakisuot ulit." Nakita kong pinulot ni Lukas ang bra ko. He gave it back to me. "You don't have to take it off, just dance." Gusto kong maiyak dahil sa narinig ko mula sa kanya. Isinuot kong muli ang tinanggal ko at saka nagsayaw ulit. Sana, lahat ng lalaking makakasalamuha ko sa mundo ko ay tulad nila. "Nagtext si Adam, paakyat na daw siya." Sabi ni Sancho. Lukas looked at me. "Miss, kay Adam ka na lang makipag-flirt. Hindi pa taken iyong kapatid namin." I nodded at him. Naisip ko na kung kapatid nila ang Adam na iyon, baka magka-ugali sila. I stopped dancing. "Ikaw na ang sumalubong. Nasa elevator na iyon." Sabi ulit ni Lukas. Bumaba ako sa coffee table at saka nagtungo malapit sa elevator. Pinalakasan ko ang tugtog, narinig ko ang ting ng elevator at maya-maya ay bumukas iyon. I still have my mask on. The elevator door opened and that was my cue, I took my bra off and threw it on the man wearing a black suit.he was looking at his phone at mukhang nagulat siya nang tumama iyon sa mukha niya. "Welcome home, Adam." My voice was husky and seductive. Noon lang siya nag-angat ng tingin. Our eyes met and just like that my world stopped revolving. Ang lalaking nakatayo sa harap ko ay ang mismong Adam na iniisip ko kanina. Hindi siya kapangalan lang ng Adam na nasa isip ko - siya mismo ang Adam na iyon. Hindi ako makahinga. "Who are you?" He asked me, he's a bit disoriented. <center><h1>2. One night stand</h1></center> <hr> "Wala na si Dam..." Natatandaan ko ang sinabi ko kay Daddy ang mga salitang iyon kanina. Wala na si Dam, pero nandito siya sa harapan ko, kaiba sa Dam na kilala ko noon, kaiba sa Dam na akala ko ay hindi magbabago. Kunot na kunot ang noo niya habang nakatingin sa akin. Sa unang pagkakataon mula nang masanay ako sa trabahong meron ako ay nakadama ako ng hiya. Gusto kong takpan ang hubad kong katawan dahil nakakaramdam ako ng kaba sa kaalamang nandito siya sa harapan ko.

9 "Sino ka? What are you doing in my unit?" Wika niya habang nakatitig sa akin. "Ang why are you naked?" He hissed. "Adam, brother you're here!" Sumigaw ang Lukas na iyon. Pinuntahan niya si Adam at saka inakbayan. Napasinghap ako dahil napansin kong titig na titig siya sa akin. His eyes were piercing right through my soul at para bang alam na niya kung sino ako. Kabang-kaba ako. Ano kayang magiging rekasyon niya sa oras na malaman niya na ako ang babae sa likod ng mascara? "Adam, meet Moonshine, she's a stripper."pakilala sa akin ni Lukas. Napalunok ako. Matagal ko nang alam na stripper ako. Hindi ko alintanan na ipinakikilala akong ganoon pero sa ngayon, parang hindi ko masikmura ang katotohanan, hindi ko kayang idikit sa pangalan ko ang trabahong iyon lalo na kung nasa harap ako ni Adam. "Anong ginagawa ng stripper sa unit ko? Akala ko ba bawal ang stripper? Nagbilin si Apollo." Parang pinaaalalahanan niya ang kapatid niya. Lukas smiled. Pinisil niya ang braso nito at saka ngumisi. "Hindi naman para sa akin ang stripper, at mas lalong hindi para kay Sancho, para siya sa'yo!" Nanlaki ang mga mata ko. Kanina ay handa akong magpaubaya, alam kong hindi ako gagalawin ng dalawang lalaking iyon dahil pareho silang may asawa pero si Adam kaya? Bigla kong naalala ang sinabi ng dalawang lalaki na hindi daw taken si Adam, ibig sabihin, wala siyang asawa, walang siyang girlfriend, walang kahit na ano. Biglang sumibol ang pag-asa sa puso ko. "Sa akin? Bakit sa akin?" "Kasi wala kang girlfiriend. Better have a good time tonight!" Sigaw pa ni Lukas. "Come, Sanch! Magpakasasa na lang tayo sa alak." Tumalikod si Lukas, nakita kong sumunod si Sancho sa kanya, they both rode the elevator. Sa madaling salita ay naiwan ko sa lugar na iyon kasama si Adam na hanggang ngayon ay hawak pa rin ang bra na ibinato ko sa kanya kanina. My heart was beating fast; he was looking at me, naaalala niya kaya ako? Naaalala niya pa kaya ang mga pinagsamahan namin noon? "Miss, suot mo." Sabi niya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at inalagay doon ang panloob ko. Nilagpasan niya ako. Agad kong sinuot ang bra ko at saka atubiling sumunod sa kanya. I saw him taking a bottle of water from the ref on his kitchen. Niluluwagan niya ang nectie niya, hinubad niya ang coat niya at nang humarap siya sa akin ay parang nagulat pa siya. "O, nandito ka pa? You can go home now." He said again. Natutulala ako sa tuwing magsasalita siya gamit ang banyagang wikang iyon. Iba kasi, hindi pilit, hindi tulad noon na hirap na hirap siyang intindihin ang mga sinasabi ko. Noong simpleng ingles lang ay hirap siyang sabihin pero ngayon, I could hear an accent coming from him. "Alam ko na, Lukas didn't pay you yet." He said. Lumakad siya at muli akong nilagpasan, pumasok siya sa silid niya at nang lumabas ay may hawak na siyang check book. "Hindi ko alam kung magkano ang usapan ninyo, so I'll give you a blank check, kahit magkano ang ilagay mo." He gave the

10 check to me, may pirma na niya iyon. "Just not a million, if you try that, I'll make sure you'll go to jail." Seryosong sabi niya. I took the check, pero hindi pa rin ako makaalis sa kinauupuan ko. I was just staring at him. Siya ba talaga ang Adam na nasa isip ko? O baka naman namamalik-mata lang ako. The Adam in my mind was just a simple man who loves to wear holey shirts and ripped jeans, the Adam in my mind was a simple gardener with big dreams not this corporate Adam who looked so elegant and handsome wearing that suit. "May kailangan ka pa ba?" Tanong niya sa akin. Hindi ako makakibo. Ayokong umalis, gusto ko siyang makita pa, gusto ko siyang makasama, marami akong gustong malaman sa kanya. "I-I w-won't go yet. Hindi pa tapos ang trabaho ko." Sabi ko sa kanya. Hindi ko alam kung saan nanggaling ang lakas ko ng loob ko para sabihin ang mga salitang iyon pero nasabi ko na at mukhang nagulat siya. "Miss, pagod ako, umuwi ka na lang, please." Sabi pa niya sa akin. Naupo siya sa couch. He rested his head on the armrest. Pumikit siya. I wanted so much to touch him. Siguro ganoon talaga kapag may unfinished business ka sa isang tao, gusto mong makasama muli siya at maka-usap para matapos na ang bagay na naiwan ninyo sa isa'tisa. I moved closer to him. Nilakasan ko ang loob ko, hinaplos ko ang mukha niya. Nagmulat siya nang mata at saka tiningnan ko. Pakiramdam ko, nakikita niya ako sa likod ng maskarang iyon. "I can ease your stress." I said seductively. He smiled. "How?" He dared me. "Massage?" I asked. Tumango siya. Bigla siyang tumayo at saka muling pumasok sa loob ng silid na iyon. I was thinking kung susunod ba ako sa kanya, sa huli ay sumunod ako sa kanya. Pagpasok ko sa silid niya ay nakita kong lumabas siya mula sa bathroom, nakatapi ng tuwalya at basa ang buhok. Tiningnan niya ako. "Hindi mo ba aalisin iyong mask mo?" He asked. "I wanna see you?" Gusto niya akong makita, totoo kaya iyon? The last time I remember, he said that he didn't want to see me, hiniling niya na sana ay hindi na lang niya ako nakilala dahil sa sakit na naidulot ko sa kanya. "Sorry, work policy." Pagsisinungaling ko. Tumango naman siya. "I think you're nicer than those strippers in New York." Komento niya. Nanlaki ang mga mata ko. May kilala siyang strippers sa New York? He was in New York? Iyon ba ang dahilan kung bakit siya nawala bigla? Naputol ang pag-iisip ko nang makita kong inalis niya ang nakapalupot na tuwalya sa kanyang baywang. A little while later, he was naked in front of me. I have seen him naked before pero noon iyon at kitang-kita ngayon ang kaibahan ng noon at ngayon. Dumapa siya sa kama. Huminga ako ng malalim at saka sumunod sa kanya. I sat on his back and started massaging his back.

11 "Hmmm..." He was moaning, marahil ay nakapikit pa siya. "That feels good, Miss." Wika niya pa. I was biting my lower lip.bawat hagod ng kamay ko sa likuran niya ay maingat na maingat. I didn't want him to know me, not like this, not while I am this. Ginusto ko siyang makita muli pero hindi sa ganitong paraan. "Hmnn, does it feel good?" I asked him. Hindi pa rin nagbabago ang tinig ko. I want him to feel that nothing had changed na kayak o lang ito ginagawa ay dahil sa pera, ayokong malaman niya na ako si Aura. "Fuck." He said. "Don't moan like that, you're making me hard." Sabi niya. I bit my lower lip. I started grinding my femininity on his back, I knew that he could feel my wetness already, hindi pa rin nagbabago ang epekto ni Adam sa akin. Bigla ay tinapik niya ay binti ko at saka tumayo. I sat on the bed. I saw his manhood was up already. Muli niya kinuha ang tuwalya niya at saka ibinalot iyon sa kanyang baywang. "Sige na miss, pwede ka nang umalis." He said again. Parang gusto kong mainsulto. Doesn't he find my body irresistible enough to want me? Hindi ako aalis dito. Hindi naman ako impokrita. Gusto ko siyang makasama. Tumayo ko at saka lumapit sa kanya. "I can ease away your stress Adam, you can have me." I said to him. I kneeled in front of him and took off his towel. His manhood was now in front of me; I took it in my hand and playfully stroke it. "Dammit, stop." He hissed but I didn't listen. I want him right now. I was looking at him, suddenly; I moved my face closer to him and put his length inside my mouth. I wanted to pleasure him. Gusto kong ibigay sa kanya ang isang bagay na hindi ko naibigay sa kanya noon. A while later, I felt him grabbed my hair, later on, he was the one thrusting in and out of my mouth. Tears were falling from my eyes because of the gagging effect but I didn't mind because I could see the pleasure on his face, it was as if he really liked the feel on my mouth on his length. Not a moment later, I felt him released his warm juice inside my mouth, I didn't mind swallowing it, it was from him and I could take everything that was from him, kahit na saktan niya pa ako, tatanggapin ko. "Ah, fuck!" He said after inhaling. "You have such an exquisite mouth, sweetie." He said. He pulled me up. Nasa mga kamay pa rin niya ang buhok ko. He made me lie on the bed. "Gusto mo naman ito, diba?" He asked. I saw his member hardening up again. I swallowed. "Ye-yes, I w-want this." Sabi ko. He grinned. He unclasped my bra and he pulled down my panties. "I like shaved ones." Sabi niya sa akin. I thought that he was going to touch me there but he turned around and went to his drawer, he took out something from it. My eyes widened when I saw what he was holding. It was a toy - a sex toy for a matter - a vibrator to be specific. He walked towards me and sat between me, he put my legs around his waist and pulled me closer. He touched my folds with his two fingers, that was when I felt the vibrator on my core, he put it on my clit and turned it on, and not a while later, I was trembling with such a pleasure I didn't think was possible. He wasn't the first man in my life at pinagsisihan ko iyon - nagsisisi ako kung bakit hindi ko ibinigay kay Adam ang iniingatan ko. I wanted my first time with him, pero hindi nangyari iyon. Instead I gave it to someone else - and that experience was a nightmare.

12 "Oooohhhh." I moaned out of pleasure. I came again and again because of his miraculous fingers and that toy on my clit. My mouth forms a big O whenever I feel my release. Maya-maya ay huminto na siya. He touched me down there and grinned at me. "So wet, sweetie." Sabi niya. I saw him positioning himself on top of me. I swallowed because Adam was a well-endowed person - his is too big that I am actually thinking if that would fit inside of me. I felt him entering my core, I gripped a handful of the sheets as he thrust his way in. He was giving me enough pleasure at kahit wala pa siyang ginawa, pakiramdam ko ay mawawala na ako sa sarili ko. "Ohhh, please!" I pushed his shoulder, making him move and when he did move, I lost the will to think, I lost the sense of right and wrong, the only thing that mattered to me that time was the fact that he was with me, inside me, pleasuring me even though he didn't really know who I am. It was the fact that we're together again after six long years that mattered the most. It was him and me again, Adam and Aura - that thought alone was enough to make me cry. I cannot believe that for the first time in my life, I am making love with my husband I woke up the next morning feeling good. Hindi ko masyadong matandaan kung anong nangyari pero alam kong may kasama akong babae kagabi. I looked at the other side of the bed, she was gone. Napailing ako, inisip ko ba talagangf mag-stay siya para sabihin sa akin ang pangalan niya? Siyempre hindi, kasama sa trabaho niya ang pag-alis ng hindi nagpapaalam. I stood up and checked my phone. May twenty seven miscalls na ako mula sa kapatid kong si Lukas. Napangisi ako. Hindi pa rin ako sanay sa katotohanan na may katapatid ako, hindi lang isa kundi dalawa. Si Sancho at si Lukas Consunji. They are actually my brothers. Hindi basta blood related, kundi kapatid. Nababasa ko lang ang tungkol sa kanila noon, kahit kailan ay hindi ko naisip na darating ang araw at magiging parte ako ng mundong ginagalawan nila. Ni hindi ko pinangarap na maging Consunji, pero nangyari na. Three years ago, naging legal akong Consunji, inayos ni Lola Adel ang lahat para madala ko ang apelyidong akin naman talaga. Bumangon ako at saka tinawagan si Lukas. Agad naman niyang sinagot iyon. "Nasaan ka na? Nandito na kami ni Sancho sa simbahan." Kumunot ang noo ko. Naalala kong kasal nga pala ni Sancho ngayon. "Ahhh papunta na, maliligo na ako, Luke." I said to him. "Mukhang napuyat ka kagabi, ano bang ginawa ninyo ni Moonshine?" Tanong niya sa akin. Was that the girl's name? Moonshine? Sobrang stripper ang tunog. "I'm not discussing that. Ibababa ko na ito. Bye." Sabi ko sa kanya. Ibinato ko ang telepono sa kama at saka nagpunta sa bathroom, I took a quick shower, nagmamadali na ako dahil susunduin ko pa si Lola Adel sa

13 mansion. Baka ma-traffic kami kung hindi pa ako kikilos ng mabilis. Matapos kong magbihis ay lumabas ako ng silid. Hindi ko na inayos ang kama, may daratingt na cleaning lady mamaya, siya na ang bahala doon. I was searching for my car keys when I spotted something on my coffee table. It was a note, a mask and the check I signed last night. Kinuha ko ang note at ang mask. The handwriting on the paper seemed familiar. Para bang nakita ko na iyon noon hindi ko lang matandaan kung saan. I read the note, it says: I won't keep your money. Your brother has paid the club enough. -MS I was just staring at her hand writing, it seemed oddly familiar. Hindi ko alam kung bakit bit there was a nagging feeling that I have seen this before at hindi ako matatahimik hangga't hindi ko nalalaman kung saan. I just shook my head. Itinago ko ang sulat na iyon at saka inilapag sa coffee table ang mask na iniwan niya. I wondered kung anong hitsura talaga ng babaeng iyon, bakit hindi niya tinanggal ang mask niya sa harap ko and why did she leave the mask with me? Sino kaya siya talaga? At bakit pakiramdam ko, matagal ko na siyang kilala... <center><h1>3. Night out</h1></center> <hr> "Sir, the Japanese people wanted to have a night out with you." I was looking at Joan, my secretary, she was holding a clipboard and a pen on her hand but I know that her attention wasn't really on the things that she was reading from those, every time she faces me, she has this certain look on her face like she wanted to eat me up or something. I just sighed. I'm used to those looks. Hindi lang naman si Joan ang unang babaeng tumingin sa akin nang ganoon. I know why I always get that look - it's as simple as pie - they look at me like that because I'm Adam Ignacio Consunji - I'm a powerful man - next to my brother Sancho and Lukas Consunji and just like everyone else, they want to have a taste of me. "I've already arranged the time, Sir. You'll go out with them tonight at eight in the evening. You'll go to the Seventy's Club." "What's that? A disco club? You can do better than that, Joan." I told her. She smiled. "Sir, it's a stripper club - a very famous one for a matter. Kahit mga girls, nagpupunta doon sir dahil sa ganda ng performance ng mga strippers nila."

14 I just nodded. Ibinalik ko ang mga mata ko sa laptop na nasa harapan ko. I was doing the plan for the Japanese clients. Pwede kong ibigay sa iba kong architect ang plano but I decided to do this myself because of how big this account is. Hindi ko kayang ipagkatiwala sa iba ang ginagawa ko. I want this to be one of my masterpieces. Muling bumalik ang mga mata k okay Joan, she was looking at me while biting her lower lips. I know what she was thinking. I sighed and grinned at her. "I don't mix business with pleasure, Joan." I said coldly. Mukhang natauhan naman siya. She turned around and left the room. Napailing na lang ako. Ilang beses ko nang sinabi iyon sa kanya and yet she couldn't keep her desires for herself. I'm not interested in her, nakailang palit na ako ng secretary, I wanted a woman who would be immune with my charms. Hindi naman ako nagyayabang - it's just the way it is. Women like mysterious men, they think that mystery is good but in my case, the mystery will kill them - the mystery will just put them in danger. Mystery was never a good thing. I just shook my head. I took my phone out and called the HR again. I told them to re-assign Joan to another department and that I'll be needing another secretary, hangga't maaari sana iyong gusto ko ay iyong may edad na. After speaking on the phone, I ended the call and continued what I was doing but the door of my office flung opened and my serenity and peace was gone. "Adam! Adam! Adam!" My eyes widened when I saw Honey Rose walked in. Agad siyang lumapit sa akin at saka kumandong. She planted a soft kiss on my lips. "I missed you, Adam!" Pinisil niya pa ang ilong ko. "Honey, anong ginagawa mo dito? Nagtatrabaho ako." "Aayain kitang mag-sex. I need eh." She said plainly. My eyes widened. Bigla niya akong binatukan. "Joke lang! Alam kong hanggang kiss lang ako sa'yo. Hindi man lang nga French kiss eh, smack lang!" Ngumuso pa siya. Napailing na lang ako.

15 Honey Rose Valiente was my childhood friend, best friend, instant confidante, minsan girlfriend. Siya lang ang nakakatanda sa Adam noon. I sighed. There are two versions of myself - both of those - kilang-kilala ni Honey. Honey and I were friends since our orphanage days. Laking ampunan ako, lumaki ako na mga madre ang kasama, wala akong alam sa nanay ko, ang sabi lang ng mga madre ay iniwan ako sa labas ng simbahan, isang gabing umuulan, iniwan ako sa mismong tapat ng estatwa ni Adam and Eve kaya Adam ang ipinangalan nila sa akin. Hindi ko rin alam kung saan nanggaling ang Honobre kong apelyido, hindi naman na mahalaga iyon, ang mas importante ay nabigyan ako ng pangalan nang mga panahong iyon. Si Honey naman ay tulad ko rin, kaming dalawa ang magkasama sa ampunan noon. Hawak naming ang likod nang isa'tisa at noong araw na sinuwerte ako, binalikan ko siya sa ampunan at kinuha, hindi naman kasi pwedeng ako lang ang aangat, gusto kong kasama si Honey. Siya na kasi ang kinalakihan kong pamilya. Siya lang ang kaisa-isang babaeng hinayaan kong maging malapit sa akin ng sobra - sobra-sobra na alam na niya ang lahat ng tungkol sa akin - maski ang tungkol sa... "Gutom na ako, Adam." Sabi niya sa akin. "Hindi ako pwedeng lumabas, marami akong ginagawa." Sabi ko sa kanya. Tiningnan ko siya "Wala ka bang pasok sa graduate school mo? Sinasayang mo lang yata ang pera ko." Binatukan niyang muli ako. "Hoy! Tuwing Friday and Saturday lang ang school ko. Assuming ka! Hindi porke pinapaaral mo ako, papagalitan mo ko ng ganyan, ako pa rin ang boss mo!" Ngumiti lang ako. Lagi kaming ganoon ni Honey. Kasama sa daily routines naming dalawa ang magbangayan - tulad ngayon. "Teka," Sabi ko. Hinampas ko ang binti niya kaya napatayo siya. I pressed the intercom's button and told Joan to order some food for Honey and me.

16 Si Honey naman ay pinakialaman na naman ang gamit ko. Hindi ko naman siya binawalan. Sanay na ako sa kanya. "Teka, naalala ko, tumawag ako sa San Sebastian kahapon, nakausap ko si sister, tinatanong niya kung kailan daw tayo dadalaw. Nananawa na yata sila na ako lang ang nagpupunta doon, Adam. Sumama ka na sa akin. Uuwi ako sa ampunan next week." Umiling ako. Ibinaling ko sa ginagawa ko ang atensyon ko. Alam ni Honey na ayokong pag-usapan ang pag-uwi nsa San Sebastian. Maraming mga bagay sa lugar na iyon ang ayoko nang maalala at ayoko nang balikan pa. "Adam, hanggang ngayon ba?" Tanong niya sa akin. Hindi ako kumibo. "Dam..." "Don't call me like that." Malamig na wika ko. She sighed. "Bakit? Ikaw pa rin naman si Dam. You will always be Dam for me, kahit na inglesero ka na, kahit na naka-suit and tie ka na o kahit gaano kadami ang magagara mong sasakyan, hindi maalis sa pagkatao si Dam." Inirapan ko siya, dahilan para matahimik siya. Hindi na rin siya kumibo pa. Bumukas ang pinto at iniluwa niyon si Joan na dala ang pagkaing iniutos ko kanina. Inilapag niya iyon sa mesa ko pero bago umalis ay inirapan niya muna si Honey, napailing na lang ako. "Kumain ka na." I told her. She just sighed. "Honey, kumain ka na." "Naiinis ako dahil hinayaan mong kainin ng sakit na naramdaman mo ang buong pagkatao mo, Adam. Naiinis ako pero naiintindihan kita. Galit ako pero mas galit ako kay Au---" "Please!" I yelled. "Just keep it to yourself, Honey Rose." Nagyuko siya ng ulo. Napabuntong hininga naman ako. "I'm sorry, Honey."

17 Hindi siya kumibo, ni hindi niya ako tiningnan. Tumayo siya at saka umalis. Naiwan na naman akong mag-isa. Siguro nga mas mabuting mag-isa na lang ako, mas tahimik, mas maayos ang lahat Summer 2006 "I'm trapped here in this hell hole!" Hindi ko mapigilan ang magsisigaw nang makapasok ako sa kwartong pingahatiran sa akin ng katulong ng Lola ko. I cannot believe that my parents let me spend my summer - my entire summer vacation - here in San Sebastian the City of Hell! Padaskol akong naupo sa kama at saka humalukipkip. Ano bang magagawa ko dito sa probinsya? Wala, tatanga lang ako dito. Ano bang gusto nila Mommy na gawin ko dito? Bilangin kung ilang damo ang tumubo sa bakuran ni Lola? My god! I sighed exasperatedly. Hindi talaga ako makapaniwala na nandito ako. I'd rather spend my whole summer in the Metro with my friends, shopping and hanging out, pero nandito ako! I spent nine hours inside the van at anong madadatnan ko? Grass and leaves and carabao poo everywhere! Tumayo ako. I'm very disappointed with my parents right now.hindi ko maintindihan ang sinasabi nilang kailangan kong mag-spend ng time with my Lola. Ano naman kung Lola is old na? Kung dito ba ako the whole summer, madadagdagan ang buhay niya? Naiinis na lumabas muli ako sa silid. Kinuha ko ang cellphone ko at saka sinubukan tawagan si Mary - my best friend pero pati signal wala sa lugar na iyon. May nakasalubong akong maid. Tinawag ko siya. "Hoy, saan may signal ng cellphone dito?" Mataray na tanong ko. Tiningnan niya ako. "Try ninyo doon sa may garden, Ma'am." Sabi niya sa akin. Sinundan ko ang direksyong tinuro niya. Lola's house was a bit rustic but it's okay, I

18 still prefer our mansion in the metro - siyempre doon ako lumaki. I walked outside to get some reception at sa kakalakad ko, hindi ko napansin ang maliit na falls sa may gilid ng garden. Natumaba ako doon at parang ayaw talaga sa akin ng universe dahil hindi tubig ang nakalagay doon kundi putik! A very smelly kind of putik and as I looked at it a little more further, naisip kong hindi putik iyon, it's poo. Carabao's poo again! "Ewwww!" I exclaimed. "I hate this goddamn forsaken place!" Sigaw ko. "Miss?" Natigil lang ako sa pagsasalita nang marinig ko ang tining ng isang lalaki. I looked up and I saw a tall half naked man standing in front of me. "Miss, ano bang hinahanap mo diyan sa tae ng kalabaw?" Tanong niya. Namula ang pisngi ko. I stood up, pero kahit anong gawin ko ay hindi ako makatayo. I was feeling a bit disoriented, nakakasilaw ang sinag ng araw, hindi pa talaga ako makatayo. A little while later, I felt him helping me up. "Don't touch me!" Sigaw ko sa kanya. Binitiwan niya ako at nang bitiwan niya ako ay muli akong nahulog sa carabao's poo na iyon. "Bakit mo ako binitiwan?!" Sigaw ko sa kanya. "Sabi mo, bitiwan kita. Ang gulo mong kausap." Sabi niya. "Ano, tutulungan ba kita o, tatayo ka mag-isa?" I heard a certain kind of roughness and kayabangan on his voice. "Ang yabang mo ha!" Sigaw ko sa kanya. Nakita kong umiling siya. He bent down and helped me up again. Nang masiguro kong okay na ako, hinarap ko siya at saka tinulak, after that I slapped him. "Ang yabang mo! Hindi mo ba ako kilala? Ako ang apo ng may-ari ng bahay na ito!" I yelled at him. "Apo ka man ni Ma'am Elena, may tae ka pa rin ng kalabaw, anong pinagkaiba noon?" Wala siyang modo. I feel so insulted. Sinampal ko siya.

19 "Ang kapal ng mukha mo!" Sigaw ko sa kanya. He looked at me. There was something wrong with the way he looks at me. Matalim ang mga mata niya. Matagal niya akong tinitigan, matagal, as in super tagal, noon ko lang napansin ang features niya. He had a deep set of dark eyes, his nose line was broken - which gives him more appeal, his jaw was strong and he had a pair of dark lips. My eyes went down on his body, I have seen guys half naked sa school ko, pero this one had a body of a warrior - halatang banat sa trabaho ang katawan niya - he had a rough body and yet parang ang sarap magpakulong sa bisig niya. My cheeks turned red when I realized what I was thinking. "Wala kang modo." Mariing sabi ko. Hindi siya nagsalita. Bigla na lang niya akong hinatak ang despite the fact that I was covered with carabao's poo and all, he managed to kiss me. This isn't my first kiss, I have a boyfriend in the Metro - si Calvin - we've been dating for a year now and he was always telling me how much he wanted my virginity - alam ko namang mahal ko ni Calvin - masarap siyang humalik pero may something sa halik na ibinibigay niya sa akin. It was rough and merciless, it was as if he was punishing me for being mean to him, he even bit my lower lip, I pushed him away at nang akmang sasampalin ko siya ay nagsalita siya. "Sige sampalin mo ulit ako. Sa bawat pagdapo ng palad mo, pupudpurin ko ang labi mo sa halik ko. Ano, game?" "Anong nangyayari dito?" Hindi na ako nakasagot dahil narinig ko ang nagtatakang boses ni Lola Elena. She moved closer to me. "Aura, anong nangyari sa'yo? Why are you covered with poo?" "Kasi naman Lola eh! This man---" "Anong ginawa ni Dam sa'yo?' Binalingan niya ang lalaking tinawag niyang Dam. "Dam anong nangyari?" "Mukhang may hinahanap po si Ma'am, Ma'am Lena, nagtampisaw po siya sa fertilizer ko." Wika nito. Fertilizer ba ang tawag sa carabao's poo?!

20 "I'm just looking for a cell reception and this man he - he!" Hindi ko maituloy ang gusto kong sabihin. I saw him grinning, hindi nakikita ni Lola iyon kasi nakatilikod siya sa lalaking iyon. Sa huli hindi ko na lang binanggit. "I hate this godforsaken place! I wanna go home to Mommy and Daddy!" Tinawag ako ni Lola pero hindi ko na siya pinansin. I went up to my room to shower. Hinubad ko ang dami ko at saka tumapat sa dutsa, habang nililinis ko ang sarili ko, hindi ko naman maialis sa isip ko ang halik na ibinigay sa akin ng estrangherong iyon. And I hate to admit it, but he's manlier than Calvin I was looking at myself in the vanity mirror again that night. The show was about to start. Kahit nasa dressing room pa ako ay naririnig ko na ang hiyawan ng mga tao sa mula sa labas. Hindi na tulad noon, hindi na ako nakakadama ng kaba, iba ang nararamdaman ko at iyon ay dahil sa isang gabing nakasama kong muli si Adam. Huminga ako ng malalim, mahigit isang linggo na ang nakalipas pero hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin sa balat ko ang bawat halik at haplos na ibinigay niya sa akin noon. Ilang araw kong iniyakan ang gabing iyon dahil naroon ang pagsisisi, nagsisisi ako kung bakit hindi ako nagpakilala. Gusto kong malaman kung anong mararamdaman niya, kung anong reaksyon niya, kung anong sasabihin niya sa akin. Galit pa rin ba siya sa akin hanggang ngayon? Kung galit pa siya, kaya kong gawin ang kahit na ano para lang mapatawad niya ako dahil hanggang ngayon ay hindi ako pinatatahimik ng nangyari noon. "Moonshine, Rhum at ikaw Tequila, private lounge kayong tatlo ngayon." Agad akong nag-angat ng ulo nang marinig ko ang sinabi ni Mitchie. Private lounge? Ibig sabihin may mga parokyano na naman ngayong gabi. "Hapon daw." Narinig ko si Rhum. Nakaupo siya sa tabi ko habang nasa kabiilang side ko naman si Tequila.

21 "Gosh, diba maliit kapag hapon? I did it with Shiro the last time, his is so tiny! Wala akong naramdaman." Humagikgik pa si Tequila habang sinasabi iyon. Napailing na lang ako. "Sus, kaya mo naman pagsabayin kahit maliit iyong kanila. Basta ako, sa mahal ko lang ako papahaplos." Kinikilig na wika ni Rhum, naglalagay siya ng lipstick. Si Rhum ay kabit ng isang Congressman, alam sa club na pwede siyang maghubad, magsayaw pero hindi siya pwedeng hawakan. Malaki ang binayad ng lalaking iyon kay Mamu para lang masunod ang gusto nito. Ganoon naman ang kalakaran sa mundo ko, binibili ang pagkatao ng tulad ko. Kung may bibili sa akin, makakawala ako sa lugar na ito pero makukulong ako sa isang mundong ayoko at iyon ay sa mundo ng taong magbabayad para sa akin. Marami nang nag-alok na bibilhin nila ako at bibigyan ng bagong buhay pero ako mismong ang tumatanggi. Naranasan ko na ang lahat sa mga lalaking nakakasama ko, ang ilan sa kanila ay sinasaktan ako, binubugbog, kapag ganoon ay naaawa na lang ako sa sarili ko. "Tingnan mo naman si Moonshine, minsan na lang magpalabas, minamalas pa." Wika ni Rhum sa akin. "Naka-move on ka na ba mula kay Nakamura?" Tanong niya sa akin. Si Nakamura ang hapong sinamahan ko noon, mukha naman kasi siyang mabait kaya sumama ako sa kanya, pero hindi ko alam na nanankit siya. Binugbog niya ako noon at halos dalawang araw akong nakakulong sa silid niya, hindi niya ako pinapakain, he's just using my body for his sexual release. Awang-awa ako sa sarili ko noon, buti na lang at nakahingi ako ng tulong kay Mitchie, nang kunin nila ako ni Mamu ay halos hindi na ako makapagsalita. That happened two years ago, iyon ang unang pagkakataon na lumabas ako kasama ang isang kliyente, hindi na naulit iyon. "Buti hindi dinemanda ni Mamu ng rape at abduction si Nakamura. Pinadeport na lang. Naku, kawawa ka doon girl! Sa ganda mong iyan, napagsamantalahan ka. Teka diba nililigawan ka ni Santos?" Si Santos naman ay isang business man na may asawa at mga anak. Bata pa siya ang sinasabi niya sa akin ay hindi naman niya mahal ang asawa niya, ako daw ang mahal niya, sumama na rin ako minsan sa kanya, noong una ay takot ako dahil baka maulit ang nangyari kay Nakamura pero mabait siya sa akin. He treated me right and in return I fulfill all his desires, pero isang beses lang iyon. Iyon ang batas ko sa sarili ko, isang beses lang akong sasama sa isang kliyente, pagkatapos noon ay hindi na. Tama na ang isang gabi, hindi na iyon dapat maulit pa.