DALAM MAHKAMAH RAYUAN MALAYSIA DI PUTRAJAYA (BIDANG KUASA RAYUAN) RAYUAN JENAYAH NO : B-05-179/2013 (NGA) ANTARA PETER NDUBUISI ANOLIEFO (W/NIGERIA) PERAYU LAWAN PENDAKWA RAYA RESPONDEN (Dalam perkara Mahkamah Tinggi Malaya di Shah Alam Perbicaraan Jenayah No. 45A-350-12/2011 Antara Peter Ndubuisi Anoliefo (W/Nigeria) Lawan Pendakwa Raya) KORAM: MOHTARUDIN BIN BAKI, HMR TENGKU MAIMUN BINTI TUAN MAT, HMR ABDUL RAHMAN BIN SEBLI, HMR 1
ALASAN PENGHAKIMAN [1] Perayu telah dituduh di bawah seksyen 39B (1) (a) Akta Dadah Berbahaya (ADB) 1952 iaitu mengedar dadah berbahaya jenis Methamphetamine seberat 1124.10 gm di Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur, Sepang. Di akhir kes pembelaan perayu telah disabitkan kesalahannya dan dihukum di bawah seksyen 39B (2) Akta yang sama iaitu hukuman mati mandatori. [2] Kami telah mendengar rayuan perayu dan memutuskan sebulat suara bahawa rayuan perayu tidak mempunyai merit, justeru ditolak. Sabitan dan hukuman adalah selamat dan dikekalkan. Pada asasnya kami bersetuju dengan dapatan fakta dan undang-undang Hakim bicara. Alasan penghakiman Hakim bicara terdapat di muka surat 111 hingga 131 RR Jilid 2. [3] Fakta Ringkas: 3.1. Pada 30.7.2011 lebih kurang pukul 4.00 petang, SP5 bersama pasukan beliau telah membuat pemerhatian ke atas penumpang-penumpang pesawat QR 62 yang tiba di balai ketibaan, Lapangan Terbang Antarabangsa Kuala Lumpur, Sepang. 3.2. SP5 telah melihat seorang lelaki (kemudiannya dicamkan sebagai Perayu) sedang menolak troli. Di atas troli tersebut terdapat sebuah beg plastik biru (P9A(1)), dan Perayu juga menyandang satu beg galas (P30) (rujuk gambar-gambar di 2
muka surat 156 Rekod Rayuan Jilid 2), melepasi pemeriksaan Kastam. 3.3. SP5 telah menahan Perayu dan memperkenalkan diri beliau. SP5 telah mengarahkan Perayu untuk mengimbas bagasi beliau di Mesin Pengimbas. Hasil dari imbasan tersebut, tiada apa-apa imej yang mencurigakan. SP5 yang tidak berpuas hati, telah membawa Perayu ke pejabat Narkotik KLIA untuk pemeriksaan rapi. 3.4. SP5 telah memeriksa beg plastik P9A(1) dan mendapati tiga (3) kotak bertulis ozone yang diikat bersama dengan cellotape. SP5 telah membuka kotak-kotak tersebut dan mendapati 6 botol minyak rambut di dalam setiap kotak. Kesemuanya terdapat 16 botol minyak rambut (rujuk gambar di muka surat 158RR Jilid 2). 3.5. SP5 telah memeriksa kesemua 18 botol minyak rambut tersebut. SP5 mendapati 13 dari 18 botol minyak rambut tersebut mengandungi paket plastik lutsinar berisi bahan kristal disyaki dadah disembunyikan di dalam minyak rambut 13 botol tersebut. 3.6. Pemeriksaan SP5 ke atas beg galas (P30) tidak mendapati apa-apa barang salah, hanya beberapa helai pakaian peribadi sahaja. 3
3.7. 13 peket berisi bahan kristal tersebut telah dihantar kepada Jabatan Kimia Malaysia untuk tujuan analisa. SP2 Ahli Kimia Kerajaan telah menganalisis bahan-bahan kristal tersebut dan mengesahkan bahawa ianya adalah dadah berbahaya jenis Methamphetamine dengan berat bersih 1124.10 gm. [4] Dapatan fakta dan undang-undang Hakim bicara: 4.1. Dadah Methamphetamine 1124.10 gm telah disahkan oleh SP2, Ahli Kimia Kerajaan. Hakim bicara juga memutuskan rantaian keterangan mengenai dadah tersebut tidak terputus sejak ia dirampas sehingga dikemukakan di Mahkamah. 4.2. Kawalan dan milik dadah tersebut. (Custody and Control) 4.2.1. Perayu ditahan oleh SP5 sedang membawa beg P9A(1) berisi dadah-dadah yang menjadi hal perkara pertuduhan. 4.2.2. Beg P9A(1) tersebut mempunyai tag bagasi (P32) di mana nama Perayu tertera di atas tag tersebut. 4.2.3. baggage claim tag (P36) diperolehi daripada simpanan Perayu yang bersesuaian dengan P32 iaitu nombor siri dan nama Perayu. [5] Atas penemuan fakta di atas Hakim bicara telah memutuskan bahawa Perayu mempunyai custody and control dadah tersebut. Kami tiada sebab untuk mengubah atau campur tangan dalam perkara ini. 4
[6] Pengetahuan (knowledge) terhadap dadah tersebut. Setelah membuat dapatan fakta bahawa Perayu mempunyai custody and control terhadap dadah berkenaan, Hakim bicara telah mengguna pakai (invoke) andaian undang-undang di bawah seksyen 37(d) ADB 1952. Any person who is found to have had in custody or under his control anything whatsoever containing any dangerous drugs shall, until the contrary is proved, be deemed to have been in possession of such drug and shall, until the contrary is proved, be deemed to have known the nature of such drug. [7] Pengedaran Hakim bicara telah membuat affirmative finding bahawa Perayu telah membawa dadah tersebut dari Lagos, Nigeria melalui Doha ke Kuala Lumpur. Hakim bicara telah berlandaskan kepada fakta bahawa e-ticket (P28) kepunyaan Perayu, Pasport Perayu (P16), baggage claim tag (P36) dan baggage tag (P32) semuanya atas nama Perayu. Perbuatan Perayu ini adalah jatuh di bawah definisi Pengedaran seperti yang ditetapkan oleh seksyen 2 ADB 1952. [8] Seterusnya Hakim bicara juga membuat dapatan fakta di muka surat 121 RR Jilid 2, iaitu jumlah dadah yang besar iaitu 1124.10 gm adalah inference yang tidak dapat dielakkan (irresistible) bahawa ianya adalah untuk tujuan pengedaran. Hakim bicara telah merujuk kes PP v Ouseng Saman -Ae [2008] 1 CLJ 337. [9] Berdasarkan kepada dapatan fakta dan undang-undang di atas, Hakim bicara memutuskan bahawa kes prima facie telah dibuktikan terhadap Perayu seperti Pertuduhan. Perayu telah dipanggil untuk membela diri. 5
[10] Pembelaan: 10.1. Perayu memberi keterangan bersumpah. Tiada saksi lain dipanggil. Secara ringkas Perayu menyatakan beliau belajar kursus Bahasa Inggeris di Atlantic College, Cheras, Kuala Lumpur. Perayu balik ke Nigeria kerana bapa beliau meninggal dunia. 10.2. Dua hari sebelum datang semula ke Malaysia, Perayu telah berjumpa rakan beliau bernama Tony. Tony memperkenalkan seorang bernama Chuedu. Chuedu juga dikatakan ingin balik semula ke Malaysia untuk meneruskan pelajaran beliau di sebuah kolej bernama Wingfield. 10.3. Tony memberitahu Perayu bahawa Chuedu ingin membawa balik ke Malaysia dua beg. Tony meminta bantuan Perayu untuk membantu membawa satu beg tersebut kerana bagasi Chuedu melebihi had yang dibenarkan. Perayu bersetuju. 10.4. Pada 29.7.11 Perayu berjumpa Chuedu dan Tony di Lapangan Terbang Lagos, Nigeria. Chuedu menyerahkan satu beg tersebut kepada Perayu. Perayu telah meminta Chuedu membawa beg tersebut (P9A(1)) kepada Pegawai Polis di Lapangan Terbang tersebut. Pegawai Polis tersebut telah mengambil satu daripada tiga kotak di dalam beg itu dan bertanya apakah benda itu, Chuedu menyatakan minyak rambut. Anggota polis tersebut telah membuka satu daripada botol minyak rambut itu dan menutup semula (rujuk muka surat 42 RR Jilid 1). 6
10.5. Apabila tiba di KLIA, Perayu telah ditahan dan ditangkap sedang membawa beg P9A(1) di atas troli. Perayu akui selain dari beg P9A(1) beliau hanya membawa satu beg sandang berisi pakaian beliau. [11] Pembelaan telah mengemukakan Percakapan Beramaran Perayu Ex.D43 (rujuk muka surat 188 RR Jilid 2), di mana hanya menyebut Chidu meminta pertolongan beliau untuk membawa beg berisi barang tersebut ke Malaysia. Tiada nombor telefon atau apa-apa butir pengenalan Chidu diberi. Di dalam Percakapan Beramaran ini juga, Perayu tidak memberitahu pihak polis Lapangan Terbang Lagos telah memeriksa dan melepaskan (cleared) beg itu. [12] Hakim bicara memutuskan diakhir kes Pembelaan bahawa keterangan pembelaan/perayu tidak boleh dipercayai. Hakim bicara telah memberi pertimbangan maksimum dengan menguji kes pembelaan dengan kes Pendakwaan. Dapatan fakta Hakim bicara jelas bahawa keterangan Pembelaan tidak berupaya menimbulkan keraguan yang munasabah ke atas kes Pendakwaan. [13] Dapatan fakta Hakim bicara di dalam menilai keterangan pembelaan dapat dilihat di muka surat 125 hingga 131 RR Jilid 2, antara lain: 13.1. Walaupun nama pihak ketiga Chuedu ada disebut di dalam Percakapan Beramaran Perayu (Ex.D43) tetapi Hakim bicara mendapati cerita Perayu adalah unreasonable not probable and not believable. (rujuk muka surat 126 RR Jilid 2). 7
13.2. Menurut Perayu beliau berusia 38 tahun, berkahwin dan mempunyai seorang anak. Beliau bekerja di Nigeria sebagai mason, datang ke Malaysia untuk belajar Bahasa Inggeris di sebuah kolej swasta. 13.3. Perayu mempunyai seorang bapa saudara di Nigeria yang membiayai pengajian beliau di Malaysia dan juga menanggung keluarga Perayu di Nigeria. Bapa saudara beliau berniaga kasut dengan keluasan kedai 7 kaki x 8 kaki sahaja. Bapa saudara beliau telah berkahwin dan mempunyai 4 orang anak yang masih belajar. 13.4. Atas fakta-fakta di atas, Hakim bicara membuat dapatan bahawa adalah tidak munasabah untuk bapa saudara Perayu membiayai Pengajian Perayu di Malaysia dan menanggung keluarga Perayu di Nigeria. 13.5. Perayu mengakui membawa beg P9A(1) mengandungi minyak rambut, ubat gigi, sardine dan susu (rujuk laporan polis di muka surat 172 RR Jilid 2) di mana Perayu sedar barang-barang tersebut adalah mudah diperolehi di Malaysia. Tujuan Chuedu membawa barang-barang tersebut untuk dijual di Malaysia yang tidak membawa banyak keuntungan. 13.6. Perayu sendiri hanya membawa satu beg galas kecil berisi beberapa helai pakaian peribadi sahaja. 8
[14] Atas alasan-alasan di atas Hakim bicara memutuskan bahawa pembelaan Perayu tidak mempunyai pengetahuan tentang dadah tersebut adalah penafian semata-mata. Justeru Hakim bicara mensabitkan Perayu dengan kesalahan seperti pertuduhan serta menjatuhkan hukuman mati mandatori. [15] Rayuan di hadapan kami, Peguam Perayu yang bijaksana hanya membangkitkan satu isu sahaja iaitu Perayu adalah innocent carrier yang tidak mempunyai pengetahuan terhadap dadah yang menjadi hal perkara pertuduhan. [16] Peguam Perayu telah merujuk Penghakiman Hakim bicara di muka surat 129 RR Jilid 2: On the defence (innocent carrier), in the case of Court of Appeal Case Hoh Bon Tong v PP [2010] 5 CLJ 240 at page 272 Abdul Malik Ishak JCA said: [74] Continuing at the same page, his Lordship said: In Ubaka v PP [1995] 1 SLR 267, the principles laid down in Warner v Metropolitan Police Commissioner [1968] 2 All ER 356; [1968] 2 WLR 1303 and modified in Tan Ah Tee v PP [1978] 1 LNS 193; [1980] 1 MLJ 49 were applied by the trial judge. In its grounds of judgment, this court quoted the following passage by the trial judge: Ignorance is a defence when there is no reason for suspicion and no right and opportunity of examination, and ignorance simpliciter is not enough. [17] Peguam Perayu berhujah bahawa di dalam kes ini, ia bukanlah ignorance simpliciter atau willful blindness. Dari keterangan Perayu, 9
beliau diberikan beg P9A(1) oleh Chuedu sejurus sebelum menaiki penerbangan. Perayu telah meminta Chuedu menunjukkan beg tersebut kepada pegawai polis di Lapangan Terbang tersebut untuk memeriksa botol-botol minyak rambut tersebut. Polis tersebut telah melepaskan (cleared) beg P9A(1) tersebut. [18] Peguam perayu berhujah bahawa jangka masa yang pendek dari masa Perayu menerima P9A(1) dan masa penerbangan, tiada peluang bagi Perayu untuk memeriksa kandungan P9A(1); sebaliknya Perayu telah mendapat kepastian apabila Pegawai Polis Lapangan Terbang tersebut meluluskan (cleared) P9A(1) tersebut. Ini bererti Perayu telah mengambil tindakan yang wajar sebelum membawa P9A(1) tersebut. [19] Dengan hormat, kami sebulat suara menolak hujah ini. Kami telah merujuk semula keterangan dan Penghakiman Hakim bicara. Adalah jelas bahawa Hakim bicara selepas membuat affirmative finding bahawa Perayu mempunyai custody and control terhadap dadah tersebut, beliau mempunyai asas untuk mengguna pakai andaian undang-undang di bawah seksyen 37 (d) ADB 1952 mengenai Pengetahuan Perayu terhadap dadah tersebut. Andaian undang-undang ini adalah rebuttable di atas imbangan kebarangkalian. [20] Kami merujuk kes Singapura Zulfikar bin Mustaffah v PP [2001] 1 SLR 633: 21. For the element of possession (within the meaning of s 17 of the Misuse of Drugs Act) to be established, it must not only be shown that the accused had physical control of the drugs at the relevant time; the prosecution must also prove that the accused possessed the requisite knowledge as to the contents of what he was carrying: see Warner v 10
Metropolitan Police Commissioner [1969] 2 AC 256; Tan Ah Tee & Anor v Public Prosecutor [1978-1979] SLR 211; [1980] 1 MLJ 49. In the course of the appeal before us, counsel for the appellant relied heavily on the fact that the contents of the bundles were securely wrapped in news papers and could not be identified. We were accordingly invited to draw the inference that the appellant had no knowledge of the contents of the bundles. 22. We were unable to accede to this request. While the fact that the contents of the bundles were hidden from view may have been relevant in determining whether the requisite knowledge was absent, this factor should still not be given too much weight. Otherwise, drug peddlers could escape liability simply by ensuring that any drugs coming into their possession are first securely sealed in opaque wrappings. Rather, the court must appraise the entire facts of the case to see if the accused s claim to ignorance is credible. As Yong Pung How CJ remarked in Public Prosecutor v Hla Win [1995] 2 SLR 424 (at p 438): In the end, the finding of the mental state of knowledge, or the rebuttal of it, is an inference to be drawn by a trial judge from all the facts and circumstances of the particular case, giving due weight to the credibility of the witnesses, (Emphasis added.) [21] Di dalam kes Warner v Metropolitan Police Commissioner [1968] 2 All ER 356, Lord Morris menyatakan: If there is assent to the control of a thing, either after having the means of knowledge of what the thing is or contains or being unmindful whether there are means of knowledge or not, then ordinarily there will be possession. If there is some momentary custody of a thing without any knowledge or means of knowledge of what the thing is or contains then, ordinarily I would suppose that there would not be possession. If, however, someone deliberately assumes 11
control of some package or container, then I would think that he is in possession of it. If he deliberately so assumes control knowing that it has contents, he would also be in possession of the contents. I cannot think that it would be rational to hold that someone who is in possession of a box which he knows to have things in it is in possession of the box but not in possession of the things in it. If he had been misinformed or misled as to the nature of the contents, or if he had made a wrong surmise as to them, it seems to me that he would nevertheless be in possession of them. [22] Atas alasan-alasan tersebut, kami bersetuju dengan dapatan fakta dan undang-undang Hakim bicara mengenai mens rea possession dan pemakaian seksyen 2 ADB 1952 sebagai elemen Pengedaran, di mana Hakim bicara menyatakan di muka surat 120 RR Jld. 2. In this case, from the e-ticket (P28), baggage claim tag (36) baggage tag (P32), passport (P16), there is clear evidence that the Accused had travelled all the way from Lagos, Nigeria via Doha into KLIA. In doing so, he carried with him the drugs concealed in the hair cream bottles transporting them from Lagos to Malaysia. [23] Di dalam kes Teuku Nawardin Syamsuar v PP [2011] 3 CLJ 353, Mahkamah Persekutuan menyatakan: (3) The trial judge had considered all the elements that would amount to trafficking as charged. Apart from possession as deemed under s.37(d), s.2 of the DDA 1952 had been rightfully invoked where in the context of the case the prosecution could rely on the act of keeping and carrying to constitute trafficking. The Appellant had arrived at the place of arrest of somewhere. The summing up referred to above was found to be legally correct. On the balance of 12
probabilities no reasonable doubt (the operative factor) existed to justifying the setting aside of the conviction. (paras 21 & 23). [24] Walau bagaimanapun demi keadilan seterusnya kami meneliti semula keterangan sama ada pembelaan adalah semata-mata penafian (bare denials) seperti yang diputuskan oleh Hakim bicara. Dari keterangan Pembelaan dan juga Percakapan Beramaran yang dikemukakan (D43), adalah diakui bahawa nama Chidu dinyatakan. SP6 iaitu Pegawai Penyiasat di muka surat 38 RR Jld. 1 semasa Pemeriksaan Balas menyatakan hanya nama Chidu diberikan, tiada butiran pengenalan Chidu diberi. [25] Dari keterangan Perayu pula di muka surat 42 RR Jilid 1: Chinedu took my phone number in Malaysia. He said he will call his brother to collect the bag. Adalah tidak wajar bagi Perayu tidak mengambil nombor telefon Chinedu atau adik Chinedu. Malah Perayu menyatakan di muka surat 51 RR Jld. 1 semasa pemeriksaan semula: Chinedu came to Sg. Buloh. He told me He s sorry, if Chinedu come to court he can help me in this case. Yes, he can help to prove my innocence. Ini bererti Chinedu atau Chuedu boleh dipanggil atau sekurangkurangnya butir-butir peribadi Chinedu atau Chuedu boleh diperolehi. [26] Berdasarkan kepada fakta-fakta di atas, kami sebulat suara bersetuju bahawa pembelaan adalah penafian semata-mata, justeru Perayu gagal 13
mengakas andaian di bawah s.37(d) ADB 1952 di atas imbangan kebarangkalian. Justeru A mere denial without other proof to reasonably dislodge the prosecution s evidence is not sufficient [PP v Ling Tee Huah [1982] 2 MLJ 234] untuk menimbulkan keraguan yang munasabah. [27] Seterusnya kami juga meneliti semula keterangan sama ada dakwaan Perayu bahawa Pegawai Polis Lapangan Terbang Lagos telah membuka dan melihat satu botol minyak rambut tersebut. Keterangan Perayu terdapat di muka surat 42 RR Jilid 1: Next I saw Chinedu on 29.7.2011 at the airport at 1.00 p.m. He came with Tony. I told Chinedu to go and show the bag to the police. Yes, this is the bag P9A(1) dicamkan. Chinedu took the bag to the police. I stand behind. Police opened the bag and asked what it was. Chinedu told them its hair cream saloon. After that police opened one carton one of three boxes. Took out one opened it as it was sealed. [28] Seterusnya di muka surat 47 RR Jilid 1, semasa Pemeriksaan Balas, Perayu menyatakan: When police in Lagos checked the bag, I was there. I saw it. Agree police only checked one bottle of hair cream. The one checked was the one in the box. The bottle was sealed, they opened it, looked at it, smell it, ask Chinedu is there anything inside, he said no. I did not check the contents of the bag. [29] Keterangan Perayu tersebut perlu dibandingkan dengan keterangan SP5, Pegawai Tangkapan di muka surat 30 RR Jilid 1: 14
Semasa mula buat pemeriksaan beg Forever Nemo, keadaan 3 kotak kecil tersebut dalam keadaan kemas, bersaletip, tidak ada kesan dibuka. Setelah kotak coklat dibuka, botol krim rambut tersusun rapi sebanyak 6 botol. Bersil kemas, bertutup kemas. Plastik saya yang buka dan koyakkan. Sama juga dengan 2 kotak coklat yang lain itu. [30] Dari penelitian di atas adalah jelas dakwaan Perayu bertentangan dengan keterangan SP5/Pendakwaan; Tanpa keterangan lain Hakim bicara adalah betul apabila membuat dapatan fakta dan undang-undang menolak keterangan pembelaan. Kami sebulat suara memutuskan bahawa rayuan tidak bermerit. Rayuan ditolak. Sabitan dan hukuman dikekalkan. (MOHTARUDIN BIN BAKI) Hakim Mahkamah Rayuan Malaysia Tarikh: 15 April 2015 Peguambela Perayu: Encik K.A Ramu Tetuan K.A. Ramu Vasanthi & Associates Petaling Jaya. Peguambela Responden: Encik Awang Armadajaya bin Awang Mahmud Timbalan Pendakwa Raya Jabatan Peguam Negara 62100 PUTRAJAYA. 15